Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Η δημοσκοπική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ

Τι είναι αυτό που κρατά καθηλωμένα τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, όταν μάλιστα η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνει τα σκληρότερα μέτρα από τότε που ξεκίνησε η κρίση, μέτρα που θα έκαναν -σε άλλες εποχές- τους αγανακτισμένους να εγκατασταθούν στο Σύνταγμα μόνιμα. Αλλά βέβαια, αυτοί έχουν εκτονωθεί από την "αποπομπή" Παπανδρέου...
Παρόλο του ο Αλέξης ράβει το κουστούμι του πρωθυπουργού και κάνει επαφές με ηγέτες από την μακρινή Βραζιλία και Αργεντινή έως και τον Γερμανό θησαυροφύλακα, Σόιπλε, έως και τις ΗΠΑ -όπως οφείλει κάθε εκκολαπτόμμενος νέος ηγέτης, υπάρχει κάμψη των ποσοστών του στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Είναι γεγονός ότι έγιναν επικοινωνιακά λάθη της Κουμουνδούρου, αλλά και οι αντίπαλοι έκαναν επιτυχείς χειρισμούς. Δεν πρέπει ακόμα να παραγνωρίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει απο έλλειψη συμμάχων.

Παρά το γεγονός ότι κατά τα φαινόμενα οι συσχετισμοί που προέκυψαν από τις τελευταίες εκλογές δεν έχουν μεταβληθεί και  η κοινωνία  είναι "αγανακτισμένη" η (συν) κυβέρνηση δείχνει να αντέχει στην πίεση, ενώ ο Σαμαράς (άλλοτε αντιμνημονιακός και ζαππειακός) ενισχύεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε την αίσθηση ότι η (συν) κυβέρνηση θα είχε πολύ σύντομο βίο. Προπαγάνδιζε μάλιστα, ότι το δάνειο δεν θα το πάρουμε και διαψεύστηκε από τις εξελίξεις. Όμως με την πεποίθηση και τη σιγουριά ότι η Αριστερη κυβέρνηση ήταν προ των πυλών έβγαζε μεγαλόπνοες διακηρύξεις ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει η σπίθα που θα βάλει φωτιά στο πανευρωπαϊκό μέτωπο της λιτότητας».

Η ανάγκη να έχει συνομιλητές όταν έρθει η "βασιλεία" του, ανάγκασε τον Τσίπρα να μετακινηθεί από την ΑΠΟΛΥΤΗ αδιαλλαξία στον "πολιτικό ρεαλισμό" (συνάντηση με Σόιμπλε και εφοπλιστές) και αυτό προκάλεσε σύγχυση στις συνιστώσες αλλά και το ευρύτερο ακροατήριό του. 
Από την άλλη πλευρά, έχοντας υποθάλψει επι μια διετία συμπεριφορές που θα έπρεπε να κριθούν παραβατικές αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν "απλή αγανάκτηση", στο πεδίο της βίας μπήκε στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση χωρίς να έχει συγκροτήσει ενιαία άποψη. Ετσι δημόσια κυκλοφορούσαν τόσο η επίσημη γραμμή που καταδίκαζε τη βία και τις παραβατικές συμπεριφορές όσο και απόψεις που έδειχναν να κλείνουν το μάτι στην ανομία, ώστε τελικά να αναγκαστεί ο Τσίπρας να συνταχθεί με τους «νοικοκυραίους».

Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πολιτικούς συμμάχους, δεν έχει συνομιλητές και μόνο διεκδικώντας την αυτοδυναμία μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική του. Αλλά, η Αριστερά έχει αποδώσει μια ... κακόφημη έννοια στην αυτοδυναμία, ενώ από τις περισσότερες δημοσκοπήσεις συνάγεται ότι οι πολίτες προτιμούν τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Άρα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει άμεσα να αποφασίσει με ποιούς θα συνεργαστεί και αυτό δεν φαίνεται να έχει δυνατότητα να το κάνει.
Τέλος, η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ  να οργανώσει την αντιπολιτευτική δράση της γύρω από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, θεωρώντας ότι είναι ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης, είχε ως αποτέλεσμα να ωφεληθεί ο Σαμαράς και να προβάλλεται ως ο ηγέτης που μένει μακριά από τις αντιπαραθέσεις, μει μόνο μέλημα την σωτηρία της χώρας.
Από το 4% στο 29% είναι μια μεγάλη διαδρομή και χρειάζεται ψύχραιμα στελέχη να τη διαχειριστούν. Η προσδοκία της ανόδου στην εξουσία προσελκύει τα γνωστά "ποντίκια" που τρέχουν να βρουν στέγη από χιλιοπροδομένο ΠΑΣΟΚ.
Θα καταφέρει ο Τσίπρας να χειριστεί και να συνθέσει το νέο πρόσωπο του κόμματος; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια που περιέχουν υβριστικές λέξεις και εκφράσεις θα αποσύρονται. Παρακαλούμε να αφήνεται τις θέσεις και τις απόψεις σας, αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς και υβρεις.