To Mea Culpa του ΔΝΤ και οι προφήτες της συμφοράς....

Η ομολογία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι είχε υποεκτιμήσει τις επιπτώσεις του Μνημονίου ως προς την ύφεση, προκάλεσε όπως ήταν φυσικό, τις τελευταίες ημέρες έναν νέο γύρο δημόσιου προβληματισμού για τα περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου. 
Αφού η συνταγή είναι λάθος, μήπως πρέπει να τη διορθώσουμε; είναι το προφανές ερώτημα που προέκυψε. Βέβαια, οι ερμηνείες που επιδέχεται το mea culpa ως προς τα περιθώρια των επαναδιαπραγματεύσεων διαφέρουν ανάλογα με τα συμφέροντα και τις εκτιμήσεις κάθε πλευράς.


Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» έκανε ένα ρεπορτάζ απευθυνόμενη  στον ακαδημαϊκό και τον τραπεζικό χώρο όπου κάποιοι υποστηρίζουν ότι χρειάζεται μια νέα συμφωνία εξ αρχής, ενώ άλλοι θεωρούν ότι πρέπει να γίνουν επιμέρους διαπραγματεύσεις για μέτρα που δεν αποδίδουν ή είναι εμφανώς άδικα.
Βέβαια, την επιμέρους επαναδιαπραγμάτευση μέτρων δεν την αποκλείουν ούτε στην ίδια την κυβέρνηση. Μάλιστα, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας, αφήνει να εννοηθεί ότι εξετάζουν το ενδεχόμενο να ζητήσουν μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Βέβαια αυτά, τελούν υπό την προϋπόθεση ότι θα δοθούν πρώτα δείγματα καλής εφαρμογής του προγράμματος.



Στην κυβέρνηση έχουν ξεχάσει κατά πού πέφτει το Ζάππειο και διατείνονται ότι καθώς η συμφωνία με την τρόικα έκλεισε πολύ πρόσφατα "ύστερα από πολύ κόπο και αγωνία, ότι έχει τις υπογραφές του Πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών και επομένως δεν μπορεί να τίθεται τώρα θέμα επαναδιαπραγμάτευσης".
Σχετικά με το λάθος του ΔΝΤ, ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας επισήμανε ότι «Το λάθος έχει ήδη ληφθεί υπόψη στο πρόγραμμα. Όταν η ύφεση είναι μεγαλύτερη θα μπορούμε να αναπροσαρμόζουμε τον στόχο του ελλείμματος. Αυτό έγινε άλλωστε ήδη και το 2012, όταν το πρωτογενές έλλειμμα προβλεπόταν να κλείσει στο 1% του ΑΕΠ αλλά τελικά, λόγω μεγαλύτερης ύφεσης, έφτασε στο 1,5% του ΑΕΠ και οι εταίροι μας το έκαναν δεκτό».
«Επιπλέον» υποστηρίζει «αυτό το γεγονός, της μεγαλύτερης ύφεσης, είναι που οδήγησε τους εταίρους μας στην απόφαση για περαιτέρω μείωση του χρέους».
Ο ίδιος όμως, όπως ποντάρει βασικά σ' ένα τρίτο στοιχείο της συμφωνίας με τους δανειστές μας, που είναι η δυνατότητα σε περίπτωση που το πρόγραμμα πάει καλύτερα από τις προβλέψεις να «επιστραφεί» στην κοινωνία, με τη μορφή κοινωνικών προγραμμάτων, το 30% της υπέρβασης αυτής (το υπόλοιπο 70% θα πάει για τη διαγραφή χρέους). «Προσωπικά πιστεύω ότι θα πάμε καλύτερα» υποστηρίζει ο Στουρνάρας.
Όπως συμπεραίνουν και τα ΝΕΑ παρά τη δήλωση μετανοίας του ΔΝΤ, ούτε το Ταμείο ούτε και - πολύ περισσότερο η πάντα σκληρότερη -  ευρωζώνη έχουν αφήσει να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να τεθεί σε αμφισβήτηση το πρόγραμμα εξ αυτού του λόγου. Ο επικεφαλής οικονομολόγος Ολιβιέ Μπλανσάρ έχει μιλήσει μόνο για την ανάγκη να επιβραδυνθεί ο ρυθμός προσαρμογής, κάτι το οποίο έχει υπαινιχθεί ως δυνατότητα και ο νέος πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντεϊσελμπλούμ. Αυτό, βεβαίως, σημαίνει ότι η χώρα θα παραμείνει υπό την επιτροπεία της τρόικας για πολύ καιρό ακόμη, πράγμα που δεν είναι - για πολλούς - επιθυμητό.

Τι θα μπορούσε να αλλάξει συμφωνα με την έρευνα θα μπορούσαν να επανεξεταστούν:
- Εξορθολογισμός των φόρων, ιδίως στον τομέα των ακινήτων. 
- Ενίσχυση του αναπτυξιακού σκέλους του προγράμματος μέσω της ενίσχυσης των δαπανών που τονώνουν την οικονομία, όπως το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. 

Όμως, όπως πολύ καλά θυμόμαστε όλοι, η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ήταν η ευκαιρία των οικονομολόγων για να αναλύσουν διάφορες θεωρίες που υποστηρίζουν, ωστόσο όσοι βιάστηκαν να προβλέψουν το μέλλον, κατά τα φαινόμενα,  διαψεύστηκαν και τώρα είναι υποχρεωμένοι να το παραδεχθούν.

Να θυμηθούμε ποιοι ήταν οι τρεις οικονομολόγοι, προφήτες της συμφοράς, που προέβλεπαν και έλεγαν δημοσίως τα χειρότερα:

ο Νουριέλ Ρουμπινί

Τα ΜΜΕ τον έχρισαν Δόκτωρ Καταστροφή (Dr Doom) γιατί ήταν από τους ελάχιστους που είχαν προβλέψει τη μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.  Όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, θεωρούσε την έξοδο της από το ευρώ βέβαιη. Τελικά η έξοδος δεν ήρθε ποτέ και ο Ρουμπινί αναγκάστηκε να απολογηθεί στο «Spiegel» και να πει ότι έπεσε έξω.

Άλλα, για να μη χάσει την "αξιοπιστία" του, συνέχισε τις καταστροφικές του προβλέψεις και με δηλώσεις του στο Bloomberg άφηνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι «μία ελληνική αποχώρηση είναι λιγότερο πιθανή φέτος αλλά δεν έχει μηδενικές πιθανότητες».

ο (δικός μας ) Γιάννης Βαρουφάκης

Ο καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Βαρουφάκης είχε προτείνει τη διαπραγματευτική γραμμή «να απειλήσει η Ελλάδα ότι φεύγει και θα τα τινάξει όλα στον αέρα». Έγινε γνωστός στο κοινό προβλέποντας δυσάρεστα, κάνοντας λόγο ακόμα και για κοσοβοποίηση της Ελλάδας, όταν στις 5 Σεπτεμβρίου 2012 είχε αναφέρει σε άρθρο του «φοβάμαι πως "παίζει" και μια τρίτη "προοπτική": το μοντέλο Κοσόβου»

Παράλληλα στις 28 Απριλίου έκλεινε ένα από τα άρθρα του στο protagon.gr με την προτροπή: «Στάση πληρωμών λοιπόν! Τώρα! Με χαμόγελο και αισιοδοξία! (Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Οτι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσο- βήσουν...)»

ο Κώστας Λαπαβίτσας

Ο καθηγητής Οικονομικών στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου υποστήριζε πως μόνο κάποιος γενναίος ή καλοπληρωμένος αξιωματούχος θα μπορούσε να είναι αισιόδοξος για το μέλλον της Ευρωζώνης. Στα άρθρα του έγραφε: «Η ελληνική χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ ήταν πάντα η πιο πιθανή έκβαση της κρίσης της Ευρωζώνης».

Παράλληλα στις 16 Ιουλίου 2012 ο «δραχμολάγνος» Λαπαβίτσας έγραφε: «Τώρα πια είναι δίκαιο να εικάσει κανείς ότι η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα και κατευθύνεται είτε προς τη διάλυση είτε προς την κατάρρευση». (Τη διάλυση βέβαια την έχει προβλέψει από τις 20 Νοεμβρίου 2011 και από τις σελίδες της «Ελευθεροτυπίας», λέγοντας ότι «είναι ζήτημα εβδομάδων»).

Βέβαια, όλοι αυτοί έκαναν "όνομα" στη πλάτη του ελληνικού λαού και των προσπαθειών τις ελληνικής κυβέρνησης και του Γιώργου Παπανδρέου. Σε ότι αφορά την επιστημονική ή την "προφητική" τους ικανότητα θα τους κρίνουν άλλοι. Όμως, η τότε αντιπολίτευση (σύσσωμη, όπως και οι ευαίσθητοι του ΠΑΣΟΚ), τους ανέδειξε σε "ρυθμιστές", έκανε σημαία τις δηλώσεις τους πιέζοντας και δημιουργώντας αρνητικό κλίμα, τόσο για την οικονομία όσο και για την διαπραγμάτευση του τότε πρωθυπουργού. Δεν ακούσαμε ένα συγνώμη από αυτούς... αντίθετα εξακολουθούν να "χτυπούν" τον Παπανδρέου... γιατί άραγε;  

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ