Η επέτειος του ευρώ...

Στις 16 Δεκεμβρίου του 1995, στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιείται στη Μαδρίτη, αποφασίζεται η κυκλοφορία κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, στις αρχές του 2000, και η προώθηση της ΟΝΕ. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης «βαφτίζουν» το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα «ευρώ». http://europa.eu/legislation_summaries/economic_and_monetary_affairs/institutional_and_economic_framework/l25017_el.htm

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ ) είναι μια συμφωνία ανάμεσα στα συμμετέχοντα Ευρωπαϊκά έθνη να μοιράζονται ένα κοινό νόμισμα, το ευρώ, και μια κοινή οικονομική πολιτική με προκαθορισμένους όρους δημοσιονομικής ευθύνης.

Αμέσως μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο τα περισσότερα νομίσματα του βιομηχανοποιημένου κόσμου ήταν στενά συνδεδεμένα με το δολάριο με τον λεγόμενο «κανόνα του χρυσού» υπό το Σύστημα Bretton Woods.
Η de facto υπεροχή του δολαρίου και οι αναγκαστικές υποτιμήσεις μερικών Ευρωπαϊκών νομισμάτων οδήγησαν τους Ευρωπαίους πολιτικούς να αποκαταστήσουν αυτήν την ανισορροπία μέσω μεγαλύτερης οικονομικής ενοποίησης μεταξύ των Ευρωπαϊκών εθνών. (περισσότερα για την ιστορία μπορείτε να διαβάστε εδώ: http://www.eu4journalists.eu/index.php/dossiers/greek/C23)

Είναι γεγονός ότι οι ηγέτες της εποχής δεν θωράκισαν την επιλογή τους, δεν δημιούργησαν μηχανισμούς στήριξης για την περίπτωση που κάποιο κράτος- μέλος αντιμετώπιζε προβλήματα, και τα αποτελέσματα είναι σήμερα ορατά σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο.

Η Ελλάδα είχε μια μεγάλη ατυχία. Στη Σύνοδο Κορυφής στη Μαδρίτη ήταν να εκπροσωπηθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά ο τότε πρωθυπουργός αρρώστησε σοβαρά και νοσηλεύονταν στο Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο, οπότε κλήθηκε να τον αντικαταστήσει ο Άκης Τσοχατζόπουλος  με την ιδιότητα του αναπληρωτή πρωθυπουργού.

Η Σύνοδος ήταν αποφασιστικής σημασίας για την χώρα, εκτός των άλλων γιατί η ελληνική αντιπροσωπεία είχε πείσει τους ευρωπαίους, εκτός από λατινικά, η λέξη “euro” να γράφεται και στα ελληνικά.

Φυσικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα μπορούσε να είχε αλλάξει υπερ της χώρας μας ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά όπως έλεγε η συντηρητική πρωθυπουργός της Αγγλίας, Μαργαρετ Θάτσερ, η οποία συγκρούστηκε πολλές φορές μαζί του

    «Δεν τον συμπάθησα, αλλά ποτέ δεν έφυγε από Διάσκεψη Κορυφής της ΕΟΚ, χωρίς να πάρει κάτι για τη χώρα του».