Δήλωση Προέδρου Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Γ. Παπανδρέου, για το θάνατο του Gough Whitlam

Ο Gough Whitlam ήταν ένας ηγέτης με όραμα.

Προσπάθησε να εκσυγχρονίσει και να κάνει πιο συμμετοχικό το Εργατικό Κόμμα της Αυστραλίας, πάλεψε για μια πολυπολιτισμική κοινωνία, προώθησε την ισότητα των φύλων.

Ως Πρωθυπουργός της Αυστραλίας, υλοποίησε σημαντικότατες μεταρρυθμίσεις για την διασφάλιση ίσων ευκαιριών για όλους τους πολίτες, όπως η δωρεάν Ανώτατη Εκπαίδευση και το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, συνειδητοποίησε ήδη από το 1973, τις μεγάλες αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο και την ανάγκη δημιουργίας σχέσεων με την Κίνα.

Οι Έλληνες δημοκράτες δεν θα ξεχάσουν ποτέ την αλληλεγγύη που επέδειξε στα δύσκολα χρόνια της Χούντας.

Όπως κάθε οραματιστής, αναγκάστηκε να ξεπεράσει πολλά εμπόδια, να συγκρουστεί με πολλά κατεστημένα συμφέροντα, να υποστεί μεγάλες αδικίες. Αλλά η σημασία των επιτευγμάτων του, με το πέρασμα του χρόνου, αποκτά όλο και μεγαλύτερη αξία.

Το προοδευτικό κίνημα θα εμπνέεται πάντα από την αγωνιστικότητα και το δημοκρατικό του πνεύμα.

Μιχ. Καρχιμάκης: Σημεία τοποθέτησης στην συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλιου της 7/7/2014.

Από την συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου στις 7/7/2014 ο πρώην Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ είχε διασαφηνίσει τα ακόλουθα:

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ Η ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΕΞΙΑ

Όλη αυτή η συζήτηση περι ελιάς δεν μπορεί να οδηγεί. Στην απαξίωση του ΠΑΣΟΚ .
Δεν μπορεί να διαλύεται ενα ιστορικό κίνημα στο όνομα μιας ψευδαισθησης που λέγεται ελιά,ανύπαρκτων σχηματισμών,που ειναι ακόμη οι περισσότεροι μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ.

Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται η διαδρομή ,η ιστορία και η προσφορά του ΠΑΣΟΚ ,ως ενα απλό ιστορικό γεγονός και όχι ως μοχλός υπεράσπισης της προσφορας ,ως μοχλός έμπνευσης ,ως μοχλός αλλαγής πολιτικης ,αναδεικνύοντας οτι η προοδευτική πολιτική βούληση ,ειναι αυτή που πρέπει και μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση .

Να ερωτηθεί ο κόσμος τι θέλει ΠΑΣΟΚ η ελιά .

.να στηθούν κάλπες  και με ερωτήματα επι της ουσίας για την πολιτική και τον προσανατολισμο μας.

Οποίοι θέλουν να συμβάλουν στην πορεία ας έλθουν να συμπαραταχθουν με κεντρικό και χωρίς ηγεμονισμούς,πυλώνα το ΠΑΣΟΚ .

Επαναλαμβάνω ,το θέμα δεν ειναι οι διοικητικές συγκολησεις κορυφής ,αλλα η αλλαγή πολιτικης ,που πολλοί μιλούν αυτή την περίοδο,με περιεχόμενο και με σαφήνεια.
,
Η αίσθηση οτι πραγματικά αλλάζουν οι πολιτικές,
που ωφελούν τους ανθρώπους που δοκιμάστηκαν περισσότερο στην κρίση ,
Που αναδιατασουν τις αδικίες,
Που δίνουν την αίσθηση οτι οταν μιλούν για δίκαιη κατανομή βαρών ,μιλούν και για δίκαιη κατανομή παραγόμενου πλούτου.
Να ξεκαθαρίσουμε τελικά ποιους υπηρετούμε και με ποιους συγκρουομαστε.
Η ιστορία μας το έχει καταγράψει αυτό και εμείς δεν πρέπει να το ξεχνάμε .

Δεν παει άλλο με την συμπόρευση με την δεξιά .
Κεντροαριστερά και με ολίγη δόση δεξιάς δεν γίνεται .
Προοδευτική κεντροαριστερά χωρίς μέτωπα ουσίας και διαφορετικότητας ,απέναντι στην δεξιά δεν γινεται.

Εχουν χαλάσει οι πολιτικές διαχωριστικές γραμμές .
Ο κόσμος δεν έχει διακριτό κριτήριο τι ειναι πολιτικά προοδευτικό και τι ειναι δεξιό .
Η ομοιομορφία και το όλοι το ίδιο ειναι ευνοεί την δεξιά και ενισχύει αδιέξοδες πολιτικές .

ΣΥΝΕΔΡΙΟ.

Ανοιχτές και δεσμευτικες τοποθετήσεις πως θα πάμε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ,απο τα πρόσωπα μέχρι και τις πολιτικές.
Ανοιχτό συνέδριο  μαζικό ,αντιπροσωπευτικο με πολυ χρόνο διαλόγου και δεσμεύσεων και όχι να κλείνουμε γρήγορα να ξεμπερδεύουμε .

ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.

Γινόμαστε μάρτυρες απίθανων εκδοχών πολιτικης πρακτικής .
Πρώτα σχεδιάζονται διάφορες πρωτοβουλίες ,τις ρίχνουμε στην αγορά ,εισπράττουμε αντιδράσεις και μετα τις αποσύρουμε.
Και αυτό βαπτίζεται κοινωνική πολιτική.
Αυτά δεν αποδίδουν ,γιατί η αίσθηση των ανθρώπων ειναι οτι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να αποδέχεται πολιτικές κόντρα στις αρχές του και μετα να αντιδρά.
Οταν εξαγγέλλουμε π.χ πολιτικές απασχόλησης ,αναχαιτησης της ανεργίας,δεν απολύουμε.
Λέμε οτι επιβάλλαμε μέτρα στήριξης για απολυμένους του δημοσίου τομέα ...τότε γιατί τους απολυσαμε.
Μας καταλογίζουν την απόλυση.
Δεν μπορεί την ίδια στιγμή που περικόπτονται εισοδήματα ,που μοιράζονται ως ελεημοσύνη 200ρια κλπ απο το πλεόνασμα ,την ίδια στιγμή να μην μιλάει κανεις για προνομιακές διανομές.


ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Οι μεταρυθμισεις και οι διαρθρωτικές αλλαγές που συνεχώς εξαγγέλλονται και κάποιοι μιλούν για κεκτημένα,που θίγονται .
ξέρετε ποια ειναι η αντίληψη;
Οτι αυτές ξεκινούν συνήθως απο τους αδύναμους ενώ τα καρχαριοειδη ειναι εκτός μεταρρυθμίσεων η εντός ευνοϊκών αποφάσεων .
Άδικοι αλλα αντιληπτοί συμβολισμοί .

τα όρια ανάμεσα στην κρίση και την ύβρη

Με τον Λαζόπουλο είχαμε αποφασίσει να μην ασχοληθούμε. Για πολλούς λόγους, με κυριότερο ότι απλά παίζουμε το παιχνίδι του ανακυκλώνοντας τα όσα λέει.
Είναι πραγματικά κρίμα ένας πολυτάλαντος ηθοποιός, να κατεβαίνει ένα ένα τα σκαλιά του ξεπεσμού. Από την κοινωνική ηθογραφία των 10 μικρών Μήτσων, στην διαπόμπευση του Τσαντιριού. Ο Λαζόπουλος θεωρεί ότι οχυρωμένος πίσω από τα αριστοφανικά ήθη μπορεί να υβρίζει και να εξευτελίζει τον στόχο του. Και ένας από τους αγαπημένους του αποτελεί ο Γιώργος Παπανδρέου, τον οποίο αποκαλεί με τα μύρια όσα επίθετα, θέτοντας τον εαυτό του στην πολιτική προπαγάνδα που στοχεύει σε ένα εξιλαστήριο θύμα.
Βέβαια, η σάτιρα είναι πολιτική, εδώ όμως πια τίθεται στην υπηρεσία της πολιτικής, και μάλιστα μιας κομματικής γραμμής.
Η αισθητική στο θέατρο είναι η αισθητική της καθημερινότητάς μας. Ο χλευασμός των θυμάτων της αρένας δεν αρμόζει όμως σε όσους επιζητούν την αριστοφανική ταμπέλα. Γιατί η ακροβασία ανάμεσα στην σάτιρα και τον λαϊκισμό αποβαίνει σε βάρος της Τέχνης και της πνευματικής ανάτασης του θεατή.
Η στράτευση σε μια κομματική γραμμή είναι αποδεκτή από τη στιγμή που είναι ξεκάθαρη και όχι δια της πλαγίας οδού.
Από την άλλη, η εμμονή στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού μας κάνει να αναρωτιόμαστε, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η σάτιρα καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της εξουσίας, αν κάποιοι πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό θα δημιουργήσουν ανάχωμα απέναντι στον Παπανδρέου.
Βέβαια, οποιοσδήποτε δικαιούται να ασκεί κριτική, να διαφωνεί με πρακτικές και να υποστηρίζει τις θέσεις του, αλλά αυτό διαφέρει πολύ από το να προβαίνει σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για την προσωπικότητα του άλλου, ιδιαίτερα όταν γνωρίζουν όλοι ότι δεν υπάρξει απάντηση.