Αλέξη δεν θα γίνεις Ανδρέας ΠΟΤΕ!

του Βασίλη Ραούλη

Και πώς να γίνεις;

Καταλαβαίνω τις ανησυχίες σου και τις προθέσεις σου.

Αναζητάς επιμόνως πολιτικό ίνδαλμα σε χώρους ξένους προς τον δικό σου. Αναζητάς κάτι να αντιγράψεις, γιατί το δικό σου πολιτικό προφίλ δεν δείχνει να είναι και τόσο αποτελεσματικό.

Πες μου αλήθεια ποια πολιτική διαδρομή και τι πολιτικές δυνατότητες μπορείς να αντιγράψεις;

 Ο ένας ενέπνευσε με οράματα γενιές Ελλήνων και εσύ αναζητάς ισορροπίες σε πολλές βάρκες, αλλάζοντας μέρα με τη μέρα και αναλόγως το που φυσά ο άνεμος του λαϊκισμού.


Ο ένας ανέδειξε στην πρώτη γραμμή κοινωνικές δυνάμεις που σάρωσαν το σάπιο παλιό πολιτικό κατεστημένο και εσύ προσπαθείς να κρατηθείς στην ψήφο διαμαρτυρίας των τελευταίων εκλογών , αισιοδοξώντας ότι το παραμύθι θα βγει στο τέλος αληθινό.

Ο ένας συγκρότησε το μεγαλύτερο σοσιαλιστικό κίνημα στην Ευρώπη και εσύ προσπαθείς να οργανώσεις την αδυναμία ταύτισης των αντικρουόμενων πολιτικών γραμμών στο εσωτερικό του κόμματος σου, που δεν μπορεί να αντιστοιχίσει τα οργανωμένα μέλη του με τα ποσοστά που συγκέντρωσε εκλογικά ! 130 άνθρωποι ψήφισαν στο ΣΥΡΙΖΑ για το Συνέδριο που κάνετε, στη Λάρισα. Συγγενείς και φίλοι. Μια μεγάλη οικογένεια. Οι άλλοι;

Ο ένας παρουσίασε μια ιστορική διακήρυξη με την οποία γαλουχήθηκαν εκατομμύρια Ελλήνων και εσύ αναζητάς ακόμη και σήμερα σε εκείνη τη δικαίωση σου! Μα είναι δυνατόν;

Ο ένας γέμιζε το Σύνταγμα και μάγευε τα πλήθη με μια και μόνη του κουβέντα και εσύ οργανώνεις συγκεντρώσεις που θα έπρεπε να σου θυμίζουν τις πραγματικές δυνατότητες παρέμβασης του κόμματος σου. Μερικές εκατοντάδες, άντε και κάτι παραπάνω, σε εποχές που υποτίθεται θα ήθελες να διεκδικήσεις την εξουσία!

Ο ένας , ο Ανδρέας, οδηγήθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο όταν η δικοί σου πολιτικοί πρόγονοι και ο πατέρας σημερινής σου βουλευτού, έστησαν τη μεγαλύτερη πολιτική σκευωρία στη σύγχρονη πολιτική ιστορία. Η δικαίωση του, όχι η δικαστική, αλλά η λαϊκή το 1993 ήταν η καταδίκη των συκοφαντών που και σήμερα, εσύ συμβουλεύεσαι και με τους οποίους συνεργάζεσαι.

Ο ένας, ο Ανδρέας, αναδείχθηκε μέσα από μια πολυετή διαδρομή με αγώνες για το λαό και εσύ επιλέχθηκες από κάποιον, που αναγνωρίζοντας το λάθος του, απομακρύνθηκε από το κόμμα σου.

Δεν φτιάχνονται ηγέτες, Αλέξη, με αντιγραφή. Δεν κατασκευάζονται με το ζόρι. Δεν φορτώνονται στο κεφάλι μας από το πουθενά.

Όσο θα επιδιώκεις τη σύγκριση σου με τον Ανδρέα τόσο θα μικραίνεις, τόσο πιο χλωμός και ταπεινός θα δείχνεις, τόσο θα κυκλοφορείς σαν πολιτικό γεννόσημο  κακής κατασκευής.

Copy-paste μπορείς να κάνεις σε ομιλίες και λόγους του Ανδρέα, όχι όμως στην καρδιά του, στις αξίες του, στις δυνατότητες του, στην ιστορία του.

Βρες κάτι άλλο. Πιο κοντά σε σένα. Πιο προσεγγίσιμο.

Έναν Κωνσταντόπουλο ας πούμε;

http://ra64.wordpress.com/