Γ. Παπανδρέου:Θα έπρεπε να αφήσουμε πίσω αυτά που μας χωρίζουν

,, Φαίνεται ότι κάποιοι δεν θέλουν να ξεχάσουν - ότι εγώ έφυγα από το κόμμα ενώ με κάθε τρόπο μας έδιωχνε.

Και εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω, ποιος και πως έριξε την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Πρότεινα όμως, να τα αφήσουμε πίσω μας, γιατί αν συνεχίσω να μιλάω για αποστασία και αυτοί για το ΚΙΝΗΜΑ, τότε απλά θα ανακόψουμε την προοπτική για τον χώρο μας.

Το να φύγω εκείνη τη στιγμή ήταν ότι πιο ευγενικό μπορούσα να κάνω.

Κανονικά θα έπρεπε να είχα διώξει τους αποστάτες όταν ήμουν Πρωθυπουργός, όπως έκανε ο Τσίπρας,, 

Είναι πολύ λίγοι για να εκπροσωπούν τον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού

Υποστήριξαν οι Σκανδαλίδης, Γρηγοράκος, Βενιζέλος  ότι για να ενωθεί ο πολιτικός χώρος θα πρέπει:
Να μην συμμετέχει στα ψηφοδέλτια ο Παπανδρέου
Να αυτοδιαλυθεί το Κίνημα
Προφανώς  με τη λογική της ισχύος του δυνατού, η παράλληλη εξουσία του ΠΑΣΟΚ επέβαλε  στην Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τα όριά της .  Την απέτρεψε από μια επιτυχία στενεύοντας περιθώρια των κινήσεών της,
Είναι τα ίδια στελέχη που δήλωναν ενάντια στο μεσοπρόθεσμο και στα μνημόνιο επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αλλά φέτος έκριναν ως εθνική υπόθεση την επιβίωση της χώρας ψηφίζοντας υπέρ του μνημονίου των Τσίπρα και Καμμένου. Είναι τα ίδια στελέχη που ιδεολογικοποίησαν τους προσωπικούς τους στόχους αδειάζοντας στην ουσία όχι τον Παπανδρέου και το ΚΙΝΗΜΑ, αλλά την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που περίμεναν με αγωνία την επίτευξη της συνεργασίας, η οποία θα έδινε προοπτική ανασύνταξης του χώρου.
Γιατί μπορεί σε κάποιους "πρωτοκλασσάτους"   να μην ταίριαζε η συνεργασία, όμως πολύ δύσκολα θα έβρισκες πολίτη πρώην ή νυν ψηφοφόρο της παράταξης που να μην την ήθελε. Είτε για εκλογικούς, είτε για συναισθηματικούς, είτε για ιστορικούς είτε για πολιτικούς λόγους.
Είναι οι ίδιοι "πρωτοκλασσάτοι" που δεν κατάλαβαν (ή δεν θέλησαν να αποδεχθούν) ότι μη προστατεύοντας την κυβερνητική θητεία 2009/2011 εξώθησαν τον Παπανδρέου στην δημιουργία κόμματος. Αφού είναι δεδομένο ότι η διάσπαση δεν ήρθε το 2015. Η διάσπαση έγινε τον Νοέμβριο του 2011, όταν έριξαν την ίδια τους την κυβέρνηση και τον νόμιμο πρωθυπουργό. Σήμερα αποτελείωσαν τον πολιτικό χώρο που υπηρετούν (ή μάλλον νομίζουν ότι φτιάχτηκε για να τους υπηρετεί)
Είναι σαφές ότι στη παρούσα φάση όποιο και να είναι το εκλογικό αποτέλεσμα η ζημιά είναι μεγάλη γιατί βαθαίνει ακόμη περισσότερο το ρήγμα στο χώρο.
Σήμερα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν διαφύλαξε το κόμμα του όπως θέλει να πιστεύει. Σήμερα, άνοιξε την καγκελόπορτα για να φύγουν οι πολίτες που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ούτε Κίνημα τον Γενάρη, αλλά επέλεξαν την αποχή να αποχωρήσουν οριστικά....Σήμερα, χαίρεται ο Τσίπρας, ο Θεοδωράκης και οι άλλοι...
Εμείς θα δώσουμε την δύσκολη μάχη. Με τις όποιες δυσκολίες. Θα διεκδικήσουμε με πίστη στις αξίες και τα ιδανικά μας, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
ΠΑΜΕ !!!! 

Eπιστολή του Προέδρου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, Γιώργου Α. Παπανδρέου, προς την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά

Αγαπητή Φώφη,
Είναι γνωστό ότι από καιρό το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών και εγώ προσωπικά, έχουμε επισημάνει την ανάγκη συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων που ανήκουν στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, για το καλό πρωτίστως της χώρας, αλλά και για τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος.
Με χαρά ακούσαμε να ανακοινώνεις την Κυριακή 23 Αυγούστου, ότι συμμερίζεσαι τις ίδιες απόψεις και βρίσκεις αναγκαία την συμπόρευση κομμάτων, κινήσεων και προσωπικοτήτων του προοδευτικού χώρου. Η έναρξη διαλόγου δημιούργησε εύλογες προσδοκίες σε ένα ευδιάκριτο τμήμα των πολιτών.
Διαπιστώσαμε, δυστυχώς, από την επόμενη ημέρα ότι σειρά στελεχών του ΠΑΣΟΚ τάχθηκαν δημοσίως εναντίον της θετικής αυτής προοπτικής, θέτοντας όρους που υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια.
Παρά ταύτα επιμείναμε.  Στις μεταξύ μας επικοινωνίες διαπίστωσα ότι τους ίδιους όρους για τη διάλυση του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών και τον  δικό μου αποκλεισμό έθεσες και εσύ προσωπικά προκειμένου να συνεχιστεί το εγχείρημα.
Είναι προφανές ότι τέτοια  προαπαιτούμενα δεν βοηθούν  στην επιτυχία του διαλόγου,  τη στιγμή μάλιστα που σε αυτόν συμμετέχουν και άλλα κόμματα τα οποία δεν θα έπρεπε να τα αγνοούν.
Παρόλα αυτά, την τελική απόφαση του Κινήματος μας δεν θα λάβει ένα πρόσωπο, αλλά δημοκρατικά η Συνδιάσκεψη μας που συνέρχεται το Σάββατο 29 Αυγούστου.
Φιλικά
Γιώργος  Α. Παπανδρέου         

ΚΙΝΗΜΑ : Πλαίσιο θέσεων, προτεραιοτήτων και διαδικασιών εκλογικών συνεργασιών

Το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, δίνει στη δημοσιότητα το πλαίσιο των θέσεων, των προτεραιοτήτων και των διαδικασιών, με βάση το οποίο συζητά τις δυνατότητες εκλογικών συνεργασιών.
Πλαίσιο Συνεργασιών
Συμπληρώνονται έξι χρόνια από την εκδήλωση της κρίσης.
Της βαθύτερης κρίσης από το 1974. Και δυστυχώς, παρά τη μεγάλη προσαρμογή που πετύχαμε μόλις τα δύο πρώτα χρόνια, δεν υπάρχει βεβαιότητα εξόδου από την κρίση.
Αντιθέτως, ακόμη και η συμφωνία που επετεύχθη πρόσφατα, δεν περιόρισε την ένταση της αβεβαιότητας που συνεχίζει να κυριαρχεί.
Οι αιτίες πολλές και γνωστές. Είναι οι ίδιες που μας οδήγησαν στην κρίση και ένα βήμα πριν από μια εθνική καταστροφή.
Και όλες, συνηγορούν στην αναξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος.
Ενός πολιτικοοικονομικού συστήματος παρασιτικού, πελατειακού, που συνεχίζει να παράγει ανισότητες και αδικίες. Ενός συστήματος, που συναλλάσσεται με μεγάλα και μικρά κατεστημένα σε βάρος των πολλών. Ενός συστήματος, που προσφέρει προνόμια σε ορισμένους και δεν νομοθετεί κανόνες ίδιους για όλους.
Το 2009, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που ανήγαγε τον πελατειασμό σε επιστήμη. Αποτέλεσμα; Υπερδιπλασιασμός του χρέους και μόνο τον τελευταίο χρόνο, της διακυβέρνησης Καραμανλή, έλλειμμα 36 δις Ευρώ. Το πρωτογενές έλλειμμα και μόνο, περίπου 25 δις Ευρώ, ήταν ίσο με 10 ΕΝΦΙΑ. Μια Κυβέρνηση που καταρράκωσε την αξιοπιστία της χώρας αποστέλλοντας ψεύτικα στοιχεία για το μέγεθος του ελλείμματος και την πραγματική οικονομική κατάσταση, καθιστώντας την Ελλάδα αναξιόχρεη.
Η κατάληξη; Αναγκαστικός δανεισμός.
Σήμερα; Και πάλι, αναγκαστικός δανεισμός.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Όλα όσα ακούστηκαν στο μεσοδιάστημα, επί πέντε χρόνια, απεδείχθησαν μύθοι και συνωμοσιολογίες.
Όλα κατέπεσαν.
Όσοι κατέφυγαν στα ψέματα και καλλιέργησαν μύθους προκειμένου να κερδίσουν πολιτικά οφέλη, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα.
Πολιτικό Πλαίσιο
1. Η Ελλάδα έχει γνωρίσει δυσκολίες και έχει αντιμετωπίσει κρίσεις σε διάφορες ιστορικές περιόδους. Η συνεννόηση και η ομοψυχία ήταν ο καταλύτης και ο οδηγός για την υπέρβαση της κρίσης. Αντιθέτως, η δημαγωγία, ο μικροκομματικός φανατισμός και ο διχασμός του λαού, οδηγούσαν, τελικώς, σε αδιέξοδο και συχνά σε εθνική τραγωδία.
Γιατί 5 χρόνια θέλησαν να χωρίσουν τους Έλληνες σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς; Γιατί βόλευε τις πολιτικές τους φιλοδοξίες για την κατάκτηση της εξουσίας.
Και η ΝΔ αρχικά και ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια, υπηρέτησαν αυτή τη λογική. Αυτά πληρώνει σήμερα ο Ελληνικός λαός. Την με πάση θυσία αναρρίχησή τους σε θώκους εξουσίας στην πλάτη του Ελληνικού λαού.
Δικαίωση των θυσιών του Ελληνικού λαού θα έρθει. Θα έρθει όμως μόνο εάν γίνουν οι μεγάλες προοδευτικές αλλαγές.
Όταν όλοι θα κατανοήσουν ότι η κρίση έφερε τα μνημόνια και όχι το αντίθετο.
Όσοι καλλιέργησαν έναν ακήρυχτο εμφύλιο, διχάζοντας τον Ελληνικό λαό, έκαναν έγκλημα.
Σήμερα αυτός ο εμφύλιος άφησε ένα κενό πολιτικής. Σήμερα αυτό το κενό αντιμετωπίζει η Ελληνική κοινωνία. 
Το μείζον διακύβευμα – που αναμένει την απάντησή του: Μετά τα μνημόνια τι;
Η χώρα πισωγύρισε – και σε νοοτροπίες και στις απαραίτητες προοδευτικές αλλαγές. Πολώθηκε η κοινωνία – ενώ συγκάλυψαν το πραγματικό πρόβλημα και τις πραγματικές αιτίες.
Με τις πολιτικές τους συγκάλυψαν και διαιώνισαν την πελατειακή διαφθορά, την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, τη σπατάλη, τον συγκεντρωτισμό του κράτους, την αβελτηρία της γραφειοκρατίας, την αδυναμία της δικαιοσύνης, την αναλγησία του φορολογικού συστήματος, την αναποτελεσματικότητα του κοινωνικού κράτους, τη βαθιά κρίση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Φίλιππος Πετσάλνικος: «Ανασυγκρότηση» ή εκλογικές σκοπιμότητες?

• Η παραίτηση της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και η σπουδή για εκλογές σε λίγες εβδομάδες προκάλεσαν αιφνιδίως κινητικότητα, δηλώσεις και «προσκλήσεις» για συνεργασία και βαρύγδουπες δηλώσεις ακόμη και «ανασυγκρότησης» της προοδευτικής παράταξης ως ισχυρού τρίτου πόλου ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ.
• Αυτή η προοδευτική παράταξη που εκφραζόταν έως το 2012 κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, αποτυπώνεται έκτοτε σε ολοένα και μικρότερα εκλογικά ποσοστά.
• Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε αρχικά το 2012 την ανάληψη της ευθύνης, που δεν του αναλογούσε, για την Συμφωνία του Μαΐου του 2010 (Μνημόνιο) η οποία βέβαια απέτρεψε την άτακτη χρεωκοπία της χώρας.
• Μετά το 2012 όμως πλήρωσε, κι αυτό αποτυπώθηκε στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, την αποιδεολογικοποίησή του, την συνεργασία του με την ΝΔ και την καταγραφή στην συνείδηση του κόσμου της «μετατροπής» του από «αριστερόστροφο» σε «δεξιόστροφο».
• Η Πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου για την δημιουργία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Σοσιαλιστών Δημοκρατών τον περασμένο Ιανουάριο εξέφραζε την ανάγκη για την λειτουργία ενός σύγχρονου, ριζοσπαστικού, προοδευτικού κόμματος που θα έβαζε και πάλι ως προμετωπίδα αρχές και αξίες και θα αγωνιζόταν για διαφάνεια, αξιοκρατία, ισονομία, ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη. Θα επιδίωκε ριζικό εκσυγχρονισμό των θεσμών και βαθιές μεταρρυθμίσεις σε Κράτος, οικονομία και κοινωνία, ώστε η χώρα να βγει από τον φαύλο κύκλο που οδηγεί σε Μνημόνια, ύφεση, ανεργία και πάλι Μνημόνια κ.ο.κ.

Οι «δημογέροντες» οδηγούν σε ναυάγιο τον αρραβώνα Φώφης Γεννηματά - Γιώργου Παπανδρέου

                  Την παροιμία «κακό χωριό τα λίγα σπίτια» θυμίζει το ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες η προοπτική κοινής καθόδου με το Κίνημα του Γ. Παπανδρέου έχει αναστατώσει τη λεγόμενη δημογεροντία (Λιβάνης, Λαλιώτης, Βενιζέλος, Μ. Παπαϊωάννου κ.ά.) που περιστοιχίζει τη Φώφη Γεννηματά και η οποία θεωρεί ότι έχει χρέος να νουθετεί και ελέγχει την προσφάτως εκλεγείσα πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Μαζί με στελέχη όπως ο Α. Λοβέρδος, ο Λ. Γρηγοράκος αντιδρούν έντονα στη συμπόρευση της Φώφης Γεννηματά με τον Γ. Παπανδρέου. 

Κάποιοι προκειμένου να ακυρώσουν την προοπτική κοινής καθόδου που θα δημιουργούσε νέα δεδομένα στο χώρο της Κεντροαριστεράς και θα έθετε τις βάσεις για ανασύνθεση και ενίσχυση του χώρου μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. θέτουν ως προϋπόθεση την αυτοδιάλυση του Κινήματος του Γ. Παπανδρέου, ενώ δεν θέτουν παρόμοιο ζήτημα με τον τρίτο πιθανό εταίρο, τη ΔΗΜΑΡ. Προβάλλουν το επιχείρημα ότι το Κίνημα προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ κάτι που δεν ισχύει για τη ΔΗΜΑΡ.
Δεν έθεσαν όμως ανάλογο ζήτημα όταν το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε με το σχήμα της Ελιάς και στο οποίο περιλαμβάνονταν το κόμμα του Λοβέρδου, "Νέα Ελλάδα", ή οι πολιτικές ομάδες του Μόσιαλου, του Τούντα και διάφορων άλλων που επίσης προέρχονταν από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ.
Δεν τους ενοχλούσε να αναφέρονται στο ψηφοδέλτιο, δίπλα σ' αυτό του ΠΑΣΟΚ, τα ονόματα των ΠΑΣΟΚογενών κομμάτων και κινήσεων, των οποίων μάλιστα η εκλογική επιρροή και η οργανωτική τους δύναμη ήταν υποπολαπλάσια αυτής του Κινήματος του Παπανδρέου, το οποίο αν μη τι άλλο απέσπασε το 2,5% των ψήφων στις προσφατες εκλογές, με το ΠΑΣΟΚ να λαμβάνει το μικρότερο ποσοστό (4,5%) από ιδρύσεώς του.
Είναι προφανές ότι ο όρος που τίθεται είναι προσχηματικός προκειμένου να μην γίνει η συνεργασία ή να γίνει με όρους ταπείνωσης και αναδρομικής τιμωρίας του Παπανδρέου και όσων στελεχών τον ακολούθησαν στο εγχείρημά του. Μόνον κάποιοι πολιτικά κρετίνοι ή έχοντες αλλότριες επιδιώξεις θα έθεταν τέτοιο θέμα αδιαφορώντας αν το ναυάγιο της κοινής καθόδου θα επηρεάσει αρνητικά την εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ και θα ευνοήσει την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, του Ποταμιού, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας.
Υπάρχουν κάποιοι που θέλει να ενισχυθούν αυτά τα κόμματα; Ενδεχομένως. Θέλουν να μην υπάρξει κεντροαριστερός φορέας υποδοχής των δυσαρεστημένων από τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚικής προέλευσης, ώστε το κόμμα του Αλ. Τσίπρα να συγκρατήσει τις δυνάμεις του; Ούτε αυτό μπορεί να αποκλειστεί. Θέλουν να τους κατευθύνουν στη Ν.Δ. για να έχει ελπίδες να έλθει πρώτο κόμμα; Κύριος οίδε.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι κουτοπόνηροι οι οποίοι βλέποντας ότι δημιουργείται κινητικότητα και ενδιαφέρον από μια πιθανή κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ και Κινήματος, οι οποίοι σκέφθηκαν ότι αν την τελευταία στιγμή ναυαγήσει το εγχείρημα η δυναμική που δημιουργήθηκε θα μείνει στο ΠΑΣΟΚ καθώς το Κίνημα του Γ. Παπανδρέου δεν έχει τις υλικές και οργανωτικές δυνατότητες να ανταποκριθεί εκλογικά με επιτυχία στο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο που γίνονται οι εκλογές. "Θα πάρουμε εμείς τον αφρό της δυναμικής και ο Παπανδρέου είτε δεν θα κατέβει στις εκλογές είτε εάν κατέβει δεν θα μπει στη Βουλή οπότε μια δεύτερη αποτυχία τον θέτει οριστικά εκτός πολιτικού παιχνιδιού", λένε. Προφανώς αυτοί οι κουτοπόνηροι δεν αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν γίνεται με κόλπα. Και μπορεί η τακτική αυτή να τους γυρίσει μπούμερανγκ.
Ίσως κάποιους και να μην τους ενδιαφέρει, αφού υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι θα ήθελαν το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τη Φώφη να μην ξεπεράσει το ποσοστό που πήρε στις τελευταίες εκλογές με τον Βενιζέλο. Θα ήθελαν να μπαίνει οριακά στη Βουλή με ποσοστό μικρότερο του 4,5% ώστε να της επιρρίψουν την ευθύνη και να την "καθαρίσουν" ανοίγοντας το δρόμο για κάποιον άλλον αρχηγό.
Φτηνά κόλπα και ίντριγκες που ταιριάζουν σε κλεφτοκοτάδες και λουστράκους της πολιτικής που στο όνομα προσωπικής ιδιοτέλειας και σκοτεινών συμφερόντων θυσιάζουν την προοπτική ενός πολιτικού χώρου και πιθανότατα μιας διαφορετικής προοπτικής διακυβέρνησης.
Το ερώτημα βέβαια είναι τι κάνει ή τι θα κάνει η Φώφη; Θα ανεχθεί να είναι υπό κηδεμονία μιας δημογεροντίας του παρελθόντος, κάποιων που εποφθαλμιούν τη θέση της και φυσικά ορισμένων κουφιοκεφαλάκηδων πολιτευτών που το μόνο τους ενδιαφέρον είναι η σειρά στη λίστα εκλογιμότητας; Γιατί υπάρχουν κι αυτοί. Που ο φόβος τους είναι μην τους πάρει κάποιος Παπανδρεϊκός τη θέση.
Το στοίχημα της Φώφης είναι να πάρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό σ' αυτές τις εκλογές. Εάν το καταφέρει θα εδραιώσει την αρχηγική της παρουσία. Αν όχι στις 21 Σεπτεμβρίου θα ψάχνουν για καινούργιο αρχηγό στο ΠΑΣΟΚ.
Η κοινή κάθοδος, η αλήθεια είναι, ότι τη βοηθά να το καταφέρει αφού, από εκεί που το ΠΑΣΟΚ πιθανολογούνταν ότι θα βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, όταν άρχισε να παίζει το σενάριο του αρραβώνα με τον Παπανδρέου που μετά τις εκλογές ενδεχομένως θα κατέληγε και σε γάμο, σε επανένωση και ανασύνθεση δηλαδή του κατακερματισμένου χώρου της Κεντροαριστεράς, οι εκτιμήσεις έκαναν λόγο για ποσοστό 6-7% ίσως και περισσότερο.
Εάν η Φώφη καταφέρει να επιτύχει μια καλή εκλογική επίδοση και να πρωταγωνιστήσει στην ενότητα και την ενίσχυση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας θα γίνει αρχηγός, διαφορετικά θα παραμερισθεί και θα μείνει με το προσωνύμιο «η κόρη του Γεννηματά».
Όσοι βάζουν εμπόδια στην κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ - Κινήματος πρωτίστως πλήττουν την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και όχι τον Παπανδρέου, ο οποίος, σύμφωνα και με τα λεγόμενά του, δεν ψάχνει για τον εαυτό του κάποιο ρόλο αφού και για πολλά χρόνια βουλευτής και υπουργός έγινε και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για οκτώ χρόνια υπήρξε και το πρωθυπουργικό αξίωμα κατέλαβε.
Ο Παπανδρέου δεν φιλοδοξεί να επανέλθει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ούτε στις προτεραιότητές του είναι το βουλευτιλίκι. Αυτό που τον ενδιαφέρει, αν πιστέψουμε τα λεγόμενά του -και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τα πιστέψουμε-, είναι η συγκρότηση ενός σύγχρονου, προοδευτικού κόμματος που θα μπορέσει να κάνει τις απαραίτητες εκείνες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
Η αλήθεια βεβαίως είναι κι αυτό ειναι κάτι που πρέπει να το απαντήσει ο Παπανδρέου αν η κοινή κάθοδος με το ΠΑΣΟΚ -ένα κόμμα αξιωματούχων, πλήρως απαξιωμένο, κρατικοδίαιτο και που έχει διαρρήξει κάθε δεσμό με την κοινωνία και τις δυνάμεις που κάποτε εξέφρασε- μπορεί να εγγυηθεί αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ή το μόνο που υπηρετεί είναι ανάγκες της συγκυρίας και κυρίως του γκουβέρνου.
Αναμφίβολα τα θέματα διακυβέρνησης, ειδικά στην πολιτικο-οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η χώρα και ενόψει εκλογών είναι σημαντικά και δεν πρέπει να παραγνωρίζονται.
Όμως το ερώτημα παραμένει. Και για τον Παπανδρέου και για τη Φώφη Γεννηματά. Σε κάθε πάντως περίπτωση το Κίνημα έχει έντονη τη σφραγίδα του Γ. Παπανδρέου, στο ΠΑΣΟΚ όμως για να μπορέσει να βάλει τη σφραγίδα της η Φώφη θα πρέπει να απαλλαγεί από τους "καθοδηγητές" της.
Σε τελική ανάλυση ο Βενιζέλος είναι η προηγούμενη ηγεσία του ΠΑΣΟΚ -άρα παρελθόν, ο Μιλτ. Παπαϊωάννου ήταν συνεργάτης του πατέρα της -κι αυτός παρελθόν, ο Λαλιώτης επίσης παρελθόν αφού έχει αποστρατευθεί από 15ετίας, ο Λιβάνης -αυτός κι αν είναι παρελθόν, αφού ήταν συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου ενώ ο γιος του πολιτεύεται με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αν η Φώφη δεν ανοίξει μόνη της περπατησιά και δεν ορίσει αυτή τι θέλει και όχι τι θέλουν τα παρελθόντα το μόνο σίγουρο που θα καταφέρει είναι να τους σερβίρει σούπες και τσάγια για τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Άσε που υπάρχει ο κίνδυνος να χάσει την τελευταία στιγμή και τον Θεοχαρόπουλο της ΔΗΜΑΡ, αφού όντας αυτός νεαρός δεν είναι σίγουρο ότι θα θελήσει να εξαργυρώσει το μέλλον του για μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, η οποία δεν είναι και σίγουρη...     ΠΗΓΗ matrix24.gr

Φίλιππος Πετσάλνικος με μια αιχμηρή παρέμβαση: "εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν ελλιπείς"

Με ένα σκληρά επικριτικό  άρθρο του στο egiakoumis.gr , με τίτλο "Το «αριστερό μνημόνιο» η υποκρισία και ο οπορτουνισμός"  ο πρώην πρόεδρος της βουλής, Φίλιππος Πετσάλνικος παρεμβαίνει στις εξελίξεις.

Το 2009 ο Κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή της Ν.Δ. έφευγε και άφηνε πίσω τους έλλειμμα 15,7% (!!) και χρέος που είχε εκτιναχθεί στο 130% του ΑΕΠ (!!).

Ηχώρα όδευε ολοταχώς στην άτακτη χρεωκοπία γιατί κανείς δεν της δάνειζε πλέον.

Ο Γ. Παπανδρέου έκανε τα αδύνατα δυνατά για την αποφυγή της χρεοκοπίας - τραγωδίας. Έπεισε την Ευρωπαϊκή Ένωση να δημιουργήσει Μηχανισμό Στήριξης,χρήση του οποίου έκαναν μετά και η Πορτογαλία,η Ιρλανδία και η Κύπρος.

Αυτά είναι γνωστά, θα πει κάποιος. Ναι, είναι γνωστά αλλά πολλά από τα συμβαίνοντα τότε και τώρα ούτε είναι ούτε πρέπει να θεωρηθούν αυτονόητα.  

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη η συμφωνία. Οι δανειστές για να δανείσουν έβαλαν ζόρικους όρους. Η χρεοκοπία αποφεύχθηκε. Η τραγωδία αποφεύχθηκε.

Τότε όλα τα άλλα κόμματα σφυροκοπούσαν το Γ. Παπανδρέου και εξύβριζαν αυτόν, την κυβέρνησή του, την κοινοβουλευτική ομάδα σαν «ψεύτες», «προδότες»,«δοσίλογους».  

Ο Α. Σαμαράς, με τα «Ζάππειά» του, ισχυριζόταν ότι αυτός είχε την μαγική λύση με ισοδύναμα μέτρα και απέρριπτε τις συμφωνίες, χωρίζοντας τους πολιτικούς, αλλά και τους Έλληνες συνολικάσε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς».

Ο Α. Τσίπρας αφιόνιζε τον κόσμο χαρακτηρίζοντας τον Γ. Παπανδρέου  σαν Πινοσέτ (!!).

Αντιπολιτευόμενα κόμματα κατέβαζαν τους «αγανακτισμένους» στην πλατεία Συντάγματοςοπού εκεί μπροστά στη Βουλή επί έναολόκληρο χρόνο καθημερινά έβριζαν και ούρλιαζαν «να καεί … η Βουλή».

Κάποιοι άλλοι που μέχρι τότε θεωρούσα σοβαρούς έβγαζαν πύρινους λόγους σε πλατείες και τηλεοπτικές εκπομπές, «καταγγέλλοντας» όλους εμάς,που σηκώναμε ένα βάρος που δεν μαςανήκε, σαν «εθνοπροδότες».

Τον Νοέμβριο του 2011 ο Γ. Παπανδρέου, εκλεγμένος με 44%Πρωθυπουργός, ανατράπηκε.

Οι μεταρρυθμίσεις που είχε αρχίσει και είχαν πολλούς ενοχλήσει, διακόπηκαν.

Ο Α. Σαμαράς «είδε το φως το αληθινό», ψήφησε την δεύτερη συμφωνία (Μνημόνιο) κάνοντας στροφή 180μοιρών και έγινεΠρωθυπουργός. Τα μέτρα που πήρε το φθινόπωρο 2012 και αργότεραήταν πολύ πιο σκληρά από εκείνα της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Μόλις «έπεσε» οΠαπανδρέου οι  «αγανακτισμένοι»εξαφανίσθηκαν από τις πλατείες.

Ο Α. Τσίπρας συνέχισε τις επιθέσεις  και «ετοίμαζε» το Νόμο που θα καταργούσε τα Μνημόνια. Κούρντιζε τα «όργανα» για να βάλει τους δανειστές και την αγορά να χορέψουν με τη μουσική του!

Αξιοποιώντας τις συντηρητικές πολιτικές και τηναναποτελεσματικότητα των Κυβερνήσεων Σαμαρά κατάφερε να γίνει, ως γνωστόν, πριν 7 μήνες Πρωθυπουργός.

Και ΤΩΡΑ; Τι γίνεται ΤΩΡΑ;

Ο Α. Τσίπρας και η Κυβέρνηση του υπογράφει ένα σκληρότατο Μνημόνιο,αφού προηγουμένως έφθασε ακόμη και τις τράπεζες να κλείσει.

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι χρειάστηκε να Κυβερνήσει πρώτα ο Α. Σαμαράς και μετά ο Α. Τσίπρας για να αποδειχθεί ότι οΓ. Παπανδρέου δικαιώνεται στις βασικές του επιλογές.

Το νέο Μνημόνιο όμως δεν είναι μόνο ιδιαιτέρα επώδυνο για τους πολίτες, αλλά ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αποδέχονται σωρηδόν τις αξιώσεις των δανειστών, φθάνοντας στο σημείο να δεχθούν ακόμη και τη δημιουργία του Ταμείου Δημόσιας Περιουσίας, που θα εποπτεύεται από την Τρόικα (τους περίφημους«θεσμούς») και οδηγεί στην υποθήκευση του δημόσιου πλούτου, ακόμη και των μελλοντικών εσόδων από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της χώρας μας!Θυμίζω ότι ο Γ. Παπανδρέου το είχε απορρίψει παρά την πιεστικότατη επιμονή των δανειστών τότε. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή τουδηλώνουντώρα αιφνιδίως, ότι προτιμότερη είναι μία σκληρή συμφωνία από ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας!!

Ποιος κοροϊδεύει ποιόν σ’ αυτόν τον τόπο;

Ποιος θα παραδεχτεί ότι κορόιδευε τους οπαδούς του και όλους τους πολίτες, με τα «Ζάππεια» ο ένας και με τα «Νταούλια» ο άλλος.

Συγγνώμη να ζητήσει κάποιος από όσους κατηγορούσε άδικα σαν «πουλημένους», «προδότες», «Πινοσέτ» δεν περιμένω, γιατί αυτό προϋποθέτει να έχει λίγη έστω λεβεντιά.

Και τέλος, και πιο σημαντικό: ποιος έχει τα κότσια να εκπονήσειένα εθνικό σχέδιο  για τις βαθιές αλλαγές και την ανάπτυξη που έχει ανάγκη η χώρα, για να βγει βήμα – βήμα από την κρίση; Για να μην χρειάζεται μνημόνια και εξαρτήσεις από τους δανειστές. 

Ολοκληρωμένο σχέδιο χρειάζεται για πραγματικές μεταρρυθμίσεις που θα δώσουν ώθηση στην παραγωγή και τις επενδύσεις. Μεταρρυθμίσεις για μια σύγχρονη και αποδοτική Δημόσια Διοίκηση, για ποιοτική Παιδεία, για κοινωνική προστασία και υπηρεσίες Υγείας που θα δημιουργούν συνθήκες ασφάλειας για τους πολίτες και πάνω από όλα σχέδιο με χρονικούς και ποσοτικούς στόχους και συγκεκριμένα μέσα για την αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος της ανεργίας.

Για όλα αυτά δεν ακούμε τίποτα. Βλέπουμε όμως μεγάλη δραστηριότητα να αναπτύσσεται στον εμφύλιο του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως αυτό δεν αφορά ούτε ενδιαφέρει τους πολίτες.

Ο κ. Τσίπρας οδηγεί αιφνιδίως την χώρα σε νέες εκλογές μετά την πρωτοφανή κωλοτούμπα του με το νέο μνημόνιο και την πλήρη αθέτηση των εξαγγελιών που είχε κάνει μόλις επτά μήνες πριν στον ελληνικό λαό. Οδηγεί τη χώρα σε εκλογές με μοναδικό στόχο το ξεκαθάρισμα εσωκομματικών λογαριασμών στο κόμμα του. Επιδιώκει να σύρει δηλαδή τη χώρα και ολόκληρο τον ελληνικό λαό και πάλι σε αβεβαιότητες και ανασφάλειες μόνο και μόνο για να παραμείνει, όπως ο ίδιος πιστεύει, στην εξουσία. Καιροσκοπισμός ολοφάνερος.

Όσοι όμως κινήθηκαν με περισσή υποκρισία αυτά τα χρόνια (από τους μεγαλύτερους «πρωταγωνιστές» ο κ. Τσίπρας) , κάνοντας μεγαλειώδεις κωλοτούμπες, αλλά δεν μπορούν να δώσουν αξιόπιστες απαντήσεις και λύσεις στα αγωνιώδη ερωτήματα και τις πραγματικές ανάγκες του Ελληνικού λαού,πρέπει να γνωρίζουν ότι οι πολιτικοί και ιδιαίτερα οι κυβερνήσεις ζυγίζονται και μετρώνται καθημερινά. Εκτιμώ ότι ο πρωθυπουργός κ η κυβέρνηση του αυτούς τους επτά μήνες«εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν και ευρέθησαν  ελλιπείς».

Φίλιππος Πετσάλνικος

Πρώην Πρόεδρος της Βουλής

Γιώργος Ελενόπουλος: το ΚΙΝΗΜΑ από την ίδρυση του υπάρχει για να υπηρετεί τη χώρα και για να αποτελέσει τον καταλύτη της ενότητας των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της μεταρρυθμιστικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας.

Σχόλιο Γιώργου Ελενόπουλου, Συντονιστή Πολιτικής Λειτουργίας και Δράσης του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ - με αφορμή ερωτήσεις δημοσιογράφων για τις τρέχουσες εξελίξεις, τις θέσεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και την πορεία των προοδευτικών δυνάμεων 

Η χώρα καταρρέει και όμως, οδηγείται για τρίτη φορά μέσα σε οκτώ μήνες στις κάλπες, για λόγους που δεν έχουν σχέση με το πραγματικό διακύβευμα που αφορά το λαό και τη χώρα, αλλά για μικροκομματικούς λόγους. 

Παρά ταύτα, και παρά την παραδοχή και εκ μέρους του σημερινού πρωθυπουργού, ότι η χώρα χρειάζεται εκ βάθρων αλλαγή, στο δημόσιο διάλογο, δεν κυριαρχούν τα πραγματικά προβλήματα που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά άλλα ζητήματα, ξένα προς τα πραγματικά προβλήματα. 

Ίσως, γιατί ακόμη και αυτοί που τώρα αναγνωρίζουν την αλήθεια, δεν έχουν την τόλμη να σπάσουν αυγά. Ίσως και γιατί δεν έχουν τη δυαντότητα, καθώς η πολιτική τους φιλοσοφία δεν τους το επιτρέπει. 

Αντιλήψεις συντηρητικές, δήθεν φιλολαϊκές, που δεν μπορούν να επιτρέψουν την ανάληψη πολιτικού κόστους.