Η ιστορία και γι' αυτό, είναι αμείλικτη, γιατί αποκαθιστά την αλήθεια. Και λέει, ότι:
Ο Γιώργος Παπανδρέου, έπραξε ό,τι ήταν δυνατόν για να διασφαλίσει την σταθερή πορεία της χώρας, όταν όλοι οι άλλοι -με πρώτους εκείνους που είχαν την ευθύνη γιατί την οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής-, ήταν είτε απόντες, είτε απέναντι και πάντως τότε, μόνον για την σταθερότητα της χώρας δεν ενδιαφέρονταν.
Προέταξε το συμφέρον της χώρας, διασφαλίζοντας την ομαλή της πορεία. Το εθνικό έναντι του προσωπικού συμφέροντος.
Ανέλαβε την ευθύνη, αντί να την μεταβιβάσει με ψευτοδιλήμματα σε άλλους, και προασπίστηκε τη χώρα αντί να την εκθέσει σε κινδύνους, την ώρα μάλιστα, που ήταν ανοιχτές και απαιτούσαν υλοποίηση μείζονες αποφάσεις, όπως αυτή για την μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ - και βεβαίως, την ώρα που ουδείς μιλούσε για συνεννόηση, ούτε είχε διάθεση για συναινέσεις, που προφανώς δεν ευνοούσαν τις μικροκομματικές στρατηγικές τους.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, θα μπορούσε, είτε πριν από την υπογραφή του προγράμματος προσαρμογής, είτε το καλοκαίρι του 2011, ακόμη και το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, χωρίς να υπολογίσει την ζημιά που θα έκανε στην πορεία της χώρας. Τότε που αντιμέτώπιζε την δημαγωγία και τον λαϊκισμό της αντιπολίτευσης που κορυφωνόταν, μαζί και τα ΜΜΕ που μιλούσαν για κάθε τι άλλο εκτός από την ανάγκη σταθερότητας στη χώρα.
Θα μπορούσε να το πράξει, αν σκεφτόταν την προσωπική του πορεία.
Δεν το έπραξε. Δεν εξέθεσε τη χώρα στον κίνδυνο μιας χρεοκοπίας.
Η σταθερότητα όπως και τότε, έτσι και σήμερα, μετά και από τις μεγάλες θυσίες των Ελλήνων, απαιτεί απαντήσεις στα πραγματικά διακυβεύματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η χώρα, ο Ελληνικός λαός.
Ακόμη και αυτό το δήθεν δίλημμα "μνημόνιο - αντιμνημόνιο" σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν.
Όχι όμως και η οριστική σωτηρία της χώρας που είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την εκ βάθρων αλλαγή της. Γιατί το πραγματικό δίλημμα αυτό ήταν. Εάν θα χρεοκοπούσε ή όχι η χώρα.
Η σταθερότητα σήμερα διασφαλίζεται κάθε μέρα, από την αποφασιστικότητά μας να κατανοήσουμε τις πραγματικές αιτίες της κρίσης.
Το γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού.
Και τη συλλογική μας βούληση να δώσουμε τις πρέπουσες απαντήσεις σε αυτά τα διακυβεύματα. Ωστε να μην γυρίσουμε πίσω.
Όχι με δήθεν διλήμματα, που μόνον τον Γιώργο Παπανδρέου δεν αφορούν.
Αλλά με πολιτικές και επιλογές που εμβαθύνουν τη δημοκρατία, με δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις και μεγάλες αλλαγές που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, βάζουν τέλος στα κακώς κείμενα και το πελατεικό κράτος, ρίχνουν φως στις σκοτεινές διαδρομές που διαμορφώνουν οι πελατειακές σχέσεις με τα πάσης φύσεως συμφέροντα και κατεστημένα. Με πολιτικές που εμπεδώνουν την ευνομία, την κοινωνική συνοχή, την κοινωνική δικαιοσύνη, κράτος δικαίου και επιτρέπουν την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και του πλούτου της χώρας, ώστε να μην βρεθούμε ποτέ πια όμηροι, εξαρτημένοι από δανειστές και ξένες δυνάμεις. Έτσι ώστε, να διασφαλίζουμε δουλειές και όχι δουλείες.
Όλα αυτά δηλαδή, που επιχείρησε μεσούσης της κρίσης να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας την ευθύνη, προτάσσοντας το εθνικό, απέναντι στο παραταξιακό ή προσωπικό συμφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που περιέχουν υβριστικές λέξεις και εκφράσεις θα αποσύρονται. Παρακαλούμε να αφήνεται τις θέσεις και τις απόψεις σας, αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς και υβρεις.