Μέσα στην συνεχώς εντεινόμενη και πολλαπλά ορατή πια κρίση του τύπου παρακολουθώ με ενδιαφέρον και έκπληξη την έκδοση νέων εφημερίδων.
Η «Εφημερίδα των Συντακτών» και η εφημερίδα «6μερες» είναι οι δύο νέες προσθήκες.
Η πρώτη, η «Εφημερίδα των Συντακτών», διαφημίστηκε ως αυτόνομη προσπάθεια δημοσιογράφων που έμειναν χωρίς δουλειά προερχόμενοι κυρίως από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Δεν έχω λόγους να αμφισβητήσω τις καλές προθέσεις δημοσιογράφων που έμειναν άνεργοι και θέλουν να δουλέψουν με όρους αξιοπρέπειας δίνοντας στους πολίτες σωστή, αντικειμενική και έγκυρη ενημέρωση.
Στα 54 μου ωστόσο, ζώντας σε αυτή τη χώρα, αντιλαμβανόμενος στοιχειωδώς τους τρόπους και νόμους κίνησης του συστήματος, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να εκδόθηκε εφημερίδα χωρίς χρηματοδότη. Μέχρι σήμερα τέτοιον χρηματοδότη δεν μας έχει παρουσιάσει η καλή εφημερίδα.
Αντιθέτως γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί η εικόνα ότι το εγχείρημα είναι στηριγμένο στο πλαίσιο κολεκτίβας. Ότι οι απολυμένοι και άνεργοι πια από διάφορα ΜΜΕ, χωρίς μάλιστα να αποζημιωθούν οι περισσότεροι, έβαλαν από το υστέρημα τους και κυκλοφόρησαν και συντηρούν μια καθημερινή εφημερίδα που απασχολεί δεκάδες συντάκτες.
Θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Μακάρι να είναι έτσι αλλά θα βοηθούσε στην αξιοπιστία και στην φερεγγυότητα της προσπάθειας αν δημοσιεύονταν η συνεταιριστική, αυτοδιαχειριστική σύνθεση. Ποιος δηλαδή, με ποιο ποσό και με πόσα μερίδια στην εφημερίδα. Διαφορετικά τα ερωτηματικά και εύλογα είναι και παραμένουν.
Ο πολιτικός προσανατολισμός τώρα στην Εφημερίδα των Συντακτών είναι συγκεκριμένος. Στο χώρο της κεντροαριστεράς στοχεύει για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Με όρους όμως τήρησης κάποιων κανόνων δεοντολογίας και αντικειμενικότητας. Τα μέχρι σήμερα κυκλοφοριακά δεδομένα δεν είναι ελπιδοφόρα για την μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα της. Ήδη κινείται κάτω από το όριο που κάποιοι επαΐοντες τοποθετούν στα 10.000 φύλλα.
Ο πολιτικός προσανατολισμός της εφημερίδας είναι καθαρά ΣΥΡΙΖΑ στα όρια του φανατισμού κάποιες φορές. Χωρίς να τηρούνται δηλαδή ούτε τα προσχήματα στοιχειώδους αντικειμενικότητας. Περισσότερο για εκδοτικό και κερδοσκοπικό γιουρούσι μοιάζει στο κοινό των οπαδών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που πιστεύει ο Δελατόλας ότι αυξάνεται και πληθύνεται με γεωμετρική πρόοδο… Τόσο ο πρότερος δημοσιογραφικός και εκδοτικός βίος του Δελατόλα όσο και η ίδια η ποιότητα της εφημερίδας έφεραν γρήγορα τα αρνητικά αποτελέσματα. Η εφημερίδα κατρακυλάει κυκλοφοριακά μέρα με τη μέρα και μένει να δούμε πόσο καιρό θα θελήσουν να συνεχίζουν την χρηματοδότηση οι όποιοι χρηματοδότες… Και ίσως μάθουμε και τους πραγματικούς λόγους, πέραν των επιφανειακών, που συνεχίζει να επενδύει κάποιος σε μια χαμένη εκδοτική υπόθεση.
Και βεβαίως επειδή χαζό(και χοντρό) παιδί, χαρά γεμάτο είμαι θα μπορούσα εντελώς δωρεάν να δώσω μια απλή συμβουλή στους επίδοξους εκδότες. Μια νέα εφημερίδα υποτίθεται ότι έχει ελπίδες όταν έρχεται να καλύψει κενά. Να καλύψει δηλαδή ανάγκες που δεν καλύπτουν άλλα έντυπα και όχι μόνο. Επειδή όλοι αυτοί οι τύποι που έχουν τα χρήματα για να βγάζουν εφημερίδες είναι συνήθως ελάχιστα σοβαροί και αποφασίζουν συμβουλευόμενοι διάφορους μαρκετίστες και ερευνητές της κοινής γνώμης του επιπέδου GPO και θεοδωρικάκου είναι καλό, αν θέλουν, να σημειώσουν το εξής. Ο μεγάλος χώρος που δεν εκφράζεται είναι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ. Ναι αυτού του ΠΑΣΟΚ που αυτοί νομίζουν ότι έπαψε να υπάρχει επειδή συγκυριακά και χάρις και στις δικές τους πολύχρονες προσπάθειες διαχειρίζεται τη σφραγίδα του ένας ειρηνοδίκης. Βενιζέλος λέγεται αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Επειδή λοιπόν η δημοκρατική παράταξη εξακολουθεί να υπάρχει και εξακολουθεί να εκφράζεται, όπως σύντομα θα διαπιστώσουν, από το πέραν του Βενιζέλου, ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου, και επειδή υπάρχει εκεί ακριβώς το κενό έκφρασης και ενημέρωσης ας το επιχειρήσουν και θα διαπιστώσουν ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ . Σε καλό θα τους βγει και ποσοστά από τα κέρδη τους ΔΕΝ θέλω,
Γράφει ο Alzap
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που περιέχουν υβριστικές λέξεις και εκφράσεις θα αποσύρονται. Παρακαλούμε να αφήνεται τις θέσεις και τις απόψεις σας, αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς και υβρεις.