Παπανδρέου σε ΕΕ: οι Έλληνες πρέπει να αισθανθούν ότι, ένα νέο πρόγραμμα θα πρέπει να φέρει τη δική τους σφραγίδα

Ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Α. Παπανδρέου, απέστειλε σήμερα, μετά τα αποτελέσματα της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και εν όψει της συνεδρίασης του Eurogroup, επιστολή προς όλους τους θεσμικούς παράγοντες της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και όλους τους Ηγέτες των 28 Κρατών – Μελών. Με την επιστολή αυτή, αφού αναφέρεται στα πρωτοφανή αποτελέσματα που επέτυχαν με τις μεγάλες προσπάθειές τους οι Έλληνες, τονίζει την ανάγκη εξεύρεσης αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας, ζητά να μην χαθεί η ευκαιρία που προσφέρεται από την εν εξελίξει διαπραγμάτευση, τους καλεί να συμβάλλουν ώστε να μπει η Ελλάδα σε μια βιώσιμη πορεία ανάπτυξης και να στηρίξουν την Ελλάδα και τους Έλληνες να προωθήσουν μια πολιτική μεγάλων δημοκρατικών και προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, την οποία η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη.

Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ:

Παραθέτει αναλυτικά τα αποτελέσματα που είχαν οι μεγάλες θυσίες των Ελλήνων,
Αναδεικνύει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που έγιναν και μάλιστα, σε περιβάλλον λιτότητας, προσπάθειες που διεκόπησαν,
Υπογραμμίζει τις αδυναμίες και τα προβλήματα που υφισταμένου προγράμματος προσαρμογής, που έδωσε βάρος στη λιτότητα και όχι στις μεγάλες αλλαγές που αντιμετωπίζουν τις αιτίες των προβλημάτων,
Τονίζει ότι, αντί της αυστηρής δημοσιονομικής λιτότητας και της απουσίας αναπτυξιακών πολιτικών, επιβάλλεται να επιλεγεί η δημοσιονομική υπευθυνότητα και πολιτικές ανάπτυξης,
Επισημαίνει ότι, μια συμφωνία πρέπει να προβλέπει την ελάφρυνση του βάρους από το χρέος, τη δυνατότητα αντί των πολύ υψηλών πλεονασμάτων να ενισχύεται η ανάπτυξη και να χρηματοδοτούνται κοινωνικά προγράμματα με τα οποία να αντιμετωπίζονται σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν χιλιάδες Έλληνες - προσθέτωντας ότι, όλα αυτά θα συμβάλλουν, ώστε να αλλάξει και η οπτική των αγορών με την εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης προς τη χώρα, και
Τους καλεί, να συμβάλλουν στην επίτευξη μιας αμοιβαίας επωφελούς συμφωνίας και να στηρίξουν μια μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, την οποία έχει απόλυτη ανάγκη η χώρα.

Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, δίνει επίσης, ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι, όλα αυτά θα πρέπει να είναι μέρος ενός "Ελληνικού σχεδίου", οι Έλληνες πρέπει να αισθανθούν ότι, ένα νέο πρόγραμμα θα πρέπει να φέρει τη δική τους σφραγίδα, να αισθανθούν ότι είναι δικό τους και να κληθούν να εκφραστούν αποφασιστικά για αυτό, άμεσα, με δημοψήφισμα, επισημαίνοντας όμως, ότι η απόφαση γι’ αυτό, ανήκει στην πλειοψηφία της Βουλής και την Κυβέρνηση.

Σημειώνεται ότι, ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, επισυνάπτει και την επιστολή που είχε αποστείλει τον Νοέμβριο του 2011 προς όλους τους θεσμικούς παράγοντες της ΕΕ και τους Ηγέτες των Κρατών - Μελών, με την οποία και τότε επισήμαινε όλα τα προβλήματα και τις αδυναμίες του προγράμματος προσαρμογής, επαναδιατύπωνε τις απόψεις και τις θέσεις του, που είχε εκφράσει από την αρχή της κρίσης και ζητούσε αλλαγή πορείας.

Φώφη σε Βαγγέλη: Να μας πεις αν άλλαξες γνώμη...

Σφοδρή αντιπαράθεση ανάμεσα στη Φώφη Γεννηματά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο κατά τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου
Η Φώφη Γεννηματά παίρνοντας το λόγο στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, ζήτησε να προηγηθεί η εκλογή νέας ηγεσίας και μετά να γίνει το Συνέδριο που προσδιορίστηκε για τις 15 Μαΐου. Παράλληλα, αμφισβήτησε ουσιαστικά την πρόθεση του Ευ.Βενιζέλου να παραιτηθεί όπως έχει ο ίδιος δηλώσει από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στο επικείμενο συνέδριο.
«Αν θέλεις πραγματικά να παραιτηθείς...» του είπε.

Όπως σωστά εξήγησε, η Γεννηματά το έκτακτο συνέδριο δεν έχει αρμοδιότητες αλλαγής του καταστατικού και άρα, δεν μπορεί να αποφασίσει να αλλάξει την ρύθμιση που προβλέπει εκλογή νέας ηγεσίας από την βάση.

Αυτό είναι κάτι που φοβούνται ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ καθώς εκτιμούν ότι η πλευρά Βενιζέλου θέλει να υπάρξει αλλαγή και εκλογή από το Συνέδριο, όπως ίσχυε πριν το 2004 όπου ελέγχουν τους συσχετισμούς για να προκύψει συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Η Γεννηματά τόνισε«Δεν υπάρχουν συνέδρια απερχομένων προέδρων. Υπάρχουν δύο καθαρές επιλογές:
    Αν πράγματι το εννοείς ότι θα φύγεις το κάνεις, είναι πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα, δεν αλλάζει το καταστατικό και οδηγείς την παράταξη σε κανονικό συνέδριο,με εκλογή αρχηγού.
    Ή το έχεις μετανιώσει, είναι κατανοητό, σεβαστό αλλά να μας το πεις τώρα να το ξέρουμε».

Αυτό τροφοδότησε την έκρηξη Βενιζέλου :

«Είναι απαράδεκτο, είναι ανήθικο, δεν σου επιτρέπω τέτοιους υπαινιγμούς» είπε και πρόσθεσε: «Δεν θα σου επιτρέψω να βγεις πρόεδρος για να φέρεις πίσω τον Παπανδρέου! Πες μας γιατί ήταν στη συγκέντρωση σου ο Λαλιώτης και ο Κακλαμάνης;» ρώτησε την Φώφη Γεννηματά για να εισπράξει την απάντηση: «Και στη δική σου στο Σπόρτινγκ ήταν...»

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε έξαλλη κατάσταση κάλεσε τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου να πάρουν ομόφωνη απόφαση: «Πείτε μου καθαρά ή συμφωνείτε με την εισήγησή μου ή φεύγω τώρα. Αν θέλετε να σηκωθώ να φύγω τώρα, να παραιτηθώ και να πάτε στη Βουλή να υπερασπιστείτε εσείς τη χώρα» είπε σε πολύ έντονο ύφος.

«Δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου αυτή» αντέτεινε η κυρία Γεννηματά. «Δεν μπαίνω σε σενάρια με ενδιαφέρει με ποιους όρους θα ανασυγκροτηθεί η παράταξη. Πρέπει να βγάλουμε συλλογικότητα. Η τήρηση του καταστατικού, η πολιτική ενεργοποίηση του κόμματος, η ανάδειξη των θέσεων και των στόχων για την επόμενη ημέρα, είναι οι στοιχειώδεις και απολύτως αναγκαίοι παράγοντες που θα διασφαλίσουν την αφετηρία μίας νέας πορείας. Μόνο με τις μεγαλύτερες δυνατές συναινέσεις και συνεννοήσεις μπορούμε να υπερβούμε τις δυσκολίες και όχι με συγκυριακές τεχνητές πλειοψηφίες οργάνων. Είναι η τελευταία μας ευκαιρία».

Σαφώς και είναι καταστατικά σωστή η τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά, μήπως όμως έγινε λίγο αργά, μήπως όλα τα στελέχη έπρεπε να έχουν ζητήσει μετά τις ευρωεκλογές ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΣΟΚ; Όσο για τον Βαγγέλη Βενιζέλο φαίνεται ότι δεν μπορεί να συγκρατήσει πλέον την εμπάθεια του απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου.....

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πάνω απ’ όλα η Ελλάδα.

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: 

Ο κ. Τσίπρας στη συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες δήλωσε ότι εξήγησε και πρόβαλε στους εταίρους μας ότι "η Ελλάδα είχε, τα τελευταία χρόνια, ένα πρόγραμμα μιας τρομακτικής δημοσιονομικής προσαρμογής", το οποίο όπως είπε  "επέφερε, φυσικά, το αποτέλεσμα να καλυφθούν τα τεράστια ελλείμματα και να έχουμε πλεονάσματα”. Και διαβεβαίωσε  ότι  "δεν έχουμε πρόθεση να διακινδυνεύσουμε να επιστρέψουμε στην εποχή των ελλειμμάτων".

Με άλλα λόγια: Ο στόχος και το επίτευγμα του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι βασικό διαπραγματευτικό ατού του σημερινού Πρωθυπουργού.
Όπως ήταν και του προηγούμενου Πρωθυπουργού, του κ. Σαμαρά , ο οποίος με τον ίδιο τρόπο το υιοθετούσε. 

"Ατού" που όμως δεν εμφανίστηκε μόνο του. Χρειάστηκαν αποφάσεις. Δύσκολες. Μέσα σε μία Ευρώπη που το 2010 δεν καταλάβαινε. Και την Ελλάδα υποχρεωμένη να βρει στήριξη για να μην καταρρεύσει.

Αποφάσεις που και ο σημερινός και ο προηγούμενος πρωθυπουργός κατήγγειλαν και πολεμούσαν επί κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν και έγινε το 80-90% της προσπάθειας να "καλυφθούν τα τεράστια ελλείμματα και να έχουμε πλεονάσματα", που λέει σήμερα και ο κ. Τσίπρας. Και τις πολεμούσαν, φυσικά, μέχρι να γίνουν πρωθυπουργοί .

Σ΄αυτές όμως τις αποφάσεις στηρίζεται η σημερινή "ελπίδα" για τη χώρα . 

Ας είναι. Όσα ακούσαμε, ευχόμαστε να μην τα ακούσει κανείς άλλος. Πάνω απ’ όλα η Ελλάδα.  

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΛΥΤΡΩΣΗ Ή ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ XΑΡΑΚΙΡΙ;;

Του Νίκου Ε. Σκουλά, το βράδυ της 11ης Φλεβάρη 2015

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, συνεδριάζει το Eurogroup σε μια πρώτη προσέγγιση στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα με τη νεοεκλεγείσα κυβέρνησή μας να παρουσιάζει τις προτάσεις της. Δεν περιμένουμε να προκύψουν τελικά συμπεράσματα ούτε και αποφάσεις, απόψε. Η συνάντηση θα έχει μάλλον διερευνητικό χαρακτήρα.

Οι δύο πλευρές, εμείς και όλοι οι άλλοι (δηλαδή η Γερμανία) θα καταθέσουν, μάλλον μαξιμαλιστικά, τις θέσεις και τα επιχειρήματά τους, πριν αρχίσει η ουσιαστική διαπραγμάτευση σε μια προσπάθεια εξεύρεσης κοινού τόπου – χρυσής τομής. Παρά τις εκατέρωθεν ακραίες «ρητορείες», στόχος και των δύο πλευρών θα είναι να κάνουν όσο το δυνατό λιγότερες παραχωρήσεις.
Ενδεχόμενο ναυάγιο δεν συμφέρει κανέναν. Όλοι έχουν να χάσουν περισσότερα ή λιγότερα. Για μας θα είναι καταστροφικό αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωζώνη και τους πιστωτές μας, μεγάλη ζημιά.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για καλό σκοπό που όμως δεν επαληθεύτηκε. Στην πράξη, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αντί να γίνει Ομοσπονδιακό Κράτος (όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες) με κοινή οικονομική και εξωτερική πολιτική, παρέμεινε απλά μια Ομοσπονδία Κρατών, μια νομισματική ένωση και ζώνη ελευθέρου εμπορίου, στην οποία οι ισχυρότερες οικονομικά χώρες υποδουλώνουν και εκμεταλλεύονται τις πιο αδύναμες χώρες και τους λαούς τους.
Οι πιστώτριές μας χώρες της Ευρωζώνης που κρατούν στα χέρια τους το μέγιστο μέρος του δημόσιου χρέους μας, σε περίπτωση που πτωχεύσουμε και νομικά (στην ουσία είμαστε ήδη πτωχευμένοι) θα υποστούν τεράστια οικονομική ζημία, την οποία θα κληθούν να καλύψουν οι πολίτες τους και αυτό δεν το αντέχουν – και το ξέρουν καλά. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να προκαλέσει το ντόμινο της διάλυσης της Ευρωζώνης η οποία αντιμετωπίζει ήδη προβλήματα αποπληθωρισμού και ανεργίας, ως αποτέλεσμα της εμμονής στην ακραία πολιτική λιτότητας.
Οι Ευρωπαίοι φαίνεται να αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται αυτό και υπάρχουν ήδη φωνές εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης που ζητούν αναθεώρηση αυτής της πολιτικής. Αυτό συμβάλλει στη δημιουργία μιας ευνοϊκής συγκυρίας που μπορούμε να αξιοποιήσουμε ως διαπραγματευτικό επιχείρημα. Ένα πρόσθετο στοιχείο είναι η άνοδος των «Ευρωσκεπτικιστών» (Λεπέν, Γκρίλιο, κ.ά.)
Μετά το δίλημμα των διπλών εκλογών του 2012, με πρωτοβουλία των Γερμανών, οι Ευρωπαίοι ανέπτυξαν ένα plan B, για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων ενδεχόμενου GREXIT (έξοδος από το Ευρώ). Το φημολογούμενο δικό μας Plan B, η προσφυγή στις ΗΠΑ, στη Ρωσία ή και στην Κίνα για δανεισμό, δεν είναι καλή ιδέα γιατί εκείνοι δανείζουν σε εθνικό τους νόμισμα και, μετά την αναπόφευκτη υποτίμηση του δικού μας νέου νομίσματος, θα βρεθούμε σε πολύ χειρότερη κατάσταση.

Εμείς έχουμε λοιπόν να χάσουμε πολλά περισσότερα. Ίσως τα πάντα. Γι’ αυτό, σ’ αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας που διακυβεύεται η επιβίωσή μας ως έθνος και ως λαός, είναι επείγουσα ανάγκη να ξανασκεφτούμε, με ρεαλισμό και σύνεση, να καταγράψουμε αντικειμενικά τα στοιχεία που συνθέτουν την κατάστασή μας και, με βάση αυτά, να κάνουμε τις επιλογές μας και να καθορίσουμε ψύχραιμα τη στάση μας.
Για την κατάσταση στην οποία περιήλθαμε, φταίνε βέβαια και οι δανειστές μας που μας «διευκόλυναν» χάριν του κακώς εννοούμενου συμφέροντός τους, αλλά φταίμε πρωτίστως εμείς (πολιτικοί, τράπεζες, δημόσια διοίκηση, συνδικαλιστές και πολίτες) γιατί δανειστήκαμε τεράστια ποσά τα οποία κατασπαταλήσαμε, γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορέσουμε να τα αποπληρώσουμε.
Αντί δε να ψάξουμε τα αίτια, να κάνουμε διορθωτικές αλλαγές, και να τιμωρήσουμε, πολιτικά ή και ποινικά, αυτούς που δημιούργησαν την κρίση, τιμωρούμε αυτούς που κλήθηκαν να τη διαχειριστούν (συγχωρούμε τον εμπρηστή και τιμωρούμε τον πυροσβέστη).
Ελπίζω να μην επιφυλάξουμε την ίδια τύχη και στη νέα Κυβέρνηση που μόλις εκλέξαμε. Προσπαθούν με ειλικρίνεια και πατριωτικό πάθος. Ξεκίνησαν με μερικά καλά πρώτα βήματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι όρθωσαν ανάστημα και βοήθησαν να αποκατασταθεί το εθνικό μας φρόνημα και η εθνική μας υπερηφάνεια. Το είχαμε ανάγκη.
Βέβαια, άπειροι όντες, υποσχέθηκαν υπερβολικά πράγματα για την υλοποίηση των οποίων δεν υπάρχουν και δεν φαίνεται να υπάρξουν χρήματα. Μακάρι να τα βρουν τα χρήματα και να ανταποκριθούν στα εξαγγελθέντα.
Έχω ήδη δηλώσει πως δεν τους ψήφισα. Αλλά είναι η Κυβέρνησή μας που προσπαθεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση και το μνημόνιο. Είμαι έτοιμος να βάλω πλάτη και ελπίζω το ίδιο να πράξουν όλοι οι συνΈλληνες. Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη που κανένα κόμμα μόνο του, έστω και με 70% πλειοψηφία (πολύ λιγότερο με 36%), δεν θα μπορούσε να τη διαχειριστεί με επιτυχία. Χρειάζεται μια εθνική πανστρατιά, όπως κάναμε σε ανάλογες στιγμές θανάσιμης απειλής της εθνικής μας υπόστασης.
Τα περί κουρέματος ή άλλως πως «απομείωσης τους χρέους» (το ίδιο πράγμα είναι), το δόγμα του «χρωστάω αλλά δεν δίνω λογαριασμό» τα περί εμμονής στη θέση να ικανοποιηθούν όλα μας τα αιτήματα χωρίς να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε πειστικές διαβεβαιώσεις πως, μακροπρόθεσμα έστω, θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας, οδηγούν σε τοίχο, ίσως και στον γκρεμό.
Οι πιστωτές, επ’ ουδενί λόγω, δεν θα δεχτούν να διαγράψουν το χρέος μας. Πρώτον, διότι θα κληθούν να το καλύψουν οι φορολογούμενοι πολίτες τους και αυτό δεν πρόκειται να περάσει από τα Κοινοβούλια των πιστωτριών χωρών. (Γιατί, δηλαδή, θα πρέπει ο φτωχότερος από μας Σλοβάκος ή και ο Λιθουανός να πληρώσει την ασυνέπειά μας. Δεύτερον, γιατί, πέραν της συμπάθειας που εκδηλώνουν οι, κατά τα άλλα, φυσικοί μας σύμμαχοι οι Νοτιοευρωπαίοι, όχι μόνο δεν συντάσσονται μαζί μας αλλά στέκονται αρνητικά απέναντί μας. Πορτογάλοι, Ισπανοί και Ιρλανδοί που κατάφεραν, με δικές τους προσπάθειες, να βγουν από το μνημόνιό τους, δεν δέχονται να εξαιρεθούν οι ασυνεπείς (εμείς δηλαδή). Τρίτον, φοβούνται ότι τυχόν χαριστικό κούρεμα του χρέους μας, θα προκαλέσει χιονοστιβάδα παρόμοιας απαίτησης από τις άλλες χρεωμένες χώρες.

Φαίνεται να υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις, πιο λογικές και πιο εφικτές όπως επιμήκυνση της περιόδου εξόφλησης και περίοδος χάριτος για παροχή ανάσας, ρύθμιση σε μικρότερες δόσεις και χαμηλά επιτόκια σε συνδυασμό με πραγματική δική μας δέσμευση και σχέδιο για ριζική μείωση της φοροδιαφυγής, μείωση της σπατάλης (και όχι των μισθών και των συντάξεων), αποκάλυψη και αμείλικτο χτύπημα των πάσης μορφής «λιστών» (δηλαδή των «ληστών») και βεβαίως αλλαγή πολιτικής και πέρασμα από τα εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα και τη στυγνή λιτότητα στην ανάπτυξη με τη στήριξη ενός νέου, ελληνικού παραγωγικού μοντέλου.

Ο Τσίπρας, ο Δραγασάκης και ο Σταθάκης προσπαθούν με σοβαρότητα και σύνεση, με μελετημένη διαπραγματευτική στρατηγική αλλά και με σεβασμό προς τους συνομιλητές και τους θεσμούς που εκπροσωπούν. Ας τους στηρίξουμε.
Η λεγόμενη «αριστερή συνιστώσα» ουρανοβατεί εξαγγέλλοντας πράγματα πολλά από τα οποία, προφανώς, δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Ελπίζω να μην προκαλέσει, αθέλητα, κάποιο «ατύχημα» που δεν θα αντέξουμε.
Ο Βαρουφάκης μιλάει πολύ. Συμπεριφέρεται με έπαρση και έχει πάρει σοβαρά τον ρόλο του «εθνικού σούπερ σταρ» εκτοξεύοντας κορώνες εκεί που δεν χρειάζονται και δεν κάνουν καλό. Αναφέρεται στους συνομιλητές του ως «αντιπάλους» και κάποιους τους προσβάλει δημοσίως. Ας τον συμμαζέψει ο Πρωθυπουργός πριν προκαλέσει ζημιά.
Η οικονομική διπλωματία απαιτεί μελετημένη στρατηγική, κόκκινες, αδιαπραγμάτευτες αλλά εφικτές γραμμές αλλά και δευτερεύουσας σημασίας αιτήματα που είμαστε έτοιμοι να παραχωρήσουμε για να κερδίσουμε τα μείζονα με διακριτικότητα, και σεβασμό του συνομιλητή μας. Η διαπραγμάτευση είναι μια διαδικασία από την οποία όλοι πρέπει να βγουν νιώθοντας κερδισμένοι (win/win). Αλλιώς αποτυγχάνει. Κα σ’ αυτή τη διαπραγμάτευση δεν έχουμε περιθώριο να αποτύχουμε.
Και εμείς οι πολίτες, αν και το έχουμε ανάγκη, ας πάψουμε να λειτουργούμε με βάση μόνο το συναίσθημα ικανοποιώντας έτσι το πληγωμένο μας φιλότιμο. Ας πάψουμε να χειροκροτούμε και να πανηγυρίζουμε κάθε φορά που πετάει βεγγαλικά κάποιος «Ελληνάρας» πολιτικός. Ας στηρίξουμε τους ηγέτες που με σύνεση, ρεαλισμό και σοβαρότητα αγωνίζονται για το συμφέρον της πατρίδας και της κοινωνίας. Μόνο ενωμένοι σε μια κοινή εθνική προσπάθεια μπορούμε αποφύγουμε τον γκρεμό, να κερδίζουμε το μέλλον μας και την εθνική μας αξιοπρέπεια..
Ο Περουβιανός νομπελίστας Μάριο Βάργκας Λιόσα μας προειδοποιεί να είμαστε προσεκτικοί για να μη διαπράξουμε «συλλογικό χαρακίρι». Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε τη «συλλογική εθνική λύτρωση».

΅Επικοινωνία Παπανδρέου - Γκουρία: Σήμερα απαιτείται ένα Ελληνικό Σχέδιο μεταρρυθμίσεων, ένας οδικός χάρτης που θα οδηγήσει τη χώρα στην "επόμενη μέρα"

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:


Ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Α. Παπανδρέου, είχε σήμερα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΟΣΑ, Χοσέ Άνχελ Γκουρία.

Κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους αντάλλαξαν απόψεις για την κατάσταση στην Ελλάδα, με έμφαση στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν χρόνιες παθογένειες του πολιτικοοικονομικού συστήματος της χώρας, οι οποίες αποτελούν κατά κύριο λόγο και την πηγή των προβλημάτων που οδήγησαν την Ελλάδα στην κρίση.

Το γεγονός αυτό εξάλλου, είχε αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα που κατέστησε αναγκαία τη συνεργασία της χώρας με τον ΟΟΣΑ, κατά την πρώτη περίοδο της κρίσης, 2009 - 2011, κάτι που είχε ως ευεργετικό αποτέλεσμα, παρά την πολιτική της λιτότητας που είχε επιλεγεί στην Ευρώπη ως μέσο για την αντιμετώπιση της κρίσης, να προωθηθούν σημαντικές μεταρρυθμίσεις, προοδευτικού χαρακτήρα, που έφεραν την Ελλάδα στην πρώτη θέση των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών, μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. 

Δυστυχώς, αυτή η προσπάθεια διεκόπη, με αποτέλεσμα, όχι μόνον να παρατηρούνται ακόμη αδυναμίες και προβλήματα στη λειτουργία των θεσμών και της Δημόσιας Διοίκησης, όπως και στην εφαρμογή των νόμων, αλλά και να απωλεσθεί ένα κρίσιμο διαπραγματευτικό όπλο έναντι των εταίρων - πιστωτών. 

Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υπό το βάρος της σκληρής πραγματικότητας, ανακαλύπτει την ανάγκη ενός μεταρρυθμιστικού κύματος, κάτι που αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση για τον Ελληνικό λαό. 

Σήμερα απαιτείται ένα Ελληνικό Σχέδιο μεταρρυθμίσεων, μια καλά επεξεργασμένη και αξιόπιστη πρόταση για την αντιμετώπιση του χρέους και ένας οδικός χάρτης που θα οδηγήσει τη χώρα στην "επόμενη μέρα".

Παπανδρέου: «άει στο καλό με αυτούς που έχουμε πάνω στα κεφάλια μας».

“Σήμερα, πονάμε όλοι και θα πονάμε αυτά τα χρόνια που έχουμε μπροστά μας, τα δυο-τρία δύσκολα χρόνια.
Αλλά θα ήταν πολύ πιο δύσκολα, αν δεν έτρεχα κι αν δεν τρέχαμε να πάρουμε αυτά τα χρήματα.
Θέλω να μου πείτε, αγαπητοί συνάδελφοι, με ειλικρίνεια κάποια στιγμή, γιατί το έθεσα και στους αρχηγούς των κομμάτων: Θέλετε ή όχι τα χρήματα αυτά;
Αν μου πείτε, «άντε φτύσε τους» – τα λέω πολύ-πολύ λαϊκά – αλλά όλοι να το πούνε, όλοι μας να το πούμε εδώ, στη Βουλή, να το κάνω.
Ξέρετε, πολλές φορές κι εγώ το ίδιο αισθάνομαι, ανθρώπινα λέω, «άει στο καλό με αυτούς που έχουμε πάνω στα κεφάλια μας».
Θα ήταν πολύ εύκολο να πω αυτό και να κάνω τον ήρωα και να αισθανθώ προς στιγμήν εθνική ανάταση.
Ξέρετε ποια θα ήταν η επόμενη μέρα όμως;
Ποια εθνική ανάταση θα αισθανόμασταν την επόμενη μέρα, που θα φεύγαμε από το ευρώ;
Που δεν θα είχαμε να πληρώσουμε;
Πολύ εύκολα, λοιπόν, λέτε να φύγουμε, και να τους πούμε να φύγουν.
Την επόμενη ημέρα όμως, δεν θα είχαμε να πληρώσουμε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους μαζί.
Αυτή θα ήταν η εθνική στάση;
Και βέβαια, θα είχαμε χάσει μαζί με αυτό και τη μεγάλη ευκαιρία να αλλάξουμε επιτέλους αυτόν τον τόπο.»

Αναφορά του Γιώργου Παπανδρεόυ στην Α¨ Συνδιάσκεψη του Κινήματος σε ομιλία του - απάντηση στον Τσίπρα στη Βουλή τον Ιούνιο του 2011

Γραφείο Τυπου ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ: Κάποιοι παραμένουν αμετανόητοι ακόμη και ενώπιον της αλήθειας.

Κάποιοι παραμένουν αμετανόητοι ακόμη και ενώπιον της αλήθειας.

Χτίζουν καριέρες και περιουσίες, στις πλάτες άλλων.
Οικοδομούν συνεργασίες με πολιτικά κόμματα, δήθεν προοδευτικά και αριστερά, περιφέροντας τις… εκτιμήσεις τους, που αναγορεύονται σε θέσφατα.
Η αλητεία στο απόγειό της.

Όλα στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων και βρώμικων πολιτικών παιχνιδιών.

Η υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, όσον αφορά την Μαργαρίτα Παπανδρέου, ερευνήθηκε και υπάρχει το πόρισμα του ΣΔΟΕ.

Σύμφωνα με αυτό, η Μαργαρίτα Παπανδρέου, δεν υπάρχει στη Λίστα Λαγκάρντ, ούτε και σε οποιαδήποτε άλλη λίστα καταθετών.

Όσοι παρά ταύτα, διακινούν τις… εκτιμήσεις τους που τυχαίνει να είναι κόντρα στην αλήθεια και την πραγματικότητα, θα πληρώσουν το τίμημα της αθλιότητάς τους. Πρέπει να βρεθούν αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη. Για το λόγο αυτό, κατατίθεται άμεσα μήνυση και αγωγή.

Φτάνει πια.

ΥΓ. Δεν μπαίνουμε στις λεπτομέρειες όσων διακινούνται, γιατί δεν αξίζει τον κόπο να ερωτηθεί ο διακινών τις εκτιμήσεις του, πως και δεν γνωρίζει ότι, στο μνημόνιο η Ελλάδα δεν μπήκε το 2011, αλλά το 2010. Η αξιοπιστία του καθενός κρίνεται και από τα στοιχεία που χρησιμοποιεί.

ΥΓ2. Παρατίθεται και το σχετικό πόρισμα του ΣΔΟΕ, το οποίο φέρει την υπογραφή του επικεφαλής του.

Παπανδρέου προς Τσίπρα: Ρώτα τους Ευρωπαίους για το έλλειμμα

Ο Γιώργος Παπανδρέου κάλεσε τον κ. Τσίπρα να ρωτήσει τους Ευρωπαίους συνομιλητές του ποιο ήταν το έλλειμμα του 2009, ποιος έφταιγε για τα χάλια της χώρας, αν ρώτησε τον κ. Γιούνκερ, για παράδειγμα, να μάθει τελικά ποια κυβέρνηση έπαιξε εγκληματικά παιχνίδια με το έλλειμμα της χώρας; 
Και ρώτησε τον κ. Τσίπρα, αν φοβόταν την απάντηση, γιατί μετά από αυτή δεν θα έβρισκε υποψηφίους για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Του ζήτησε επίσης, να ρωτήσει τους υπεύθυνους του ΔΝΤ και να τους ζητήσει να του πουν την αλήθεια «για το άλλο παραμύθι που κυκλοφόρησε και ο ίδιος στην Ελλάδα, ότι όλα ήταν δήθεν προσχεδιασμένα από τον Παπανδρέου»;

Και συνέχισε: «Γιατί δεν τους ρωτάει πότε αποφασίστηκε το Μνημόνιο, ποια βοήθεια είχε ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση από το ΔΝΤ μέχρι τον Απρίλιο του 2010;

Γιατί δεν τους ρωτάει αν υπήρχε τότε, με τα τότε δεδομένα, άλλη εφικτή λύση από αυτή που επιλέχθηκε;

Να τους ρωτήσει - και να έρθει να μας πει τι του απάντησαν.

Και να ρωτήσει όποιον θέλει αν υπήρχε περίπτωση η Ελλάδα να βρει χρήματα από αλλού και τα αρνήθηκε - ακόμα ένα παραμύθι που διακίνησε με μεγάλη ευλάβεια για χρόνια ο κ. Τσίπρας.

Να ρωτήσει αν υπήρχε κάποιος που θα δάνειζε δεκάδες δισεκατομμύρια στην παντελώς αναξιόπιστη και βυθισμένη μέσα στο βούρκο αγνώστου βάθους ελλειμμάτων Ελλάδα του Καραμανλή.

Να τους ρωτήσει.

Αλλά όταν θα γελάσουν μαζί του, να έρθει να μας το πει.

Και πού είναι τώρα όλοι αυτοί;

Γιατί δεν έρχονται να στηρίξουν τη χώρα και υποχρεώνεται η κυβέρνηση να ζητά την έγκριση των Ευρωπαίων;

Να εγγυηθούν αυτοί ότι θα αγοράσουν τα 15 δισ. έντοκα που θέλει να εκδόσει η κυβέρνηση.

Για να μην στερηθεί η οικονομία από εγχώριους πόρους".