Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Γιώργος Παπανδρέου από Ρώμη: «H Ελλάδα και η Ευρώπη πέρασαν τον κάβο της κρίσης»

«H Eλλάδα και η Ευρώπη πέρασαν τον κάβο της κρίσης», τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατά τη συμμετοχή του σε συνάντηση που οργανώθηκε στο Πανεπιστήμιο Λουίς της Ρώμης, με θέμα τη «Δημόσια πολιτική στην Ευρώπη». 

«Θα πρέπει να ξαναδούμε την αρχιτεκτονική του ευρώ και φυσικά θα πρέπει να συνεχισθούν οι μεταρρυθμίσεις», πρόσθεσε ο Γιώργος Παπανδρέου, τονίζοντας ότι η έξοδος της χώρας μας από την κρίση είναι μέρος της εξόδου της ίδιας της Ευρώπης  από την οικονομική  αυτή κρίση.

Ο πρώην πρωθυπουργός υπογράμμισε, επίσης, ότι «η επιστροφή  της χώρας μας στις αγορές αποτελεί αναμφισβήτητα ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός». 

Παράλληλα, αναφέρθηκε στην ανάγκη ενός νέου «πράσινου σχεδίου Μάρσαλ», «που να δημιουργήσει  κίνητρα του δημοσίου  για πράσινες επενδύσεις με  τη στήριξη  των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών  ταμείων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων».

Ο Γιώργος Παπανδρέου, απευθυνόμενος  σε ακαδημαϊκούς, διπλωμάτες και νέους και νέες που φοιτούν σε σειρά ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, τόνισε ακόμα ότι «αυτό που χρειάζεται η Ευρώπη είναι μια συντονισμένη στρατηγική για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, με μια βιώσιμη ανάκαμψη η οποία να μπορέσει να προστατέψει την κοινωνική συνοχή». 

Σε ό,τι αφορά την εμφάνιση και την ενδυνάμωση ακραίων πολιτικών δυνάμεων, ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, ο πρώην πρωθυπουργός επισήμανε ότι «πολύ συχνά κάποιοι πολιτικοί επέστρεψαν σε εθνικιστικά στερεότυπα, διαμαρτυρόμενοι, όπως δηλώνουν, για το ότι πληρώνουν τις αμαρτίες άλλων χωρών, αντί να διαλέξουν να πουν την αλήθεια: ότι προσπαθούν, δηλαδή, να σώσουν τις τράπεζές τους». 

Τέλος, αναφερόμενος στο μέλλον της Ευρώπης, ο Γιώργος Παπανδρέου τόνισε:  «Πιστεύω σε μια βαθύτερη, ισχυρότερη Ένωση, σε ό,τι αφορά την  οικονομική, κοινωνική, αμυντική και, ασφαλώς, πολιτική παράμετρο,  πιστεύω με μια βαθύτερη Δημοκρατία. Μια ισχυρότερη Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι μόνον σε ό,τι αφορά τις χώρες-μέλη και τις σχέσεις ανάμεσά τους, αλλά και τους πολίτες της». 

Καρχιμάκης: Να ζητήσει συγνώμη από τον Παπανδρέου ο Σαμαράς

Να ζητήσει συγνώμη από τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου καλεί τον Αντώνη Σαμαρά, ο Μιχάλης Καρχιμάκης.

    Το ουδείς αναμάρτητος που είπε ο Σαμαράς στην πρώτη επίσκεψη του ως πρωθυπουργός στο Βερολίνο, σήμερα με την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές και την φιέστα της εμφανίσεως Μέρκελ στην Αθήνα, θα έπρεπε να συνοδευτεί με την μεταμέλεια του και ένα μεγάλο συγνώμη στον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί όταν ο Παπανδρέου επιτύγχανε το πρώτο δάνειο των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ... αυτός ήταν στην λαϊκίστικη πλευρά όπως σήμερα αρέσκεται να χαρακτηρίζει τους πολέμιους του δανείου.
    Η πολιτική λοιπόν  που βγάζει την χώρα στις αγορές είναι αυτή που χαράχθηκε από την κυβέρνηση Πασοκ και τον Γ. Παπανδρέου.


Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Με το "λάθος" ξαναβγαίνουμε στις αγορές κι όχι με τα ΖΑΠΠΕΙΑ της ΝΔ

Χωρίς να υποτιμάται η σημασία της έκδοσης έντυπων ομολόγων στις αγορές , αξίζει να μείνει κανείς στις αντιδράσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Σαμαράς θριαμβολογεί για την " έξοδο στις αγορές μετά από 4 άνυδρα χρόνια" , ο δε ΣΥΡΙΖΑ δια του κ. Παπαδημούλη (σκέψου να μιλούσε κι ο Σκουρλέτης...) αναρωτιέται γιατί να αφήσουμε τον (μνημονιακό) δανεισμό με 1,5% για να πάμε στις αγορές με 5% !!!

Η απάντηση και στις δυο πλευρές της υποκρισίας, είναι η υπενθύμιση ότι εξαιτίας της κοινής τους "αντιμνημονιακής" στάσης μέχρι το 2012, ΑΡΓΗΣΑΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΤΑ ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ, με διετή δηλαδή παράταση της ασφυξίας, αρνούμενοι να "συναινέσουν στο λάθος" (Σαμαράς).

Με αυτό το "λάθος" όμως ξαναβγαίνουμε κ όχι με τα ΖΑΠΠΕΙΑ της ΝΔ.

Με αυτό το "λάθος" θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με "τοκογλυφικό επιτόκιο" 1,5% μέχρι το 2016, το οποίο υπερασπίζεται σήμερα ο κατά τα άλλα αντιτοκογλύφος κ. Παπαδημούλης.

Ενα επιτόκιο , σκληρής διαπραγμάτευσης των "προδοτών" το 2010, που τα σημερινά "δυο πρώτα κόμματα" δεν την είδαν ποτέ...

Ο Μ. Καρχιμακης "περί παλιού και νέου" στην πολιτική

"Κάποιοι τελευταία επιδίδονται σε διαρροές περιγράφοντας ,ποιο είναι το παλιό και ποιο είναι το νέο στην πολιτική .Όταν αναφέρονται στο παλιό μιλούν για εκφραστές του παρελθόντος ,και για το νέο ότι κάποιοι κομίζουν κάτι καινούργιο.

Έχουν αντιληφθεί όλοι αυτοί  οι ορατοί και αόρατοι διαρροεις ,εκφραστές των θεωριών περί πολιτικής υγείας ,ότι πολλοί από αυτούς είναι οι κύριοι εκφραστές του οποίου  διαχρονικά δυσάρεστου παρελθόντος ,θέλοντας να είναι παρόντες και αμετακίνητοι στην πολιτική ζωή ;

Έχουν αντιληφθεί ,ότι κάποιοι που υποτίθεται ότι κομίζουν το νέο κατά Τους ίδιους είναι άνευροι απολιτικοί ,οπαδοί του life style ,χωρίς πολιτική ουσία και χωρίς συγκρούσεις με  όλους εκείνους που ο κόσμος πιστεύει ότι φοβάται να αναμετρηθεί το πολιτικό σύστημα και οι πάσης φύσεως εκφραστές του,


Και που αν αναμετρηθούν (νέοι και παλιοί )θα είναι κομιστές μιας νέας ελπίδας και μιας πραγματικής αξιοπρέπειας κυρίως για τους ανθρώπους που δοκιμάζονται .

Το παλιό και το νέο αγαπητοί σύντροφοι είναι σχετικό ....εξαρτάται από το τι κομίζεις και το τι εκφράσεις διαχρονικά ανεξάρτητα από ηλικία και το πόσο μπορεί να αντέχει στις ψυχές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Νέο λοιπόν ανεξάρτητα από ηλικίες είναι το αντί συμβατικό ,το συγκρουσιακό, τα ο ηθικό ,το δια διαχρονικά κοινωνικά αποδεκτό ,η προσφορά ,η αλληλεγγύη ,με την προϋπόθεση να είναι  ορατό και αποτελεσματικό και να παράγει

Δήλωση του Γ. Παπανδρέου για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές

Από το γραφείο του Γιώργου Α. Παπανδρέου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια σκληρών προσπαθειών των Ελλήνων, η χώρα έχει πλέον τις προϋποθέσεις να μπει στην τελική ευθεία για την έξοδο της από την κρίση.

Η έξοδος της χώρας στις αγορές, αποτελεί μια σημαντική και καθοριστική εξέλιξη προς την κατεύθυνση αυτή.

Το κόστος της προσπάθειας θα μπορούσε να είναι πολύ μικρότερο και η έξοδος στις αγορές θα μπορούσε να έχει γίνει νωρίτερα, αν υπήρχε από την αρχή εθνική συνεννόηση.

Το διάστημα που μεσολάβησε από την εκδήλωση της κρίσης, η χώρα ταλανίστηκε από ένα ψευτοδίλημμα – υπέρ ή κατά του μνημονίου, ως αυτό να ήταν το πρόβλημα και όχι ό,τι οδήγησε σε αυτό – στο οποίο υπέκυψε το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, πλην του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης του, που ανέλαβαν ευθύνες που δεν τους αναλογούσαν και σήκωσαν μόνοι το βάρος της προσπάθειας για να ανταποκριθούν σε αυτήν την αναγκαστική επιλογή.

Τότε, η ΝΔ, χαρακτήριζε «λάθος» τις επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησαν στο αποτέλεσμα που τώρα όλοι βλέπουμε και πρότεινε Ζάππεια και 18 δις Ευρώ ισοδύναμα μέτρα.

Σήμερα, πανηγυρίζει, αλλά ποτέ δεν έκανε πράξη κάτι από όσα είχε προτείνει.

Τότε, ο ΣΥΡΙΖΑ, μας διαβεβαίωνε ότι, θα έσχιζε το μνημόνιο.

Σήμερα, θέλει να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με βάση τις προβλέψεις του μνημονίου.

Συμπέρασμα: οι πρωτεργάτες του αντιμνημονιακού αγώνα και του λαϊκισμού, ανέκρουσαν πρύμναν. Μπροστά στην αλήθεια και την πραγματικότητα, όλοι ήρθαν στα μέτρα τους.

Μόνο που η χώρα έχασε δύο πολύτιμα χρόνια.

Αλλά επειδή, αν και έμπρακτα έχουν υποχωρήσει από τις θέσεις τους, εντούτοις δεν φαίνεται να έχουν αποστεί των αντιλήψεων, των νοοτροπιών και των συμπεριφορών από τις οποίες χαρακτηρίζεται η γενικότερη στάση τους, ένα μόνο σχόλιο:

Η σημερινή εξέλιξη, με τη έξοδο της χώρας στις αγορές, αποτελεί ένα μεγάλο βήμα.

Αυτό το βήμα θα μείνει μετέωρο, αν η χώρα δεν αλλάξει.

Όσες θετικές εξελίξεις και αν υπάρξουν στα δημοσιονομικά δεδομένα της οικονομίας, τίποτα δεν θα οδηγήσει τη χώρα στο μέλλον με ασφάλεια και χωρίς τον κίνδυνο μιας νέας κρίσης, αν δεν συνεχιστεί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια που ξεκίνησε το 2009. Μεταρρυθμιστική προσπάθεια που διεκόπη πριν από δύο χρόνια, και σε κάποιες περιπτώσεις αποδομήθηκε στη συνέχεια.

Απαιτείται μια νέα μεταρρυθμιστική προσπάθεια παντού. Στη δημόσια διοίκηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, το παραγωγικό μοντέλο και βεβαίως, το πολιτικό σύστημα.

Αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που να ανατρέπουν τα κακώς κείμενα του πελατειακού κράτους και να βάζουν τέλος στις γκρίζες διαδρομές που το συνδέουν με τα πάσης φύσεως μεγάλα και μικρά συμφέροντα.

Αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με δημοκρατικό και προοδευτικό πρόσημο, που να διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον, και να εμπεδώνουν αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και κράτους δικαίου.

Αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που να προάγουν τη διαφάνεια, τη διαύγεια, την ισονομία, την ευνομία, την αξιοκρατία και τη λογοδοσία.

Μια μεταρρυθμιστική προσπάθεια εντέλει, που να δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να έχει δυνατή φωνή στις ευρωπαϊκές εξελίξεις και στις συζητήσεις που θα ξεκινήσουν μετά τις ευρωεκλογές για τις αλλαγές που θα προωθηθούν στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Απαιτείται εθνική συνεννόηση και συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα.

Θα ήταν κρίμα, σε δύο χρόνια από σήμερα να παρακολουθούμε την επανάληψη των ίδιων ακριβώς συμπεριφορών, αλλά για ένα μεγάλο διακύβευμα, που αφορά το μέλλον των Ελλήνων και την ανάγκη να σταθούν απέναντι σε ένα όλο και πιο σύνθετο κόσμο που αλλάζει ραγδαία, με αξιοπρέπεια.

Ας μην χάσουμε, λοιπόν και άλλα δύο χρόνια.

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς!

του Νίκου Μανδρόχαλου 

Όλα τα κόμματα ανεξαρτήτως ποσοστών πρέπει να διέπονται από πολιτική ηθική! Δεν είναι δυνατόν ο ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα να έχει όσες συνιστώσες τόσες και θέσεις για πολύ σημαντικά ζητήματα τα οποία το 2009-2011 έριξαν την κυβέρνηση!
Δεν μπορεί να παίζει με την θέση του απέναντι στο μνημόνιο, ανάλογα με το ακροατήριο!
Δεν επιτρέπεται αριστερό κόμμα να συνεχίζει να τραμπουκίζει (βλ. σαμποτάζ στο Ποτάμι) θυμίζοντας τα σφιχταγγαλιάσματα των "αγανακτισμένων " συριζαίων με τους "αγανακτισμένους" χρυσαυγίτες...
Δεν έχει το δικαίωμα να παίζει με την δημοκρατία καταθέτοντας πρόταση μομφής στον πρόεδρο της Βουλής για τα μάτια του κόσμου (ενώ γνώριζαν τα στελέχη του πως δεν είχαν το δικαίωμα, λόγω προηγούμενης πρότασης μομφής εντός εξαμήνου), ενώ σήμερα να σφυράει αδιάφορα για το "ζήτημα Μπαλτάκου"!
Τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ τον "δανείστηκε", γεγονός που φαίνεται κι από τις διακυμάνσεις στα ποσοστά του ανάλογα με τις περιστάσεις, όμως...
την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς!
Τέλος, το κόμμα δεν προδίδει, διότι δεν έχει προσωπικότητα, ζωή, λόγο! Αντιθέτως οι άνθρωποι που αποτελούν το κόμμα...