Δημόσιο: Δεν μεταρρυθμίζουν τίποτα – Μας κοροϊδεύουν όλους. Μας δουλεύουν κανονικά.

Από ό,τι καταλάβαμε όλη η ιστορία της ΕΡΤ, που παραλίγο να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές και ξεφτίλισε την Ελλάδα και τη λειτουργία της Δημοκρατίας της, έγινε για να μειωθούν οι εργαζόμενοι στη δημόσια ραδιοτηλεόραση κατά 600-1000.

Κάντε συγκρίσεις:
Ξέρετε πόσο μειώθηκε το προσωπικό της ΕΡΤ από τα τέλη του 2009 επί Γερουλάνου και μετά, χωρίς να διαταρχθεί η ομαλή λειτουργία της ραδιοτηλεόρασης; Κατά 1600 άτομα.
Και ξέρετε πόσο μειώθηκαν οι αιρετοί μισθοδοτούμενοι στην τοπική αυτοδιοίκηση με τον Καλλικράτη, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι; Μείον 10.000!

Τώρα κάποιοι βάζουν τη χώρα σε κίνδυνο, τη διασύρουν, για να το παίξουν μεταρρυθμιστές κάνοντας τσαμπουκά σε μερικές εκατοντάδες άτομα.
Γιατί;
Δεν μεταρρυθμίζουν. Κοροϊδεύουν.
Μας δουλεύουν όλους.  

Κρατήστε νούμερα – τσεκαρισμένα: οι πάσης φύσεως μισθοδοτούμενοι στο δημόσιο (στενό και ευρύτερο) στα τέλη του 2009 ήταν λίγο κάτω από 1 εκατομμύριο, περίπου 950.000.
Ξέρετε πόσοι ήταν στα τέλη του 2011; Περίπου 800.000.
Και στα τέλη του 2012; Περίπου 750.000.
Συμπέρασμα: μέσα σε τρία χρόνια (2010 – 2011 – 2012) το δημόσιο μισθοδοτεί 200.000 λιγότερα άτομα. Ποσοστό μείωσης; 20%. Σε τρία χρόνια. Τέτοια μείωση δεν έχει γίνει ποτέ, πουθενά αλλού.
Αλλά πώς έγινε αυτό, αφού δεν υπήρξαν ούτε μαζικές τυφλές δεκάδων χιλιάδων απολύσεις, ούτε πλουσιοπάροχες “εθελουσίες”;
Έγινε διότι μία κυβέρνηση πήρε το πολιτικό κόστος να παγώσει εξαρχής τις προσλήψεις, πήρε μετά το πολιτικό κόστος της απόφασης να εφαρμόσει πραγματικά τον κανόνα 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις, πήρε το πολιτικό κόστος να μειώσει ραγδαία των αριθμό των αιρετών αμειβόμενων στην αυτοδιοίκηση, πήρε το πολιτικό κόστος της απόφασης να περικόψει 50% και πλέον τον αριθμό των συμβασιούχων, πήρε το πολιτικό κόστος της απόφασης να σταματήσει 30.000 stage στο δημόσιο.
Και όλα αυτά η κυβέρνηση Παπανδρέου τα έκανε ΠΡΙΝ το Μνημόνιο. Και χωρίς την πολιτική στήριξη κανενός άλλου κόμματος.
Προσέξτε μία δήλωση. Η δήλωση αυτή δεν έγινε τώρα. Έγινε στις 7 Φεβρουαρίου 2013 στο Bloomberg. Και όλη η φράση έχει ως εξής: «Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει  μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, πάνω από 100 χιλιάδες, ποσοστό περίπου 10% -λαμβάνοντας υπόψη τη γενική κυβέρνηση».
Η μείωση στον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων τα τελευταία χρόνια είναι όντως δραματική.
Δεν είναι όμως 10%. Είναι πολύ πιο πάνω.
Η δήλωση είναι του Υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.
Αυτά για όσους λένε ότι δεν έγινε τίποτα στο δημόσιο τα τελευταία χρόνια.
Στα τέλη του 2009 το γονατισμένο στο ρουσφέτι Δημόσιο, που πλησίαζε το ένα εκατομμύριο μισθοδοτούμενους και τράβαγε όλη τη χώρα στην άβυσσο, χρειαζόταν 3 επαναστάσεις ως προς το προσωπικό του:
Πρώτον, να σταματήσει να φουσκώνει – καθόλου δεδομένο αφού στην Ελλάδα ζούμε και το “βόλεμα” φέρνει ψηφαλάκια.
Δεύτερον, όποιος εισέρχεται σε αυτό να εισέρχεται αξιοκρατικά – πολιτικά αυτοκτονικό γιατί τα «παραθυράκια» στον ΑΣΕΠ έφερναν ψηφαλάκια.
Τρίτον, να αξιολογηθούν οι πάντες και τα πάντα – δομές, πρόσωπα, υπηρεσίες και να υπάρξει μετακίνηση υπαλλήλων εκεί που υπάρχουν ανάγκες. Αυτό ήθελε περισσότερο χρόνο.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου μέσα σε ένα χρόνο είχε κάνει τις δύο πρώτες επαναστάσεις και είχε ξεκινήσει την τρίτη έχοντας σύσσωμη σχεδόν την αντιπολίτευση, με πρώτη τη Ν.Δ., απέναντι.
Αλλά κοιτάξτε πώς τα φέρνει η ζωή. Ας πάρουμε για παράδειγμα την τρίτη επανάσταση.
Στις 16 Μαΐου 2011 η τότε κυβέρνηση δηλώνει ότι στόχος της είναι όλες οι μετατάξεις στο δημόσιο από οργανισμούς που καταργούνται ή συγχωνεύονται, να περνάνε από τον έλεγχο και την αξιολόγηση του ΑΣΕΠ, όπως γίνεται σε κανονική πρόσληψη, και όσοι δεν αξιολογούνται θετικά να κόβονται.
Στις 20 Μαΐου 2011, η Ν.Δ. έχει ήδη αντιδράσει λυσσαλέα σε οποιαδήποτε απομάκρυνση από το δημόσιο (Σαμαράς, Ζάππειο ΙΙ) και ο σύμβουλος του κ. Σαμαρά, Χρύσανθος Λαζαρίδης, αναλαμβάνει ο ίδιος να εξηγήσει στους δημοσιογράφους την πρόταση της Ν.Δ. για την εργασιακή εφεδρεία, λέγοντας χαρακτηριστικά ό,τι και ο κύριος Σαμαράς λίγες μέρες πριν: «η πρότασή μας είναι εφεδρεία, όχι απολύσεις»
Στο πλαίσιο αναζήτησης γενικότερης συναίνεσης, γίνεται δεκτή από την τότε κυβέρνηση η εξέταση της πρότασης για εργασιακή εφεδρεία, που υποστήριζε σθεναρά η Ν.Δ.
Τα τραγελαφικά αποτελέσματα της πρότασης είναι γνωστά. Ακόμα πιο τραγικά όμως είναι τα απόνερα της τότε στάσης της ΝΔ.
Σήμερα, η ΝΔ, που πριν δύο χρόνια μπλόκαρε την αξιολόγηση μέσω ΑΣΕΠ, έχει ξεχάσει την εφεδρεία και προχωράει σε “τυφλές” ενέργειες, μηδενικού σχεδιασμού και μηδενικής αποτελεσματικότητας.
Οι δε κ.κ. Σαμαράς και Λαζαρίδης, που πριν 1-2 χρόνια δεν δεχόντουσαν την απομάκρυνση οποιουδήποτε από το δημόσιο, σήμερα βαυκαλίζονται ότι «σπάνε ταμπού» με τις απολύσεις. Οι ίδιοι άνθρωποι. 

Επειδή λοιπόν πριν από δύο χρόνια δεν έγινε το αυτονόητο, τώρα τσεκουρώνεται η λογική, στο βωμό της επικοινωνίας…