ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ

του Σταυρου Στραβόλαιμου

Τους πρώτους 10 μήνες διακυβέρνησης το ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου,  έκανε πραγματικά  το ακατόρθωτο. Έσωσε  την Ελλάδα και τους Έλληνες από τη χρεοκοπία. Ας  αμφισβητείται αυτό  τώρα, εκ του ασφαλούς, αφού εξασφαλίστηκαν τα δάνεια που είχε ανάγκη η χώρα για να συνεχίσει να υπάρχει και να παλεύει για ένα καλύτερο μέλλον.

    Γιατί ακατόρθωτο; Γιατί όλη η διεθνής κοινότητα έλεγε ότι θα χρεοκοπούσαμε κάτω από το βάρος του δυσβάσταχτου ελλείμματος και του χρέους που κληρονομήσαμε. Ας θυμηθούμε τον όγκο των δημοσιευμάτων στα διεθνή ΜΜΕ, τα οποία επί μήνες μιλούσαν για επικείμενη χρεοκοπία της Ελλάδας.

    Μην ξεχνάμε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση κυριολεκτικά λιποτάκτησε από την εξουσία, «πήδηξε από το πλοίο», όταν θεώρησε ότι η χρεοκοπία ήταν πλέον αναπόφευκτη και θέλοντας η βόμβα να σκάσει στα χέρια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

    Αυτός ήταν και ο μοναδικός λόγος που εγκατέλειψαν την εξουσία. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, η παρέα του «καταλληλότερου» θα παρέμενε στην εξουσία, βυθίζοντας ακόμη περισσότερο την Ελλάδα στην παρακμή, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2011...  

     Όλοι γνωρίζαμε ότι η Ελλάδα ήταν σε κρίση, κανείς όμως δεν ήξερε - εκτός από εκείνους που εγκατέλειψαν άρον - άρον την εξουσία - ότι βρισκόμασταν στα όρια της χρεοκοπίας.

     Το τι παρέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ  τον Οκτώβριο του 2009 δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε παρέλαβε οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Δεν περιγράφεται ούτε ως «καμένη γη» ούτε ως «χάος». Παρέλαβε μια χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας, στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής οικονομικής καταστροφής. Και κανείς δεν περίμενε ότι η Ελλάδα θα αποτελούσε τελικά το επίκεντρο της διεθνούς κρίσης και βίαιων κερδοσκοπικών επιθέσεων με ότι αυτό συνεπάγεται. Βρεθήκαμε μπροστά στο ιστορικό δίλημμα: σωτηρία ή χρεοκοπία;

     Και ο Γιώργος Παπανδρέου, αντί να διαστάσει και να κινηθεί με ελιγμούς και μικροκομματικές σκοπιμότητες, μπροστά στη σωτηρία του τόπου έκανε την επιλογή να σηκώσει με την κυβέρνηση του το βάρος της σωτηρίας της χώρας χωρίς κρατήματα και επιφυλάξεις.

    Περιφερόμενος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κατάφερε να πείσει για την δημιουργία μηχανισμού στήριξης που δεν υπήρχε, προσέφυγε σε αυτόν και έδωσε την ευκαιρία και σε άλλες χώρες να τον χρησιμοποιήσουν.

   Έτσι δίνονται οι αγώνες, αυτές είναι γενναίες πολιτικές, έξω από τα συνήθη και καθιερωμένα, πολιτικές που δίνουν λύσεις και ανοίγουν καινούργιους ορίζοντες.