ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ Συνέντευξη στον Αθήνα 9,84 -εκπομπή «Χωρίς ζάχαρη»

Απαντήσεις από τον πρώην υπουργό Πολιτισμού που τονίζουν το αυτονόητο:
Όσο δεν υπάρχει ελληνικό σχέδιο και όσο εκείνοι σχεδιάζουν από μόνοι τους, το κάνουν στο κενό. 
Δε λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας. 
Δεν ξέρουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας. 
Δεν έχουν πίστη στον Έλληνα ως δημιουργό το οποίο είναι εντελώς λάθος. 
Όλο το θέμα είναι πως αυξάνουμε τις δυνατότητες που έχει ο Έλληνας να δημιουργήσει.

Ακούστε τη συνέντευξη:

Δήλωση Γ. Παπανδρέου για το θάνατο του Tony Benn

Ο Τόνι Μπεν, ιστορικό στέλεχος του Εργατικού Κόμματος Βρετανίας, υπήρξε ένας πολιτικός, που ανεξάρτητα από το αν συμφωνούσε κανείς με τις απόψεις του, ουδένα άφηνε αδιάφορο.

Γιατί υπηρετούσε με πάθος αρχές και αξίες, όχι αξιώματα.

Πίστευε ότι, η κοινωνία μπορεί να αλλάξει με την ενεργό συμμετοχή των πολιτών, όχι από τις ελίτ.

Θεωρούσε ότι, η λογοδοσία είναι απαραίτητο συστατικό της δημοκρατίας.

Αγωνιζόταν με σθένος για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη μείωση των εξοπλισμών.

Γι” αυτό, οι αγώνες του παραμένουν πάντα επίκαιροι.

Για εμάς τους σοσιαλιστές, η πορεία του αλλά και η παρακαταθήκη που αφήνει, σηματοδοτούν ό,τι σήμερα έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ:
Την ιδεολογική αντιπαράθεση γύρω από τα ουσιαστικά διακυβεύματα της εποχής μας, όχι από την αναμέτρηση των πάσης φύσεως συμφερόντων.
Την πεποίθηση ότι, η εμπέδωση κράτους δικαίου, αποτρέπει την επικράτηση του «δικαίου των ισχυρών».
Την πίστη ότι, η «κατάργηση» της πολιτικής εξυπηρετεί τη διεύρυνση των ανισοτήτων.
Την αισιοδοξία ότι μπορούν πολλά να αλλάξουν, ότι η αλλαγή είναι και όραμα και ρεαλισμός.

Ομολογία Καρχιμάκη:πριν λίγο με πήρε ο Μαύρος Μάγος για να οργανώσω τη δολοφονία του Χάρυ Πόττερ

Μια ανατρεπτική συνέντευξη του πρώην Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη στο Κουρδιστό Πορτοκάλι
Παρά τις δύσκολες ώρες που περνά ο Μιχ. Καρχιμάκης μιλά για όλα και ξεδιπλώνει τη ζωή του σε μια εκ βαθέων συνέντευξη με συναίσθημα και χιούμορ.

Παντελής Οικονομου : Κοψοχέρηδες για τελευταία φορά

Το σημερινό σκηνικό της πολιτικής παρακμής το ξέρουμε: αόριστες αναφορές, ψευδείς εντυπώσεις, διχαστική παρελθοντολογία, σχολιασμοί χωρίς προτάσεις. Σ' αυτό το φόντο, περίσσεψαν οι «αρπαχτές»: κάθε μέρα ιδρύεται ή διαλύεται κάποιο κόμμα, κάποια κίνηση ή κάποια συνεργασία για να «κατεβεί» στις ευρωεκλογές. Κοντεύουν να εξαντληθούν πια οι συνδυασμοί όλων με όλους και όλων εναντίον όλων.

Από αυτό το θορυβώδες τίποτα, κανείς δε μπαίνει στο κόπο να μας πει τι θα έκανε για μας, εάν του δίναμε τη ψήφο μας. Αντιθέτως, δεν κρύβει τι θα έκανε για τον εαυτό του. Άλλος θέλει να μείνει πρωθυπουργός, άλλος να γίνει πρωθυπουργός, άλλος να μείνει αρχηγός, άλλος να γίνει αρχηγός και άλλοι να μας δέσουν χειροπόδαρα με διάφορους τρόπους. Αυτό το τοξικό χαρμάνι ιδιοτέλειας και κυνισμού πρέπει να αποδοκιμαστεί. Την επομένη των ευρωεκλογών ο «εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος».

Δυστυχώς όμως πολλοί από εμάς θα είμαστε κοψοχέρηδες. Ας είναι η τελευταία φορά. Επειδή άλλος χρόνος για χάσιμο σε παραπολιτική δεν υπάρχει. Έχουμε ανάγκη από δουλειές, σταθερότητα και ελευθερία. Και δικό μας σχέδιο για το πως μπορούμε να τα πετύχουμε. Δηλαδή Πολιτική!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΕ ΠΑΣΟΚ Α ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΟΛΠ

Είναι δεδομένο και ιστορικά καταγεγραμμένο ότι το ΠΑΣΟΚ δεν αποδέχεται την υποκατάσταση του κρατικού από το ιδιωτικό μονοπώλιο Σε αυτό το πλαίσιο, σεβόμενοι τις αρχές αλλά και τις δεσμεύσεις μας, εξετάζουμε κάθε περίπτωση με ψυχραιμία και υπευθυνότητα. 
Πρέπει να καταστεί σαφές, ότι διαφωνούμε απολύτως με την προσέγγιση της Νέας Δημοκρατίας ότι απαλλασσόμαστε από την αναποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα καθώς ο ιδιώτης μπορεί να κάνει καλύτερη διαχείριση. Τέτοιου είδους απόψεις καθώς και η δαιμονοποίηση - καθολική στοχοποίηση του δημόσιου τομέα, αποτελούν ιδεολογικές αγκυλώσεις που είναι αντίθετες με το αξιακό μας σύστημα και δεν θα μας βρουν ποτέ συμμάχους.
Το ΤΑΙΠΕΔ έδειξε ιδιαίτερη βιασύνη να προχωρήσει η διαδικασία πώλησης του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της ΟΛΠ ΑΕ, με τον τρόπο που εκείνο αιφνιδιαστικά αποφάσισε. Γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτήματα.
Δεν μας εξηγεί το λόγο για τον οποίο απορρίφθηκε η λύση των παραχωρήσεων και προκρίθηκε το μοντέλο της πώλησης.  Δεν υπάρχει καμία μελέτη η οποία να παρουσιάζει τα πλεονεκτήματα (αν υπάρχουν) αυτής της λύσης.
Επιπρόσθετα, δεν λαμβάνεται υπόψη η απαίτηση του ν. 4150 για δημιουργία Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων καθώς και η δημιουργία Ανεξάρτητης Αρχής Λιμένων, που είναι απαραίτητη σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Ο κος Βαρβιτσιώτης, ως επισπεύδων υπουργός όχι μόνο δεν έχει μεριμνήσει για τη σύστασή τους, αλλά συναινεί στην επίσπευση του διαγωνισμού.
Επίσης, δεν περιγράφεται (αν υπάρχει) το αναπτυξιακό σχέδιο για την απρόσκοπτη συνέχιση του αναπτυξιακού προγράμματος του λιμανιού,  τη  διασφάλιση των θέσεων εργασίας και την αξιοποίηση των επενδύσεων, με σκοπό να δημιουργηθούν οφέλη για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, ζητούμε τα εξής:
1. Nα πραγματοποιηθεί νέα συνεδρίαση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής όπου θα κληθούν για διάλογο όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, όπως έχει ζητήσει εγγράφως το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα.

ΓΙΑΤΙ; κύριοι Δικαστές

Η  Συνδιάσκεψη για την Κεντροαριστερά ολοκληρώθηκε.  Ο προβληματισμός και η αγωνία για το μέλλον της Παράταξης κυριαρχεί στη σκέψη μου. Εικόνες πολλές από την όλη διαδικασία ξετυλίγονται μπροστά μου. Τελικά όμως εστιάζω σε κάποιες που μου προκαλούν συγκίνηση.
Γύρω από τον πρώην Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ σ. Μιχάλη Καρχιμάκη έρχονται συνεχώς σύντροφοι και συντρόφισσες. Του σφίγγουν το χέρι, τον αγκαλιάζουν, τον φιλούν και τον διαβεβαιώνουν ότι είναι κοντά του για ότι τους  χρειαστεί. Διερωτώνται όλοι γιατί αυτή η απαράδεκτη, η άδικη δικαστική περιπέτεια που υφίσταται.
Γιατί λοιπόν;  Γιατί κύριοι αδέκαστοι και  αδέσμευτοι δικαστές;
Η απάντηση είναι απλή.  Γιατί ο Μιχάλης τόλμησε, γιατί συγκρούστηκε με τα συμφέροντα, με τα συστήματα που συνέβαλαν και συμβάλλουν στη κρίση της χώρας.
Ποιος είναι λοιπόν ο Μιχάλης που του επέβαλαν αυτή τη δικαστική ποινή;   Είναι  εγκληματίας;  ΟΧΙ    Είναι έμπορος ναρκωτικών;  ΟΧΙ    Είναι  έμπορος όπλων;  ΟΧΙ   Είναι διακινητής  μαύρου χρήματος;  ΟΧΙ    Είναι φοροφυγάς εκατομμυρίων  ΟΧΙ.
Τότε τι είναι;  Γιατί αυτή η δικαστική απόφαση;   Ο Μιχάλης είναι ο έντιμος, ο ασυμβίβαστος πολιτικός που αγωνίζεται και αντιπαλεύει με ότι βλάπτει τη Δημοκρατία και το δημόσιο συμφέρον.   Αρετές και αξίες που του δίδαξε ο κρητικός πατέρας του και στη συνέχεια καθοδήγησε τα πρώτα πολιτικά του βήματα ο Μεγάλος Ηγέτης μας ο Ανδρέας Παπανδρέου.     

Είτε θέλουμε, να το παραδεχτούμε είτε όχι η απόφαση αυτή εγείρει  πολλά ερωτηματικά.   Ποιοί είναι αυτοί που βρίσκονται πίσω από τέτοιους είδους αποφάσεις; Ποιοί είναι αυτοί που προσπάθησαν όχι μόνο να τιμωρήσουν τον πρώην Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, αλλά και να προειδοποιήσουν κάθε Βουλευτή που προτάσσει  το Κοινοβουλευτικό του καθήκον για την έρευνα της αλήθειας. Ποιοί είναι αυτοί που θέλουν να φιμώσουν το δημόσιο λόγο;
Είναι βέβαιο ότι κάποιοι βρίσκονται πίσω από την απόφαση αυτή. Είναι όμως επίσης βέβαιο ότι δεν θα καταφέρουν να σκύψει μπροστά τους ο Μιχάλης Καρχιμάκης. Γιατί όπως ανέφερε στη δήλωσή του με αφορμή τα γενέθλια του Γιωργάκι του, «σκύβει μονάχα μπροστά στα παιδιά του».   

Σύντροφε Μιχάλη προχώρα. Θα έρθει μέρα που η αλήθεια και η δικαιοσύνη θα λάμψουν. 

Είμαστε δίπλα σου και μαζί με τα παιδιά σου και τη γυναίκα σου που νοιώθουν υπερήφανοι για σένα, νοιώθουμε υπερήφανοι και όλοι εμείς, οι φίλοι σου και οι σύντροφοί σου.                                                                                                                                                                   
 Καλή δύναμη.
Ο Θεός  μαζί σου. 
 Ειρήνη Σενετάκη   Μέλος ΚΠΕ ΠΑΣΟΚ                                           

Πεταλωτής: ποιος δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια για τη σταθεροποίηση στην χώρα και ποιος την αποσταθεροποίησε, έχει αποδειχθεί στην πράξη

O πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής μιλώντας στον ρ/σ Alpha Θεσσαλονίκης έδωσε την δική του απάντηση στα σχόλια περί δήθεν αποσταθεροποίησης που αποδίδονται στον Γιώργο Παπανδρέου
«Το ποιος δούλεψε όλα αυτά τα χρόνια για τη σταθεροποίηση στην χώρα και ποιος την αποσταθεροποίησε, έχει αποδειχθεί στην πράξη...εκείνοι οι οποίοι αποσταθεροποιούν σήμερα την χώρα είναι αυτοί οι οποίοι ακολουθούν υποτίθεται ένα πρόγραμμα, το οποίο όμως ουσιαστικά δεν έχει μπούσουλα, είναι απλώς ένα πρόγραμμα εξόδου δημοσιονομικά από την κρίση, χωρίς να βάζουν τα θεμέλια για την επόμενη μέρα, έτσι ώστε σαν αποτέλεσμα θα έχουμε να βρισκόμαστε σε ένα σπιράλ στο οποίο θα κινούμαστε αέναα»…

Ακόμα επεσήμανε ότι «ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ υπάρχει, αρκεί βέβαια κάποιος να δώσει το στίγμα»… Για την ακρίβεια, υποστήριξε ότι όλος αυτός ο κόσμος που κάποτε πίστεψε και σήμερα «σηκώνει τους ώμους» για το τι θα κάνει στις εκλογές, ακόμα και αν έχει φύγει εκλογικά από το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται στον χώρο της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης. «Αρκεί βέβαια κάποιος να δώσει το στίγμα, ότι εκφράζεται μέσα από το ΠΑΣΟΚ ή από την Κεντροαριστερά, όπως θέλουμε να το πούμε, ακριβώς όλο αυτό που πίστευε όλα αυτά τα χρόνια»…

ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ "ΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΟΥΣ" ΚΑΙ... ...μια φιλική συμβουλή.

Απίθανοι τύποι  σε μια απίθανη χώρα. Ότι να είναι, όπου να είναι, όπως και με όποιον να είναι. «Βάλτε τώρα που γυρνάει»  είναι το σύνθημα.

Έχουν πει ότι πιο μειωτικό, υβριστικό, απειλητικό μπορεί να ειπωθεί εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου. Τον έχουν αποκαλέσει «τελειωμένο», «ανεπαρκή», «ολετήρα», «όργανο ξένων δυνάμεων», «ανύπαρκτο» πολιτικό που δεν επηρεάζει πια  κανέναν.

Κάποιοι μάλιστα από αυτούς μέχρι την δόλια ανατροπή του το 2011 παρουσιάζονταν ως φανατικοί υπερασπιστές του.  Αμέσως μετά είδαν το φως το αληθινό στο πρόσωπο και την ευφυΐα του Βαγγέλη.

Κάποιοι άλλοι μπήκαν στη ζώνη του λυκόφωτος, τήρησαν σιγή ασυρμάτου, περίμεναν να δουν που θα κάτσει η μπίλια.

Δύο χρόνια τώρα κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα κόμματα, εφημερίδες και κανάλια  όταν ήθελαν να βρίσουν, να αναζητήσουν υπαίτιο για την κρίση, να ειρωνευτούν, να διαπομπεύσουν  κάποιον χρησιμοποιούσαν ως αποκλειστικό στόχο τον Γιώργο Παπανδρέου. Όλο το σύστημα, όλα τα υποσυστήματα πολιτικά και επιχειρηματικά, για τους δικούς του λόγους το κάθε ένα, πυροβολούσε συνεχώς και με πείσμα τον ΓΑΠ. Θεώρησαν ότι είναι εύκολα αναλώσιμος χωρίς κόμμα και ΜΜΕ και  μαύρο χρήμα και επιχειρηματίες να τον προστατεύουν. Και διαψεύστηκαν με τρόπο οδυνηρό.

Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου με μόνη τη συνδρομή  από 4-5 συνεργάτες του όχι μόνο άντεξε στην απόπειρα ισοπέδωσής του αλλά βγαίνει πολιτικά ενδυναμωμένος από τον ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον του.  Πώς τα κατάφερε; Είναι πάνσοφος, μάγκας, αλάνθαστος; Τίποτα από όλα αυτά. Είναι κάτι πιο απλό αλλά πολύ σπάνιο στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Είναι πολιτικά έντιμος, είναι πατριώτης, λέει την αλήθεια, δεν κάνει αλλαξοκωλιές με την διαπλοκή. Και οι πολίτες είτε τον συμπαθούν είτε όχι το διαισθάνονταν και όσο περνάει ο καιρός και τα γεγονότα αναδεικνύονται στην πραγματική τους διάσταση το συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι. Καμιά προπαγάνδα δεν κρατάει για πάντα, είναι εφήμερη, Η αλήθεια είναι ο τελικός νικητής.

Και ξαφνικά μέσα σε λίγες μέρες  ο «πουθενάς» και ο «τίποτας» έγινε ο άνθρωπος από τον οποίο εξαρτάται το μέλλον της χώρας. Ξαφνικά διαπιστώθηκε ότι ο «περιφρονημένος» από όλους επηρεάζει πολύ κόσμο,  έχει στρατιές παπανδρεϊκών  φανατισμένων οπαδών. Ξαφνικά  μας λένε ότι ο Παπανδρέου μπορεί με μια κουβέντα ή μια πράξη του να απειλήσει την πολιτική σταθερότητα της χώρας, μπορεί να φτιάξει κόμμα, μπορεί , μπορεί, μπορεί…

Οι απίθανοι λοιπόν αυτοί τύποι κάνουν στροφή 180^ο . Γιατί; Κάποιοι γιατί ξέρουν ότι και το καλύτερο παραμύθι αν δεν έχει δράκο πολύ γρήγορα τελειώνει και κανείς δεν παραμυθιάζεται. Κάποιοι γιατί  θυμήθηκαν ότι χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις καλύτερα να το φιλήσεις.  Κάποιοι άλλοι γιατί νομίζουν ότι χρησιμοποιώντας το όνομα και στο όνομα Παπανδρέου μπορουν να κάνουν καριέρα, να γίνουν ηγέτες. Λένε με δύο λόγια, μπράβο στον Παπανδρέου που υπερασπίστηκε και διαφύλαξε τη σημαία με ανυπολόγιστο προσωπικό και πολιτικό κόστος. Τώρα που τα δύσκολα πέρασαν, συνεχίζουν, καλό είναι να την πλύνει τη σημαία από τα αίματα και τους καπνούς της μάχης, να την φρεσκοσιδερώσει και να μας την παραδώσει για να κάνουμε βόλτες στις πολιτικές καφετέριες.

Στους τελευταίους να πω μια γνώμη  κι αν θέλουν ας την κρατήσουν. Όσο πιο απλά γίνεται, όσο πιο ξεκάθαρα.

Οι σημαίες και τα σύμβολα δεν είναι  «νεκρή φύση», έχουν ζωή. Και η ζωντάνια τους εξαρτάται από τους σημαιοφόρους και την συμπεριφορά τους, την στάση   και την αξιοπιστία τους. Οι «παπανδρεϊκοί», όπως τους αποκαλείτε, δεν είναι ιδιοκτησία καταχωρημένη στο κτηματολόγιο στο όνομα Παπανδρέου.

Είναι  πολίτες ΜΕ τον Παπανδρέου. Είναι μαζί του δηλαδή από ΕΠΙΛΟΓΗ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ σε δύσκολες εποχές και συνθήκες. Πέρασαν δια πυρός και σιδήρου για να υπερασπιστούν την επιλογή τους. Ξέρουν πολύ καλά γιατί έκαναν και γιατί κάνουν ότι κάνουν. Άρα, ΔΕΝ εκχωρούνται και ΔΕΝ μεταβιβάζονται.

Επομένως ας μην αυτοεξευτελίζονται αυτοί οι τύποι  σε μαζώξεις και χαζοίντριγκες, ας μην κάνουν σενάρια στον αέρα και  συμφωνίες υπόγειες  και εν τη γενέσει τους «καμένες». Κυρίως όμως ας μην παρασύρουν αθώους και ανυποψίαστους φίλους τους σε γλιστερούς και ίσως "γλιτσερούς"  δρόμους.

http://alekos.blogspot.gr/

Ας κάνουν μια στοιχειώδη υπέρβαση και ίσως  κατανοήσουν ότι "παπανδρεϊκοί "  ΧΩΡΙΣ τον Γιώργο Παπανδρέου ΔΕΝ υπάρχουν.

Ο ταλαντούχος κ. Βενιζέλος

του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Αδίκως προβληματίζονται διάφοροι σχολιαστές για το γεγονός ότι ενώ Κεντροαριστεροί υποψήφιοι κερδίζουν μαζικούς φορείς (ΤΕΕ, δικηγορικούς συλλόγους, δήμους κ.λπ.), το ΠΑΣΟΚ πατώνει σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι κουβαλά πολλά βαρίδια· το βαρύτερο όλων δε είναι ο αρχηγός του ο οποίος συναγωνίζεται πλέον σε δημοφιλία τον κ. Νίκο Μιχαλολιάκο στον πάτο της λίστας των πολιτικών αρχηγών. Το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μοιάζει να μην έχει διακριτό πολιτικό στίγμα. Είτε συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τους Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, Γιώργο Παπανδρέου, πρέπει να παραδεχθεί ότι (παρά τα μπρος-πίσω, τις ασάφειες, τις αντιφάσεις τους) διαφαινόταν στον λόγο τους το σκιαγράφημα έστω μιας ιδεολογικής πρότασης. Ο κ. Βενιζέλος αράδιασε 6.300 λέξεις (σε δύο παρεμβάσεις) στη συνδιάσκεψη της «Ελιάς» και κανείς δεν θυμάται ένα πράγμα, από όσα είπε.

Μιχάλης Καρχιμάκης ΚΥΡΙΕ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ ΕΥΤΥΧΩΣ. ΠΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΦΟΡΜΕΣ ΝΑ ΒΡΙΖΟΥΝ.

Διαβάσαμε στην στήλη του Πρετεντέρη κάτι περί "αείμνηστου ",ο οποίος είχε πει οτι "λεφτά υπάρχουν "αλλα τελικά δεν υπάρχουν και έτσι δεν μπορεί να πληρωθεί η εγγύηση του Καρχιμακη.

Καλή η απλήρωτη πλάκα ,αλλα κάποιος πρέπει να ενημερώσει αυτόν τον κύριο οτι λεφτά υπάρχουν .

Ποιοι τα πήραν;

Όλοι εκείνοι που εχουν μάθει να παρασιτουν ,δεν πληρώνουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις και οι προσωπικές τους περιουσίες μια χαρά κρατούν.

Και επι πλέον θέλουν να κυβερνούν και την χώρα .

Άρα ξέρουμε που ειναι τα λεφτά .
Και επομένως όση χολή και να ρίξει η αλήθεια δεν παραγράφεται.

Το ξέρει;
Το ξέρει ,αλλα κάνει τη δουλειά του .
Ξέρει να την κάνει ;
Ξέρει .
Τι δεν ξέρει ;
Οτι ευτυχώς τον βλέπουν οι άνθρωποι τα βραδυα στα καφενεία και όχι μονο για να παίρνουν αφορμές να βρίζουν .

Και να του υπενθυμίσει κάποιος ,

Οτι αν ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται για την αξιοπρέπεια του αυτό δεν σημαίνει οτι όλοι εχουν χαλαρή συνείδηση .

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΑΣΙΘΙΟΥ : ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ...

Πιστεύαμε ότι μετά το βρώμικο 89' και την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό δικαστήριο, οι πολιτικές διώξεις θα αποτελούσαν παρελθόν.
Δυστυχώς η πραγματικότητα μας απογοήτευσε.

Κι όμως οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στα κακόβουλα συμφέροντα που μας θύμισαν ότι όποιος παλεύει καθημερινά για την πολυπόθητη Αλλαγή του 81 κυνηγιέται γιατί ξεβολεύει.

Οι κατηγορίες για ηθική αυτουργία και παραβίαση απορρήτων της Πολιτείας σε βαθμό κακουργήματος στον πρώην Βουλευτή,Υπουργό και Γραμματέα του Ε.Σ του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη, υποθέσεις που δεν αφορούν κατάχρηση δημοσίου χρήματος, ούτε και υπεξαίρεση, οι οποίες προήλθαν μετά από :


1) Κατάθεση υπαλλήλου της ΕΥΠ ότι το 2005 σε μια ανύπαρκτη συνάντηση, ο σύντροφος Καρχιμάκης της ζήτησε χαρτιά της ΕΥΠ (τα οποία δεν βρέθηκαν σε ερευνα που έγινε).
και 2) την άσκηση του Κοινοβουλευτικού ελέγχου με ερωτήσεις στη Βουλή για θέματα αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η δικονομική μεταχείριση με την επιβολή εγγύησης 1.000.000 ευρώ σε αναπόδεικτες κατηγορίες είναι εξωφρενική, παράλογη και ανεπίδεκτη κριτικής.Στον παραλογισμό δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί η λογική, αλλά παραμένει μόνον η απόρριψη.

Σχόλιο Γιώργου Ελενόπουλου - με αφορμή ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τα ρεπορτάζ περί "πολιτικής σταθερότητας":

Η σταθερότητα της Ελλάδας διασφαλίζεται με πολιτικές, επιλογές και αποφάσεις, που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τις ανάγκες της χώρας.

Η ιστορία και γι' αυτό, είναι αμείλικτη, γιατί αποκαθιστά την αλήθεια. Και λέει, ότι:

Ο Γιώργος Παπανδρέου, έπραξε ό,τι ήταν δυνατόν για να διασφαλίσει την σταθερή πορεία της χώρας, όταν όλοι οι άλλοι -με πρώτους εκείνους που είχαν την ευθύνη γιατί την οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής-, ήταν είτε απόντες, είτε απέναντι και πάντως τότε, μόνον για την σταθερότητα της χώρας δεν ενδιαφέρονταν.

Προέταξε το συμφέρον της χώρας, διασφαλίζοντας την ομαλή της πορεία. Το εθνικό έναντι του προσωπικού συμφέροντος.

Ανέλαβε την ευθύνη, αντί να την μεταβιβάσει με ψευτοδιλήμματα σε άλλους, και προασπίστηκε τη χώρα αντί να την εκθέσει σε κινδύνους, την ώρα μάλιστα, που ήταν ανοιχτές και απαιτούσαν υλοποίηση μείζονες αποφάσεις, όπως αυτή για την μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ - και βεβαίως, την ώρα που ουδείς μιλούσε για συνεννόηση, ούτε είχε διάθεση για συναινέσεις, που προφανώς δεν ευνοούσαν τις μικροκομματικές  στρατηγικές τους.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, θα μπορούσε, είτε πριν από την υπογραφή του προγράμματος προσαρμογής, είτε το καλοκαίρι του 2011, ακόμη και το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, χωρίς να υπολογίσει την ζημιά που θα έκανε στην πορεία της χώρας. Τότε που αντιμέτώπιζε την δημαγωγία και τον λαϊκισμό της αντιπολίτευσης που κορυφωνόταν, μαζί και τα ΜΜΕ που μιλούσαν για κάθε τι άλλο εκτός από την ανάγκη σταθερότητας στη χώρα.
Θα μπορούσε να το πράξει, αν σκεφτόταν την προσωπική του πορεία.

Δεν το έπραξε. Δεν εξέθεσε τη χώρα στον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.

Η σταθερότητα όπως και τότε, έτσι και σήμερα, μετά και από τις μεγάλες θυσίες των Ελλήνων, απαιτεί απαντήσεις στα πραγματικά διακυβεύματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η χώρα, ο Ελληνικός λαός.

Ακόμη και αυτό το δήθεν δίλημμα "μνημόνιο - αντιμνημόνιο" σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν.

Όχι όμως και η οριστική σωτηρία της χώρας που είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την εκ βάθρων αλλαγή της. Γιατί το πραγματικό δίλημμα αυτό ήταν. Εάν θα χρεοκοπούσε ή όχι η χώρα.

Η σταθερότητα σήμερα διασφαλίζεται κάθε μέρα, από την αποφασιστικότητά μας να κατανοήσουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης.
Το γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού.
Και τη συλλογική μας βούληση να δώσουμε τις πρέπουσες απαντήσεις σε αυτά τα διακυβεύματα. Ωστε να μην γυρίσουμε πίσω.

Όχι με δήθεν διλήμματα, που μόνον τον Γιώργο Παπανδρέου δεν αφορούν.

Αλλά με πολιτικές και επιλογές που εμβαθύνουν τη δημοκρατία, με δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και μεγάλες αλλαγές που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, βάζουν τέλος στα κακώς κείμενα και το πελατεικό κράτος, ρίχνουν φως στις σκοτεινές διαδρομές που διαμορφώνουν οι πελατειακές σχέσεις με τα πάσης φύσεως συμφέροντα και κατεστημένα. Με πολιτικές που εμπεδώνουν την ευνομία, την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική δικαιοσύνη, κράτος δικαίου και επιτρέπουν την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και του πλούτου της χώρας, ώστε να μην βρεθούμε ποτέ πια όμηροι, εξαρτημένοι από δανειστές και ξένες δυνάμεις. Έτσι ώστε, να διασφαλίζουμε δουλειές και όχι δουλείες.

Όλα αυτά δηλαδή, που επιχείρησε μεσούσης της κρίσης να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη, προτάσσοντας το εθνικό, απέναντι στο παραταξιακό ή προσωπικό συμφέρον.

Η ανάγκη πολιτικής ανασυγκρότησης και η "Ελιά"

Το ΠΑΣΟΚ του Κόσμου

Η κριτική της Ελιάς και η πρόταση για ανασυγκρότηση από το ΠΑΣΟΚ του ΚΟΣΜΟΥ

H ανάγκη πολιτικής ανασυγκρότησης της παράταξής μας αποτελεί δεδομένο που δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Η ανασυγκρότηση όμως, αυτή δεν νοείται να συντελείται μακριά και  να μην αναφέρεται με πολιτικούς όρους στους πολίτες που εκπροσώπησε και εξέφρασε επί δεκαετίες .
Με κατάθεση θέσεων και προτάσεων. Με κοινωνικές συμμαχίες και όχι συμμαχίες κορυφής.
Δεν μπορεί να προβάλλεται ως όραμα η  ,,κεντροαριστερά,, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν είναι όρος ιδεολογικός αλλά δημοσκοπικός.
Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να πείσει το εγχείρημα όταν η ανασυγκρότηση συντελείται  με όλους εκείνους που διετέλεσαν χρόνια Υπουργοί, αποχώρησαν (όταν έχασαν τις θέσεις τους) και επιστρέφουν αφού δεν κατόρθωσαν να πείσουν ούτε κατά το ελάχιστο την κοινωνία. Σε αυτούς παρέχονται μάλιστα  διαπραγματευτικά ατού στο μοίρασμα της εξουσίας του μικρού μας πλέον χώρου.
Μήπως τελικά, θα έπρεπε τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τη Συνδιάσκεψη να τα έδιναν στους απλήρωτους υπαλλήλους του ΠΑΣΟΚ και να καλούσαν στα γραφεία της Χαρ. Τρικούπη τον Λοβέρδο και τον Μόσιαλο για την ίδρυση της ,,Ελιάς,,

ΞΥΝΙΔΗΣ: ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΙΣΤΩΣΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

Σήμερα λοιπόν ολοκληρώθηκε η ιδρυτική διαδικασία της διευρυμένης δημοκρατικής παράταξης με το όνομα ΕΛΙΑ που φιλοδοξεί να εκφράσει την κεντροαριστερά, όπως τουλάχιστον μας περιέγραψε στην ομιλία του ο σ. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος, παρουσία του υποψήφιου για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μάρτιν Σούλτς. Αυτήν την σημαντική μέρα για την οποία το ΠΑΣΟΚ προετοιμαζόταν εδώ και καιρό, ο Πρόεδρος σ. Βαγγέλης Βενιζέλος έκρινε ότι πρέπει να συγκαλέσει στον χώρο της διαδικασίας και συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ (ΣΚΑΙ) δεν παρευρέθηκαν για διάφορους λόγους 12 βουλευτές. Άρα παρευρέθηκαν 15.  
Ε δεν το λες και κόμμα αυτό σ. Βενιζέλο. 

ΞΥΝΙΔΗΣ: ΑΣ ΤΟΥΣ ΦΩΤΙΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ... Ή Ο ΜΑΡΞ

  ΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ 2010-2011

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ.

ΑΜΕΣΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟ 2010

1)Αποτροπή της πτώχευσης – Δημιουργία μηχανισμού στήριξης

2)Δημοσιονομικός ορθολογισμός

3)Μεταρρυθμίσεις

4)Πρωτογενές πλεόνασμα

ΣΧΟΛΙΟ 1: Σήμερα όσοι επιχαίρουν, το κάνουν χάρη στο ότι για πρώτη φορά το 2009-2011, η χώρα έβαλε στόχους και τους πέτυχε.

ΣΧΟΛΙΟ 2: Οι μεταρρυθμίσεις υποχωρούν από το 2012 και μετά λόγω επανάκαμψης των πελατειακών λογικών στη λειτουργία του κράτους.  

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

1)Εμπιστοσύνη από τους ξένους στην Ελλάδα και αξιοπιστία

2)Ανάπτυξη

ΣΧΟΛΙΟ 1. Στην εμπιστοσύνη μένουμε στάσιμοι γιατί οι εταίροι και δανειστές μας γνωρίζουν πολύ καλά ότι κάνουμε διαχείριση εικόνας και όχι πραγματικές αλλαγές. Αναγνωρίζουν τις θυσίες αλλά δεν αναγνωρίζουν τις προθέσεις αλλαγών.

ΣΧΟΛΙΟ 2. Για να υπάρξει ανάπτυξη θα πρέπει να συντρέξουν σωρευτικά:

Α)Πολιτική συναίνεση – πολιτική σταθερότητα

Β)Λειτουργία αγοράς - ανταγωνισμού

Γ)Λειτουργία αξιόπιστου Τραπεζικού συστήματος

Δ)Επιχειρηματικό περιβάλλον- όχι γραφειοκρατία

Ε)Επιχειρηματικός πατριωτισμός

Ζ)Παραγωγική κουλτούρα

Η)Καινοτομία

Θ)Εκμετάλλευση συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

1)Εξόφληση χρεών

2)Πλούτος στους πολίτες

3)Κοινωνικό κράτος

Ας πιάσουμε το νήμα. Να δουλέψουμε στους μεσοπρόθεσμους στόχους.

1)Να πείσουμε και να υλοποιήσουμε τις αλλαγές. Όχι αυτές που περνούν οι πολυεθνικές μέσα από κάθε δήθεν σχέδιο αλλά αυτές που όλοι ξέρουμε και αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να γίνουν, μέσα από διάλογο και δημόσια ενημέρωση.    

2)Να εξασφαλίσουμε ευρύτατη συναίνεση και πολιτική σταθερότητα με εθνικό στόχο την ανάπτυξη. Επειδή σήμερα κανείς δεν είναι τόσο δυνατός και αυτόνομος, μέσα από τη νέα ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ θα ισορροπήσουν και θα αναδειχθούν οι υπόλοιπες προϋποθέσεις Ανάπτυξης.

3)Να νιώσουμε επιτέλους αξιοπρέπεια ότι δεν είμαστε χρεοκοπημένοι αλλά μπορούμε να πληρώνουμε τα οφειλόμενα, μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς και όχι φαύλα, μπορούμε να έχουμε κοινωνικό κράτος για τους αδύναμους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης. Είναι η μόνη πολιτική παράταξη που μπορεί να εξασφαλίσει στη χώρα αυτή τη νέα εθνική συμφιλίωση και προσπάθεια. Αν μπορεί να υπερβεί τις ψυχώσεις και τις μανίες του και να οδηγήσει σε αυτή την πορεία τότε θα επαναθεμελιώσει την έννοια του πατριωτισμού στην Ελλάδα με αριστερό πρόσημο. Αν δεν το κάνει τότε καταδικάζει τη χώρα σε σκοταδισμό δεκαετιών όχι απλά με συντηρητικές κυβερνήσεις αλλά με περαιτέρω εκκόλαψη του φασισμού και της βίας.  

          Ας τους φωτίσει ο Θεός … ή ο ΜΑΡΞ

Νίκος Παπανδρέου: Μετά το Μνημόνιο: Εθνική Συναίνεση

Σήμερα βιώνουμε τον επαναπροσδιορισμό της παγκόσμιας ισχύος, με κερδισμένη στη παγκόσμια σκακιέρα, την Ασία. Έχουμε την διάχυση της οικονομικής και πολιτικής δύναμης από τον έναν πόλο, της Αμερικής, σε πολλούς παγκόσμιους παίκτες, ενώ την ίδια στιγμή εντείνεται, βαθαίνει η μεταξύ τους οικονομική αλληλεξάρτηση. 
Τα παραπάνω δημιουργούν μια σειρά αντιφάσεων που επηρεάζουν και την Ελλάδα, προπαντός την Ελλάδα. Η  όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση, έχει ως αποτέλεσμα ένα δεσμό μεταξύ των κρατών που μπορεί να δημιουργεί ‘πανδημίες.’ Ακολουθώντας το φαινόμενο της πεταλούδας, μια ασθένεια, ένα πρόβλημα σε ένα σημείο της γης, μπορεί σήμερα πια να μετατραπεί - και με ιλιγγιώδη ταχύτητα μάλιστα - σε παγκόσμιο πρόβλημα. 
Πρόσφατο παράδειγμα είναι η αλλαγή πολιτικής της FED που επηρέασε άμεσα τις αναδυόμενες οικονομίες. Υπήρχε και η χρεοκοπία της Lehman Bros που σηματοδότησε την έναρξη της σημερινής κρίσης. Και φυσικά τα προβλήματα στην Ελλάδα τάραξαν ως και την Κίνα, η οποία αναρωτήθηκε πως ένα τόσο «μικρό» πρόβλημα έθετε σε κίνδυνο το παγκόσμιο σύστημα. 
Μια δεύτερη αντίφαση είναι η οικονομία και η τεχνολογία που λειτουργούν χιλιάδες φορές πιο γρήγορα από τους θεσμούς κυβερνήσεων, οι οποίες αποφασίζουν πως θα αντιδράσουμε στην κάθε κρίση. Οι μεν «κοινοί θνητοί», οι περισσότεροι πολίτες στον πλανήτη, ακολουθούν κατά βάση τις νόρμες, τους κανόνες, τους νόμους της κάθε κοινωνίας μας, ενώ η αγορά πιέζει αφόρητα για λύσεις, αμέσως. Η τεράστια καθυστέρηση της Ευρώπης να λάβει μέτρα προστασίας του Ευρώ από την στιγμή που εμφανίστηκε η κρίση στην Ευρώπη είναι ένας λόγος που η κρίση εξελίχθηκε πιο έντονη από όσο θα ήταν αν η Ευρώπη είχε τρίξει τα δόντια της στις αγορές –αν έλεγε δηλαδή «εδώ είμαστε και δεν τρέχει τίποτα για το Ευρώ και την παραμονή της Ελλάδας σ’ αυτήν». 
Θα θεωρούσε κανείς ότι η Ευρώπη θα είχε μεγαλύτερη κατανόηση για τους νόμους της αγοράς. Στην πραγματικότητα, ως θεσμός, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μείνει πολύ πίσω από τις αγορές. Η Αμερική σε αντίθεση, και παρά τις τεράστιες εσωτερικές αγκυλώσεις, τείνει να κοιτάει την αγορά κατάματα και να παίρνει άμεσα και δραστικά μέτρα. 
Για να μην μακρηγορούμε, σχετικά εύκολο και αποτελεσματικό μέτρο είναι η θέσπιση Ευρωομολόγου και η απορρόφηση του χρέους των υπερχρεωμένων χωρών μονομιάς. Τελεία και παύλα. 
Ο οικονομολόγος Dani Rodrik το έθεσε σωστά. Πρέπει να αλλάξουμε την αφήγηση αν θέλουμε να βρούμε τις λύσεις. Η σημερινή αφήγηση που υιοθέτησαν οι Ευρωπαίοι λέει ότι « φταίτε εσείς» (τα pigs).  Είναι αλήθεια ότι δανειστήκαμε πολύ, ιδιωτικά και δημόσια, είχαμε άκαμπτες εργασιακές σχέσεις και χαμηλή παραγωγικότητα. (Θυμόμαστε την απίστευτη δήλωση του Cameron -και δεν είναι μόνος- ότι σκέφτεται να καταργήσει το Schenghen για να εμποδίσει την είσοδο σε έλληνες πολίτες...)
Αυτή ήταν μια βολική αφήγηση γιατί μπορούσε η ΕΕ και οι συγκεκριμένες Βόρειες χώρες να αποφύγουν την οποιαδήποτε ευθύνη. 
Με αυτή την σκέψη επέβαλαν την σκληρή λιτότητα. Και με αυτή τραυματίστηκε το όλο εγχείρημα του Ευρωπαϊκού οράματος. Και δόθηκε η εντύπωση στις αγορές ότι η Ευρώπη αποδομείται, αποσυντίθεται, εφόσον οι δυνατοί αγνοούν τους αδύναμους εταίρους τους. Έτσι, δόθηκε η εντύπωση ότι το Ευρώ μπορεί να μην αντέξει. Δημιουργήθηκε  η εντύπωση πως οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι δεν εμπιστεύονται το Ευρωπαϊκό εγχείρημα. Υπήρξαν συνεχείς φήμες για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη - κάτι που άφηναν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι να αιωρείται, κάτι καταστροφικό για την ελληνική οικονομία – ποιός επενδυτής, λοιπόν, να κινηθεί αν φοβάται την έξοδο από το Ευρώ της χώρας; 
Η οικονομία μας πάγωσε, κάνοντας το πρόγραμμα προσαρμογής ακόμα πιο δύσκολο.
Και φυσικά, η ίδια η Ευρώπη ακόμη να αντιμετωπίσει τα δομικά της προβλήματα. Τι θα κάνει αν έρθει μια νέα κρίση; Αν η Κίνα δεν πάει καλά; Αν η Αμερική δεν αναταθεί; Και άλλη λιτότητα; Δεν βγαίνει. 
Όμως, υπάρχει και μία δεύτερη αφήγηση που τονίζει ο Rodrik, η οποία υποστηρίζει ότι «είναι συλλογικό μας σφάλμα». Έχουμε μία ατελή νομισματική ένωση. Οι δυσλειτουργίες στην αντιμετώπιση της κρίσης έχουν σχέση με την έλλειψη της τραπεζικής ένωσης. Δεν έχουμε καν κοινές δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές. 
Έχουμε ένα κοινό νόμισμα αλλά πολλαπλές αγορές ομολόγων με διαφορετικά επιτόκια. Δεν έχουμε ως Ευρώπη κοινή πολιτική για την αντιμετώπιση του χρέους και των χρεοκοπιών.
Και αυτές οι αδυναμίες είχαν ως αποτέλεσμα την διασπορά της κρίσης, μια σχεδόν πανδημία στην Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα σίγουρα έχει πρόβλημα, αλλά βλέποντας τα παραπάνω, είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα. 
Από Ευρωπαϊκής πλευράς, μετά το μνημόνιο, ή μετά τα μνημόνια στην ΕΕ, είναι αναγκαίο να αλλάξει η αφήγηση για όλη την Ήπειρο μας.
Δηλαδή, να υιοθετήσει το αληθινό αφήγημα, ότι το πρόβλημα είναι συλλογικό και έτσι, η λύση πρέπει να είναι συλλογική. 
Τούτο σημαίνει να προχωρήσει η Ευρώπη με σίγουρα βήματα στην τραπεζική ένωση, στον φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, αλλά και την λύση του Ευρωομολόγου.  Το ευρωομόλογο είναι ένα εργαλείο, παράδειγμα, συνένωσης των δυνάμεών μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα καθησύχαζε τις αγορές.
Το να μετατραπεί το εθνικό χρέος σε Ευρωομόλογα, όχι μόνο θα έβαζε τέλος στο Σισύφειο έργο της αποπληρωμής ενός τεράστιου χρέους, αλλά θα διευκόλυνε σημαντικά τις δομικές μεταρρυθμίσεις σε όλες τις χώρες. 
Θα καθιστούσε επίσης το Ευρώ πιο ανταγωνιστικό και πιο ασφαλές νόμισμα για επενδύσεις.
Στην Ελλάδα, το αφήγημα που βολεύει πολλούς είναι ότι για όλα φταίνε οι άλλοι. Οι λεγόμενοι «αντι-μνημονιακοί» ρίχνουν όλα τα προβλήματα σε άλλους. Γνωρίζουμε καλά πως έχουν χτιστεί πολιτικές και κόμματα πάνω στην αντίθεση μνημόνιο - αντιμνημόνιο. Ο Γιώργος Καμίνης το έθεσε ωραία: «Μνημονιακοί είναι αυτοί που με τις πράξεις τους μέχρι το 2009, ανάγκασαν αυτή τη χώρα να χρειάζεται Μνημόνιο για να σταθεί στα πόδια της.»
Τι θα γίνει όμως όταν βγούμε από Μνημόνιο; Αν πραγματικά θα είμαστε χωρίς μνημόνιο, όλοι όσοι έχτισαν τις τύχες τους επάνω σε αυτή την αντίθεση, τι θα κάνουν; Δεν θα έχουν πια σημείο αντιπολίτευσης. Θα αναγκαστούν να αναπροσαρμόσουν την «αφήγησή τους». Και τότε, σε αυτή την κρίσιμη μετατροπή (που θα είναι και πομπώδης για να καλύψει το κενό) θα υπάρξει μια ευκαιρία, μια σπάνια ευκαιρία εθνικής συνεννόησης. 
Θα πρέπει δηλαδή, να φύγουν από την πρώτη αφήγηση που υποστηρίζει ότι για όλα φταίνε οι άλλοι, και να υιοθετήσουν την δεύτερη, εκείνη που λέει ότι έχουμε όλοι συλλογική ευθύνη για το τι κάνουμε από εδώ και πέρα. 
Άρα, κάποια στιγμή, για λόγους αυτοσυντήρησης και μόνο ίσως, και τονίζω το «ίσως», στην μετα-μνημονιακή εποχή θα έχουμε ένα μικρό παράθυρο όπου μπορούμε, με σωστούς χειρισμούς, να οδηγηθούμε σε ένα είδος εθνικής συνεννόησης, αν θέλετε, ή εθνικής συναίνεσης, όπου όλα τα δημοκρατικά κόμματα θα συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα.  
Μπορεί αυτό να συμπεριλαμβάνει μόνο τα αυτονόητα και βαρετά από πολιτική άποψη, όπως την ηλεκτρονική συνταγογράφηση ή την ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης – ποιο κόμμα διαφωνεί με αυτά; Μπορεί να βρεθεί έναν μίνιμουμ πλαίσιο για την χάραξη μιας εθνικής στρατηγικής στο ενεργειακό, αλλά και στον πολιτιστικό και τουριστικό τομέα. Γιατί εκεί που δεν θα υπάρχει πια μνημόνιο, η αφήγηση θα αλλάξει και θα πρέπει να αναληφθούν και ευθύνες πια. 
Αυτή την ευκαιρία βλέπω να έρχεται μόλις μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές  και τις ευρωεκλογές. Τότε θα αλλάξει και πάλι το πολιτικό σκηνικό, θα ωριμάσει επιτέλους, η ιδέα μιας εθνικής συναίνεσης. Γιατί θα ωριμάσει; Επειδή πιστεύω ότι κανένα κόμμα δεν θα βγει με «θριαμβευτικά» αποτελέσματα, αλλά το αντίθετο. Όλοι θα υποστούν μια ήττα. Και η ήττα είναι σοφός σύμβουλος. 
Μετά το μνημόνιο, τί; Εθνική συναίνεση. Όσο και ουτοπικό και να ακούγεται. Μόνο αυτό. 

ΠΗΓΗ  Οικονομική Επιθεώρηση -τ. Μαρτίου 2014  

Ο ΝΟΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΩΣ ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΤΗΝ ΕΓΓΥΗΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ

ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ
Νομικοί κύκλοι σχολιάζοντας την επιβολή εγγύησης ενός εκατομμυρίου ευρώ(!) στον πρώην υπουργό Μιχάλη Καρχιμάκη, επισήμαιναν ότι όλες οι δικαστικές και εισαγγελικές διατάξεις, κρίσεις και αποφάσεις ελέγχονται και κρίνονται. Ακόμα και οι ακραίες παραδοχές τους. Οι εξωφρενικές όμως είναι ανεπίδεκτες κριτικής. Στον παραλογισμό δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί η λογική αλλά απομένει μόνο η απόρριψη.


ΠΗΓΗ Κ75

Οταν ο Τρισέ απειλούσε την Ελλάδα με οικονομική «ασφυξία»

H «Καθημερινή» δημοσιεύει αποκαλυπτική επιστολή που εστάλη στις 7 Απριλίου του 2011, από τον επικεφαλής της ΕΚΤ ο Ζαν Κλοντ Τρισέ στον τότε πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, μία ημέρα έπειτα από την ενημέρωση των μελών της Τρόικα από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου πως η Ελλάδα σκόπευε να ζητήσει επιμήκυνση του χρέους
Το περιεχόμενο της επιστολής φανερώνει την κόντρα που είχε ξεσπάσει με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία ήταν κάθετα αντίθετη στην αναπροσαρμογή του ελληνικού χρέους.

«Γράφω για να σας ενημερώσω περί των σοβαρών κινδύνων που θα αναλάμβανε η ελληνική κυβέρνηση αν στην τρέχουσα συγκυρία επεδίωκε την αναπροσαρμογή του χρέους της, ακόμα και σε εθελοντική βάση. (...) Η επιδίωξη αυτής της στρατηγικής θα έθετε την αναχρηματοδότηση της Ελλάδας σε ευρώ σε μείζονα κίνδυνο», αναφέρει η επιστολή του Τρισέ, σε γλώσσα κάθε άλλο παρά διπλωματική, όπως υποστηρίζει και το δημοσίευμα.