Και τότε κ. Αυγερινέ, εσύ τι έκανες;

Βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα την αναφορά του Παρασκευά Αυγερινού, στο πρόσφατο βιβλίο του, που προκαλεί ήδη πολλές αντιδράσεις, ότι « Η αλλαγή τελείωσε το 1981».

Στο γνωστό κλίμα, της απαξίωσης οποιουδήποτε έργου του ΠΑΣΟΚ, στη γνωστή λογική της ατελείωτης πίκρας αλλά και μίσους για τον ιδρυτή του κόμματος, που υπηρέτησε, ο κ. Αυγερινός παραμένει συνεπής στην εχθρότητα που τον οδήγησε από παλιά στην αντιπαλότητα με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
  Σύμφωνα με τον Παρασκευά Αυγερινό « Η αλλαγή τελείωσε το 1981». Τρία πράγματα υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ και  σε αυτά στηρίχτηκε η άνοδος του. Πρώτον ήταν ο πατριωτισμός. Το ζητούσε η εποχή, αλλά, τόνισε, ανεχτήκαμε στοιχεία υπερβολής και εθνικολαικίστικες συμπεριφορές. Δεύτερον ήταν η επαγγελία της ισοπολιτείας. Αίτημα ιστορικό , το οποίο όμως κατέληξε να σημαίνει «όλοι κάνουν για όλα». Τρίτον η εγγύηση της κρατικής προστασίας, το οποίο όμως είχε ως αποτέλεσμα να ενταχθούν στο ΠΑΣΟΚ άτομα με το κίνητρο της προοπτικής της εξουσίας. Είναι όλοι αυτοί που έφυγαν όταν το ΠΑΣΟΚ έχασε την εξουσία και πήγαν σε άλλα κόμματα που υπόσχονται εξουσία. «Στην ουσία , είπε ο κ. Αυγερινός, δεν είχαμε συγκεκριμένο  όραμα αλλαγής. Ήμασταν ένα πολυσυλλεχτικό κόμμα , με πολλές αντιθέσεις που όμως μας ένωνε ο Ανδρέας και η εξουσία».

Θα μπορούσα να το δεχτώ, αν υπήρχαν κάποιες λογικές απαντήσεις:
Αν για παράδειγμα η αλλαγή τελείωσε το 1981 τότε γιατί ο ίδιος επέμεινε να «παίρνει», από το κόμμα αυτό;
Αν η «αλλαγή» τελείωσε το 1981, τότε γιατί ο ίδιος έγινε Υπουργός με και χωρίς χαρτοφυλάκιο, μετά το 1981;
Αν η «αλλαγή» τελείωσε το 1981 γιατί ο γαμπρός του ( ο γνωστός Ιωακείμ), διορίστηκε Γ.Γ. του Υπ. Υγείας, μετά το 1981; ( η περίπτωση του είναι γνωστή, όπως και οι λόγοι της αποπομπής του).
Αν η «αλλαγή» τελείωσε το 1981 τότε γιατί ο ίδιος αποδέχτηκε τη θέση του Ευρωβουλευτή το 1984, το 1989 και το 1994;
Πως ένας άνθρωπος που πίστευε στο τέλος του εγχειρήματος του ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε να ευεργετηθεί με εκκωφαντικό τρόπο από το κόμμα αυτό;
Πως αποδέχθηκε στο όνομα του να αναδειχθεί αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;
Τέλος αφού η «αλλαγή» τελείωσε το 1981, γιατί ο ίδιος αποδέχθηκε τη θέση του επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ το 2000;
Πως δικαιολογούνται όλα αυτά και πως ερμηνεύονται οι πράξεις, οι αποφάσεις και η απολαβές από θέσεις στις οποίες διορίστηκε, από ένα τελειωμένο κόμμα, κατά τα λεγόμενα του;

Ίσως, ναι! Να ήταν γλυκό το ποτό της εξουσίας! Να ήταν πολλά τα χρήματα, κ. Αυγερινέ που σου εξασφάλιζε ένα τελειωμένο κόμμα! Ίσως τελικά όσο οι απολαβές ικανοποιούσαν το κενό της πολιτικής διαφοροποίησης, όλα να πήγαιναν καλά! Μικρό το κακό!
Σήμερα όμως, όταν εκ των υστέρων, οι μεγαλοστομίες και οι προκλητικά ανιστόρητες περιγραφές, απευθύνονται στο κουφάρι εκείνου του κόμματος, η απορία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη:

Γιατί υπηρετούσες –  με το αζημίωτο – ένα κόμμα σαν και αυτό που περιγράφεις και έναν ηγέτη σαν και αυτόν που πολλά χρόνια προσπαθείς να απαξιώσεις;

Όσο δεν απαντώνται τα ερωτηματικά, λυπάμαι αλλά μόνο οργή μπορούν να προκαλούν οι  εκ του ασφαλούς προκλητικές αναφορές, που ποντάρουν στην απώλεια της ιστορικής μνήμης. Δυστυχώς όμως θυμόμαστε!

Ο κ. Αυγερινός εντάσσεται και αυτός, στη μεγάλη ομάδα αυτών, που ευεργετήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, στον απόλυτο βαθμό και σήμερα, θυμούνται να καταγγείλουν τις περιόδους της προσωπικής τους ευεργεσίας!

Πηγη ra64.wordpress.com