ΟΜΙΛΙΑ KΑΡΧΙΜΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

 Βρισκόμαστε σήμερα εδώ σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση για το ΠΑΣΟΚ, στο χειρότερο σημείο από την ίδρυσή μας.

Σήμερα και λίγο καιρό μετά το Συνέδριο, όλοι πιστεύω ότι έχουμε μια κοινή αγωνία που πάμε.

Όλοι πιστεύουμε, ότι πρέπει να καταδείξουμε ότι είναι βιώσιμη ανάγκη να οδηγηθεί το ΠΑΣΟΚ σε μια κατεύθυνση κεντροαριστερή.

Να αποδείξουμε ότι η πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση.

Να αποδείξουμε ποιές κοινωνικές ανάγκες υπηρετούμε.

και να ανατρέψουμε την ασάφεια της τοποθέτησης του ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό χάρτη.

 Είναι ανάγκη

Να επικαιροποιήσουμε την φυσιογνωμία μας και όχι, στο όνομα μιας αναγκαίας και προσωρινής παρέκλισης, να την απεμπολήσουμε.

 

Ο ιστορικός κύκλος αυτής της κρίσης πρέπει να κλείσει.

 

Να ανοίξουμε ένα άλλο κύκλο.

Τον κύκλο μιας νέας συνομιλίας μιας νέας σχέσης με την κοινωνία, μιας άλλης πολιτικής.

 

Το πολιτικό σύστημα δεν έχει πολιτικό χρόνο εάν δεν αντιμετωπιστεί η κρίση. Γιατί οι αεριτζήδες  και οι δυνάμεις των άκρων θέλουν τα κόμματα διαλυμένα και πολύ περισσότερο εμάς

Θέλουν αδιάφορους και παραιτημένους πολίτες για να δρουν ανενόχλητοι.

 

Σε αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να βάνουμε να θέτουμε τους δικούς μας όρους.

Να μην επιτρέψουμε να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ μέσα από το χωνευτήρι του Σαμαρά, των ανεκδιήγητων Ζαππείων και των αστείων ισοδύναμων μέτρων, του μηδενισμού του ελλείμματος σε ένα χρόνο. Που οδήγησαν μέσα από κάλπικη ελπίδα στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού και στην Πρωθυπουργία ένα σκληρό Δεξιό πολιτικό.

 

Μήπως σύντροφοι και συντρόφισσες, μετά την αντιμνημονιακή και αισχρή  λύσσα του  Σαμαρά, με τις κωλοτούμπες των ειδικών σκοπών, των δεν υπογράφω, των κατηγοριών περί δοσίλογων , των 2 χρόνων αστάθειας, υπονόμευσης και αντιφάσεων, δεν είναι ο Πρωθυπουργός που εφαρμόζει τα χειρότερα?

 

Και φτάσαμε σύντροφοι στο σημείο ότι καλό να το εισπράττει ο Σαμαράς και ότι κακό να το χρεώνεται το ΠΑΣΟΚ.

 

Απουσιάζει σύντροφοι, συντεταγμένα και επίμονα από τον πολιτικό μας λόγο η αφήγηση πως φτάσαμε εδώ και αφήνουμε την Ν.Δ να χρεώνει το ΠΑΣΟΚ και για το χρέος ιστορικά και για τα Δάνεια των 240 δις. του μηχανισμού στήριξης.

 

Και όποια αντιπαράθεση  εκδηλώνουμε απέναντι στην Δεξιά τείνει να είναι μόνο ολίγων 24ωρών και μετά τα παίρνουμε πίσω,  αυτό επιτείνει ακόμα περισσότερο την κρίση εμπιστοσύνης των προοδευτικών αντιδεξιών ψηφοφόρων.

Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται καύσιμα και τα καύσιμα είναι η ψυχή και το συναίσθημα.

Ένα συναίσθημα ελπίδας, που θα προέλθει από αλλαγή στρατηγικής και από ασυνήθιστες συγκρούσεις για την συγκυρία και την εποχή.

 

Συγκρούσεις που θα δίνουν την αίσθηση, την ελπίδα ότι από αυτές προκαλείται ωφέλεια.

Συγκρούσεις με δυνάμεις που παρεμποδίζουν την διεύρυνση του πλούτου για κάθε λόγο και με κάθε τρόπο.

Ωφέλεια που μεταφράζεται σε ανάχωμα στήριξης σε πρώτη φάση για τα μόνιμα θύματα της κρίσης τους αδύναμους και τους νεόπτωχους και ελπίδα και για αυτούς, αλλά και για τους ανθρώπους της δημιουργία

 

Ποιος μας εμποδίζει σύντροφοι για παράδειγμα να συγκρουστούμε γιατί δεν εφαρμόζεται από τις Τράπεζες γρήγορα και αποτελεσματικά ο Νόμος που εμείς ψηφίσαμε για την άρση του απορρήτου των καταθέσεων?

Και όταν πρόσφατα στέλεχος του ΣΔΟΕ αναφέρεται στην απροθυμία των Τραπεζών να επιτρέψουν τον έλεγχο των λογαριασμών των πελατών τους ?

Και συνεχίζει λέγοντας «Δυστυχώς πρέπει να πω ότι δεν υπάρχει καλή συνεργασία με τις Τράπεζες. Σε πάνω από 5000 περιπτώσεις υποβάλαμε αίτηση να δούμε τους λογαριασμούς υπόπτων. Μόνο σε 214 υποθέσεις το πετύχαμε και αυτό έφερε 650 εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα.

Μπορεί να χρειαστεί αναμονή έως και ενός έτους για να έρθουν οι πληροφορίες και μέχρι τότε τα λεφτά μάλλον έχουν φύγει».

 

Μπορούμε να συγκρουστούμε με αυτά τα φαινόμενα και τις πρακτικές?

 

Και αυτά σύντροφοι ούτε τα εκφέρει, ούτε τα διεκδικεί καμία από τις εκφράσεις της αριστεράς.

 

Είμαστε όμως και αναγκασμένοι και υπόχρεοι σε αυτή την προσπάθεια να βρούμε και τους ανθρώπους της συμβολής, που δεν είναι καταδικασμένοι στην ψυχή του ΠΑΣΟΚ ότι έζησαν αυτοί καλά και οι πολλοί χειρότερα.

 

 

Έχουμε λοιπόν υποχρέωση να τοποθετηθούμε απέναντι στην πραγματικότητα με τρόπο σαφή, καθαρό και με πρόσημο προοδευτικό.

 

Επαναλαμβάνω οφείλουμε  να δώσουμε το στίγμα μας και να  αποσαφηνίσουμε με τρόπο και λόγο καταλυτικό πως πιστεύουμε ότι πρέπει να βαδίσουμε από εδώ και πέρα.

Να αναδείξουμε τα σημεία σύγκρουσης και τα όποια σημεία συναίνεσης με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.

 Πρέπει όμως να το κάνουμε με όρους αυτοπροσδιορισμού στα πλαίσια της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα πλαίσια της κατοχύρωσης της πολιτικής αυτονομίας του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του από τα κάθε είδους συμφέροντα.

 

Είμαστε υποχρεωμένοι να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουμε να εκπροσωπούμε, να υπερασπιστούμε σε συνθήκες κρίσης με κάθε τρόπο τους αδύναμους και μη προνομιούχους, όλους αυτούς με τους οποίους για δεκαετίες συμπορευτήκαμε και δώσαμε μάχες και ήταν οι παραδοσιακοί κοινωνικοί και πολιτικοί μας σύμμαχοι.

Να είμαστε καθαροί ποιούς υπηρετούμε και με ποιούς συγκρουόμαστε..

 

Είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι η αναγκαία για εθνικούς λόγους στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις που αφορούν στην προστασία των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων που ισοπεδώνονται. Που αφορούν πολύ περισσότερο στην στοιχειώδη σύγκρουση με τα παρασιτικά συμφέροντα που σήκωσαν και πάλι κεφάλι και με ερείσματα στην ΝΔ και όχι μόνο επιχειρούν ως μαυραγορίτες νέας κοπής να εκμεταλλευτούν την κρίση απομυζώντας τον έλληνα πολίτη.

 

Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για απολύσεις και την ίδια ώρα για καταπολέμηση της ανεργίας.

Είμαστε υποχρεωμένοι να συγκρουστούμε χωρίς δισταγμό με το παρασιτικό οικονομικό σύστημα και τους εκπροσώπους του που επιμένουν ακόμα και σήμερα, ακόμα και τώρα στην κορύφωση της κρίσης να διεκδικούν με κάθε αθέμιτο μέσο την συνέχιση της ασυλίας τους, να παλεύουν με νύχια και με δόντια για την διαιώνιση της δυνατότητάς τους να πλουτίζουν αεριτζίδικα  χωρίς να παράγουν  και να προσφέρουν. 

Να στηρίξουμε ουσιαστικά και με κάθε μέσον τις αληθινές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου που το μόνο που επιζητούν είναι διαφάνεια και καθαρούς όρους παιχνιδιού.

Να στηρίξουμε τη νέα γενιά την μοναδική ελπίδα για το μέλλον της χώρας που σήμερα πνίγεται σε κάθε δημιουργική της προσπάθεια.

Να μιλήσουμε για μια νέα δίκαιη και στοχευμένη αναδιανομή.

Να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις της συντήρησης στους θεσμούς που επιχειρούν μέσα από απαράδεκτες καθυστερήσεις και ψευδεπίγραφα κωλύματα να διαιωνίσουν το ακαταδίωκτο και την ασυλία ορισμένων ολίγων με τους οποίους συναγελάζεται καθημερινά.

Να στηρίξουμε ουσιαστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη τους έντιμους δικαστές που θεωρούν την απονομή πραγματικής δικαιοσύνης απαραίτητο και αναντικατάστατο όρο για την επιβίωση της δημοκρατίας, για την κοινωνική συνοχή.

 

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

 

Είναι απόλυτα αναγκαίο, είναι στοιχειώδης υποχρέωσή μας, είναι το αυτονόητο προαπαιτούμενο, να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας αλλά  και με τους εαυτούς μας.

 

Είναι επίσης ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να συνδέουμε όσο μπορούμε την ρητορική μας με τις πράξεις μας.

 

Δεν αρκεί η αντιδεξιά ρητορική όταν είναι επιλεκτική, τεμαχισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει το συνολικό, αδιαίρετο και αντιλαϊκό πρόσωπο της συντήρησης.

 

Γιατί προκαλεί τουλάχιστον έκπληξη η καινοφανής θεωρία που εκφέρεται από κάποιους ανάμεσά μας ότι η δεξιά έχει δύο πρόσωπα, το καλό και το κακό.

 

Είναι πολιτικά εγκληματικό και τραγικά ανιστόρητο για οποιονδήποτε και πολύ περισσότερο για όσους από μας επιχειρούν δια της αποσιώπησης να κουκουλώσουν τα πεπραγμένα της  επταετίας Καραμανλή που οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας.

 Η άποψη δηλαδή ότι το ρολόϊ της ιστορίας ξεκίνησε να χτυπάει το 2009 με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

 

Και είναι προσβολή στην λογική και την αλήθεια να επιχειρούν, για λόγους που όσοι το κάνουν γνωρίζουν, να εξισώσουν τον υποχρεωτικό μονόδρομο των αποφάσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να διασωθεί η πατρίδα και οι πολίτες από την απόλυτη καταστροφή, με τις φιλελεύθερες και συνειδητές επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή στο όνομα της διαπλοκής, των σκανδάλων, της ληστείας των ασφαλιστικών ταμείων, των δομημένων ομολόγων, της ασυδοσίας των κουμπάρων και των κολλητών, της ξέφρενης πελατειακής σπατάλης.

 

Μιας κυβέρνησης δηλαδή που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα  στο χείλος της καταστροφής.

Οι απόψεις αυτές δεν είναι μόνο αναληθείς, είναι και απολύτως επικίνδυνες γιατί επιχειρούν να δομήσουν μια πραγματικότητα ανιστόρητη και βαθιά συντηρητική.

 

Τόσο συντηρητική όσο και τα συμφέροντα και η διαπλοκή που επιχειρεί με κάθε τρόπο να βγάλει από το κάδρο τις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης.

 

Τα συμφέροντα και την διαπλοκή   δηλαδή και το πάρτυ που απόλαυσαν με την ολόδική  τους και απολύτως ελεγχόμενη επταετία Καραμανλή.

 

Με δυο λόγια αδικούν τους εαυτούς τους όσοι επιχειρούν στο όνομα της συγκυρίας και της πρόσκαιρης σκοπιμότητας να αθωώσουν τους πραγματικούς, φανερούς, και αφανείς υπεύθυνους για το δράμα του ελληνικού λαού.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θέλω να κλείσω με ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που πήρα πριν λίγες μέρες από μια συντρόφισσα που ζει στην ακριτική Ελλάδα και το έχω αναφέρει ξανά, αλλά αξίζει τον κόπο να το πω και πάλι.

Σύντροφε μου λέει,
είμαι 44 χρονών, δημοτική υπάλληλος (προσλήφθηκα μετά από πανελλαδικό διαγωνισμό ΑΣΕΠ το 1998), έγγαμη με δύο παιδιά . Μεγάλωσα σε μια συντηρητική δεξιά - κατά μεγαλύτερο ποσοστό- κοινωνία, αλλά από τους γονείς μου γαλουχήθηκα με σοσιαλιστικές ιδέες. Από τη ηλικία των 18 αγωνίστηκα για το ΠΑΣΟΚ πρώτα ως φοιτήτρια και αργότερα ως άνεργη, εργαζόμενη, παντρεμένη, μητέρα.

Όλα αυτά τα χρόνια πίστεψα στο γεγονός ότι η δημοκρατική παράταξη ευαγγελίζεται ένα δίκαιο και αξιοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας που μειώνει τις ανισότητες και προνοεί για τους αδύναμους, και η αλήθεια είναι ότι έδωσα την ψυχή μου γι αυτό.
Ναι η ψυχή μου είναι στο ΠΑΣΟΚ, η ψήφος μου? δεν ξέρω ακόμα αν παραμένει εκεί. Μπορώ να γράφω ατελείωτες ώρες για το πως αισθάνομαι, πως ζω, τι, πια, πιστεύω αλλά είναι άκαιρο. Θα σας πω μόνο ότι αν τα συστήματα, οι πολιτικές, οι ιδεολογίες δεν έχουν πια διαχωριστικές γραμμές και είναι όλα ένα κουβάρι μπερδεμένο, οι άνθρωποι τουλάχιστον διατηρούν την διαφορετικότητά τους.

Σύντροφε, 

αν θέλουμε η παράταξής μας να συνεχίσει να υφίσταται ΠΡΕΠΕΙ να έχει πολιτική συνάφεια με τη ιδεολογία της, κάτι που σήμερα έχει καταλυθεί.

 

Μπορείτε να δουλέψετε πάνω σ' αυτό? και ΟΛΟΙ? Αν όχι πολύ φοβάμαι ότι στις επόμενες εκλογές θα συμπεριληφθώ και εγώ στο πασοκογενές κομμάτι που η ψυχή του είναι εδώ αλλά ψήφισε αλλού.

 Αυτή είναι η φωνή της βάσης σύντροφοι και την Προσυπογράφω.

Ας προβληματιστούμε όλοι