Financial Times: To ελληνικό δράμα δεν έχει αισιο τέλος

Οι  Financial Times σε άρθρο τους με τίτλο «Greek drama lacks a happy ending»
υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα αφού έλαβε δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τους εταίρους της, δεν αντιμετωπίζεται πια ως απειλή για την ακεραιότητα της Ευρωζώνης, αλλά συνεχίζει να ζει το μαρτύριό της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Το άρθρο επικεντρώνεται στις επιλογές της Αθήνας, τις οποίες θεωρεί "υπαίτιες" του περισσότερου πόνου, σημειώνοντας ότι δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους.

"Τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, μόνο και μόνο γιατί η εμπειρία της Ελλάδας μας διδάσκει πολύτιμα μαθήματα, παρά τις διαφορές από τις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ για το πρόγραμμα προσαρμογής που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα, εμφανίζει κάποιες αχτίδες αισιοδοξίας ανάμεσα στα δεινά και τις συνεχείς διαψεύσεις.
Το πρόγραμμα επιτυγχάνει κάποιους από τους οικονομικούς στόχους: το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο έχει βελτιωθεί κατά 10% του εθνικού προϊόντος, μια από τις μεγαλύτερες προσαρμογές της ιστορίας σε καιρό ειρήνης. Αντίστοιχη βελτίωση έχει σημειώσει και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει κλείσει τα δύο τρίτα από το κενό ανταγωνιστικότητας που δημιουργήθηκε μετά την είσοδο στο ευρώ. Οι τράπεζες επιτέλους ανακεφαλαιοποιούνται, κάτι που μπορεί να δώσει τέλος στην πιστωτική ασφυξία.
Ωστόσο το τίμημα είναι τεράστιο. Το ΑΕΠ έχει υποχωρήσει περισσότερο από 20%. Το κόστος ανά μονάδα εργασίας έχει βελτιωθεί μέσω των περικοπών στους μισθούς – κατ' επέκταση και στο επίπεδο ζωής – και όχι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας. Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο και οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνιες.
Δεν υπήρχε τρόπος να συνεχίσει η Ελλάδα να καταναλώνει πέρα από τις δυνάμεις της. Oπως σημειώνει το ΔΝΤ, χωρίς τα μισητά δάνεια διάσωσης, η προσαρμογή θα ήταν ακόμα πιο ριζική – περισσότερες απότομες περικοπές ή το χάος μιας ανεξέλεγκτης εξόδου από το ευρώ.
Το εξαιρετικά δυσχερές σημείο εκκίνησης, όμως, δεν απέκλειε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η Eυρωζώνη θα μπορούσε να είχε αποδεχτεί νωρίτερα ένα μεγαλύτερο κούρεμα στον ιδιωτικό τομέα. Και οι επιλογές της Αθήνας δημιούργησαν περισσότερο πόνο από ότι χρειαζόταν.
Οπότε δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους.
Αν υπάρχει κάποιο θετικό σημείο, είναι ότι η Ελλάδα έχει πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αλλά χωρίς μια βαθύτερη πολιτική αναμόρφωση, θα παραμείνουν ανεκμετάλλευτες και θα χρειαστούν, όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ, συνεχείς επιμηκύνσεις των δανείων της Ελλάδας, με ευνοϊκότερους όρους από αυτούς της αγοράς. Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Ελληνες έχουν κοινό συμφέρον να κόψουν τα δεσμά μεταξύ διαπλεκόμενων και κράτους".