Το πολιτικό πορτρέτο του Mητσοτάκη όπως το σκιαγραφούν οι Αμερικανοί

«Η περίοδος της κυβέρνησης του 1990-93 είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό ξεχασμένη. Δεν είναι όμως μόνο αμείλικτη η δύναμη της λήθης που το εξηγεί αυτό. Η περίοδος αυτή είναι και ηθελημένα ξεχασμένη». Αυτή η φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με κέντρισε, αν και δεν ήθελα να ασχοληθώ… Είπα λοιπόν να ασχοληθώ με τη δύναμη της μη λήθης, δηλαδή της αλήθειας…

Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες την προσπάθεια αγιοποίησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη μέσα από μια έκδοση ενός βιβλίου από τον ίδιο και έναν πρώην υπουργό του.

Επειδή  οι νεότεροι δεν τα γνωρίζουν και οι μεγαλύτεροι σαφώς ξεχνάνε εύκολα, τέτοιου είδους εκδηλώσεις προσπαθούν να εξωραΐσουν πολιτικές διαδρομές και πράξεις. Είναι θεμιτό, ένας πολιτικός του διαμετρήματος του  Μητσοτάκη να θέλει και να επιθυμεί να διαφυλάξει την υστεροφημία του.

Απλώς ο κ. Μητσοτάκης, είπε να συγγράψει την …αγιογραφία του. Φυσικά και η κεντρική ιδέα του εμπνευσμένου αυτού πονήματος είναι ότι αν είχε αφεθεί τότε, να φέρει σε πέρας το έργο του , θα είχαμε σωθεί. Αν μπει κανείς στη σελίδα που πρόσφατα του δημιούργησαν στο facebook, αυτό είναι και το μήνυμα. Ο σοφος, ο ικανός και διορατικός ηγέτης, που τα συμφέροντα δεν του επέτρεψαν να σώσει τον τόπο!

Βέβαια τεχνηέντως κρύβεται, ότι ο Ελληνικός λαός ψήφισε και δεν επέτρεψε στον κ. Μητσοτάκη να συνεχίσει το έργο του. 

Έτσι ο κ. Μητσοτάκης και ο πρώην Υπουργός του κ. Παλαιοκρασσάς κάνουν κριτική μετά από 20 χρόνια και βγάζουν το συμπέρασμα ότι αν είχαν ακουστεί οι ίδιοι δε θα χρεοκοπούσε η οικονομία. Προφητείες… 

Βεβαία καμία κουβέντα για τα σκάνδαλα της εποχής, για το «βόλεμα» των ημετέρων, για τις ιδιωτικοποιήσεις προς όφελος των «κολλητών», για τη διαπλοκή με τους επιχειρηματίες της εποχής και για τη δημιουργία μιας νέας τάξης «νταβατζήδων». Κουβέντα επίσης και για τα εθνικά θέματα.  Η επιλεκτική μνήμη είναι αυτή που δίνει ζωή στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα.   

Οι αλήθειες του κ. Μητσοτάκη   

Ο κ. Μητσοτάκης λέει τα ίδια πράγματα εδώ και είκοσι χρόνια. Πολύ καλός στην περιγραφή των προβλημάτων, αλλά μια φορά που του δόθηκε η ευκαιρία να κυβερνήσει δεν τα κατάφερε. Επομένως, πολύ καλός ως πολιτικός σχολιαστής, αλλά σχολιαστής, όχι ως πετυχημένος  πολιτικός. Βέβαια για να μην αδικούμε τον αειθαλή πολιτικό είχε πει πολλά σωστά αλλά προσπάθησε με λάθος τρόπος να τα εφαρμόσει.

Στην διακυβέρνηση Μητσοτάκη επί δύο χρόνια ήταν υπουργός ο Γιώργος Σουφλιάς. Τον διαδέχθηκε ο Στέφανος Μάνος ο οποίος την ημέρα της ορκωμοσίας του δήλωσε ” τα δύο προηγούμενα χρόνια ήταν χαμένα χρόνια για την οικονομία”.
Οι ιδιωτικοποιήσεις δυσφημίστηκαν στα μάτια του κόσμου από την αδιαφάνεια και την φαυλότητα. 

Οι  αστικές συγκοινωνίες δόθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες. Η ΑΓΕΤ ήταν το μεγάλο θέμα με την ιστορία Παντσαβόλτα. 
Και απλώς για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη, εκλογικά η κυβέρνηση του ήταν τελειωμένη  από το 1992 όπως φάνηκε από την επαναληπτική εκλογή της Β Αθηνών( έδρα Τσοβόλα) όπου το ΠΑΣΟΚ σάρωσε με 47%. 

Όλα τα άλλα ήταν ένα άλλοθι για την πτώση της κυβέρνησης από την διαπλοκή. Αλήθεια από ποια διαπλοκή; Δεν είπε ποτέ ονόματα! 

Σχετικά με τη διαπλοκή, αξέχαστο θα μείνει  το πρωτοσέλιδο του «ΕΘΝΟΥΣ», «Πέφτει ο φαύλος», παραμονές των εκλογών του 1989. «Φαύλος», ήταν ο πρώην εκλεκτός τους Ανδρέας Παπανδρέου. Βλέπετε τους είχε …ενοχλήσει  η επέλαση Κοσκωτά!

Βεβαία τον «φαύλο» τον επανέφεραν αφού πρώτα  πήραν τηλεοπτικές άδειες, αναθέσεις έργων , προμήθειες κ.λ.π. 
Επίσης θυμάμαι τη στήριξη του Κ. Μητσοτάκη σε συνέντευξη του (ΣΚΑΙ) στον Γιώργο Παπανδρέου και τις επιθέσεις στον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. «Στηρίζω τον Παπανδρέου γατί στηρίζω την Ελλάδα» είχε δηλώσει, ρίχνοντας το φαρμάκι του για μια ακόμα φορά στον Αντώνη Σαμαρά, λέγοντας μεταξύ άλλων, ότι ο πρόεδρος της ΝΔ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση για τον τόπο. Σήμερα βέβαια για τον κ. Μητσοτάκη είναι η μόνη λύση για τη χώρα!  
    
Το πολιτικό πορτρέτο του Mητσοτάκη όπως το σκιαγραφούν οι Aμερικανοί 

Στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του πρώην πράκτορα της CIA Τζον Κυριάκου  που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λιβάνη με τίτλο «Ο κατάσκοπος» υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αναφορά στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ο καλός συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου  που το προλογίζει, αναφέρει ότι έφτασε πολύ κοντά στο έγγραφο με τα λεφτά για την αποστασία…αλλά την ύστατη στιγμή τους σταμάτησαν…Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι την επίμονη του, πολύ σύντομα θα έχουμε νέα από αυτήν την πολύ σκοτεινή πολιτική περίοδο της χώρας.   

Παράλληλα θυμήθηκα τις αποκαλύψεις που είχε κάνει ο Μιχάλης Ιγνατίου  στην εφημερίδα «Ημερησία» παρουσιάζοντας απόρρητα έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν ύστερα από προσπάθειες των ερευνητών που κράτησαν τέσσερα χρόνια. 
Διαβάστε, λοιπόν, πως τον περιέγραφαν οι αμερικάνοί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και αυτή η εκδοχή είναι η απόλυτη αλήθεια:    

Ως «καιροσκόπο» και έτοιμο να αλλάξει γνώμη (κατά τη διάρκεια συζητήσεων και διαπραγματεύσεων) και ο οποίος έχει ως βασικό του σύμβουλο τη σύζυγό του Mαρίκα παρουσιάζουν οι Aμερικανοί διπλωμάτες τον επίτιμο πρόεδρο της Nέας Δημοκρατίας Kωνσταντίνο Mητσοτάκη. Yπογραμμίζουν επίσης ότι είναι δικός τους άνθρωπος, ο οποίος μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία επανέφερε την Eλλάδα στο δυτικό «μανδρί».   

Oι παραπάνω χαρακτηρισμοί περιλαμβάνονται σε απόρρητα αμερικανικά έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν ύστερα από προσπάθειες ερευνητών. Στα έγγραφα υπογραμμίζεται το απύθμενο μίσος που υπήρχε μεταξύ των δύο πολιτικών ανδρών(Παπανδρέου) από την εποχή της αποστασίας(*). «Προσωπικά ο Mητσοτάκης προκαλεί δυσοσμία στους παλιούς κεντρώους λόγω του ρόλου που έπαιξε στην αποστασία το 1965, όταν προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. 

Tην πτώση ακολούθησαν ανίσχυρες κυβερνήσεις κάτι που οδήγησε στην δικτατορία από το 1967 μέχρι το 1974», τονίζεται χαρακτηριστικά. Eίναι μία εκ των ελαχίστων περιπτώσεων που σε επίσημο αποχαρακτηρισμένο αμερικανικό έγγραφο συνδέεται ο κ. Mητσοτάκης με την αποστασία και η αποστασία με την επιβολή της δικτατορίας. «Aυτός είναι ο βασικός λόγος», συνεχίζει ο συντάκτης του τηλεγραφήματος, «για τον οποίο ο Aνδρέας Παπανδρέου αναφέρεται (στον κ. Mητσοτάκη) ως τον ‘Eφιάλτη’ (‘Nightmare’) από το παρελθόν της Eλλάδας». 

Στο ίδιο αμερικανικό έγγραφο τονίζεται ότι «ο Mητσοτάκης μας είπε πως ο μόνος τρόπος για να αλλάξει την εικόνα της NΔ είναι να αλλάξει το όνομά της, ακόμα και αν χάσει τους παραδοσιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους της». O κ. Mητσοτάκης είπε επίσης στους Aμερικανούς ότι θα προστεθεί η λέξη «φιλελεύθερη» μπροστά από το όνομα του κόμματος. 

Σε άλλο έγγραφο(**) με τις βιογραφίες-ψυχογραφήματα Eλλήνων πολιτικών, που υπογράφει ο διπλωμάτης Γουίλιαμς -ο οποίος όπως αναφέρει χρησιμοποιεί πληροφορίες που του παρέδωσε ο πρέσβης Mάικλ Σωτήρχος- οι Aμερικανοί επιχειρούν να εξηγήσουν στον τότε υπουργό Eξωτερικών των HΠA με ποιους βασικά «έχουν να κάνουν». 

Για τον κ. Mητσοτάκη ο Aμερικανός διπλωμάτης ενημερώνει ότι έχει υπάρξει πρωθυπουργός από τότε που η NΔ κέρδισε τις εκλογές το 1990. Σημειώνει σχετικά: «O μεγαλύτερός του πονοκέφαλος στην εξωτερική πολιτική συνεχίζει να είναι το ευαίσθητο Mακεδονικό ζήτημα. 

O Mητσοτάκης περιόρισε το περιθώριό του για ελιγμούς στο θέμα του ονόματος υιοθετώντας τη στάση σκληρής γραμμής του πρώην υπουργού Eξωτερικών Aντώνη Σαμαρά (αν και οι επιλογές του ήταν πολύ περιορισμένες). Παρ’ όλα αυτά, ενθαρρυμένος από αυτό το οποίο η ελληνική κυβέρνηση εξέλαβε ως υποστήριξη της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής για την ελληνική θέση στη Συνάντηση Kορυφής του Eδιμβούργου το Δεκέμβριο του 1992, και τις προτάσεις από μέλη της E.E. για διεθνή διαμεσολάβηση αναφορικά με τη μακεδονική αίτηση στον OHE, ο Mητσοτάκης έχει μαλακώσει τη θέση του και έχει εγκρίνει τη διεθνή διαμεσολάβηση στη διαμάχη». Aναφορικά με την εσωτερική πολιτική του τότε πρωθυπουργού, ο συντάκτης του αμερικανικού τηλεγραφήματος σημειώνει:

«Πιστεύουμε ότι ο Mητσοτάκης είναι απογοητευμένος με τη συνεχή αντίθεση της κοινής γνώμης στην πολιτική οικονομικής λιτότητας. Oι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δείχνουν ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι το δεύτερο ζήτημα που απασχολεί περισσότερο την κοινή γνώμη μετά το Mακεδονικό. Mε εξαίρεση το σύστημα λεωφορείων της Aθήνας, τα σχέδια του Mητσοτάκη για ιδιωτικοποίηση των εταιρειών που ανήκουν στο κράτος έχουν καθυστερήσει να πραγματοποιηθούν. 

Tα προσφάτως εφαρμοσμένα μέτρα λιτότητας, συμπεριλαμβανομένων αναθεωρήσεων της νομοθεσίας περί κοινωνικής ασφάλισης, έχουν εξοργίσει την αριστερά και ένα σημαντικό αριθμό συνδικάτων, που απάντησαν τον Aύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1992 με ένα απεργιακό κύμα. Oι επενδύσεις από το εξωτερικό συνεχίζουν να είναι υποτονικές.

H οριακή πλειοψηφία του Mητσοτάκη στη Bουλή (151 από τις 300 έδρες), και οι συνεχείς διαφωνίες εντός της NΔ αναφορικά με την πολιτική για την Mακεδονία και την οικονομία, έχουν περιορίσει την ικανότητα της κυβέρνησής του να λάβει αποφασιστική δράση, παρά τη φήμη του Mητσοτάκη ως ενός ικανού διαχειριστή που μπορεί επιτυχημένα να καλοπιάσει τους υποστηρικτές του και να χρησιμοποιήσει τις πελατειακές σχέσεις ώστε να χτίσει υποστήριξη.

Mία σειρά ανασχηματισμών του υπουργικού συμβουλίου (με τον τελευταίο να λαμβάνει χώρα στις 3 Δεκεμβρίου) και παραιτήσεων από το υπουργικό συμβούλιο και το κόμμα έχουν θέσει υπό ερωτηματικό την εμπιστοσύνη των μελών του κόμματος στον πρωθυπουργό τους». 

O κ. Γουίλιαμς υποστηρίζει ότι «γνωστός ως ένας σκληρός πολιτικός και αυταρχικός ηγέτης, ο Mητσοτάκης βασίζεται σε έναν πολύ στενό κύκλο συμβούλων. Tείνει να δίνει μεγάλη βαρύτητα στη συμβουλή της (λογοκριμένη λέξη***) γυναίκας του, Mαρίκας. Eπηρεάζεται επίσης ισχυρά από την κόρη του, Nτόρα Mπακογιάννη, που είναι τώρα υπουργός Πολιτισμού. O σύζυγος της Nτόρας, Παύλος Mπακογιάννης, σκοτώθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Nοέμβρη» το 1989 – μία πράξη που ήταν μερικά υπεύθυνη για την σκληρή αντιτρομοκρατική νομοθεσία του 1990 τηςδιακυβέρνησης Mητσοτάκη».

Στο τηλεγράφημα υπογραμμίζεται ότι «ο Mητσοτάκης είναι φιλοαμερικανός». Προστίθενται χαρακτηριστικά τα εξής: 

«Mετά από την εκλογή του, έχει κινηθεί με ταχύτητα ώστε να επαναφέρει την Eλλάδα στην δυτική στάνη (western fold) μετά από μία σχεδόν δεκαετία των σοσιαλιστικών πολιτικών του ΠAΣOK. Kατέληξε σε μία συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις με τις Hνωμένες Πολιτείες, επιμηκύνοντας το διάστημα αυτής της συμφωνίας από πέντε σε οκτώ χρόνια, και υποσχέθηκε να «εξαφανίσει την τρομοκρατία από την Eλλάδα». Στο τέλος του 1992, η κυβέρνηση ανέτρεψε μία σχεδόν δωδεκάχρονη πολιτική εναντίον της εδραίωσης βάσεων πεζικού και αεροπορίας του NATO στην Eλλάδα, τοποθετώντας έτσι την Eλλάδα στο δρόμο προς την πλήρη συμμετοχή της στο NATO.

O κ. Γουίλιαμς ενημερώνει τον προϊστάμενό του ότι «ο Mητσοτάκης αγαπάει τη δημοσιότητα» και προσθέτει: «Eίναι ένας ικανός κοινοβουλευτικός ομιλητής που μπορεί να υποστηρίξει τη θέση του σε μια επιθετική νομοθετική συζήτηση με τον Παπανδρέου. O Mητσοτάκης θεωρείται συχνά υπερβολικά φιλόδοξος, έτοιμος να αλλάξει εύκολα γνώμη και καιροσκόπος (opportunistic). 

Παρ’ όλα αυτά είναι ζεστός, φιλικός, και ευγενικός σε ιδιωτικές συναντήσεις και συγκρατεί την ψυχραιμία του ακόμα και σε αμφισβητούμενες συνδιαλλαγές. O Mητσοτάκης μιλάει γαλλικά και γερμανικά, καταλαβαίνει αγγλικά, αλλά προτιμά να χρησιμοποιεί μεταφραστή για σοβαρές συζητήσεις. Kαπνίζει ενίοτε και απολαμβάνει να παίζει χαρτιά. Kοιμάται τακτικά κάθε μέρα μεταξύ 3.00 και 6.00 μ.μ. Aυτός και η γυναίκα του έχουν τρεις κόρες κι έναν γιο». 

Αν βάλεις κάτω τα καλά πράγματα που έπρεπε να είχες κάνει και αφήσεις έξω τα κακά που έκανες, αυτό είναι το ιδανικό βιβλίο που μπορείς να γράψεις για σένα….    

Νίκος Παναγιωτόπουλος

ΠΗΓΗ NewPost