Με δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου παρενέβη για το θέμα της κατάργησης της " Διαύγειας"
Αναλυτικά, η δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου έχει ως εξής [ysterografa.gr]:
"Η διαφαινόμενη απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει την υποχρεωτική ανάρτηση των αποφάσεων της Κυβέρνησης και της Διοίκησης στην ιστοσελίδα της Διαύγειας, προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα.
Και τούτο, γιατί μια τέτοια απόφαση επιφέρει πλήγμα στη Δημοκρατία και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Βάλει ευθέως εναντίον της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της συμμετοχής του πολίτη στη λήψη των αποφάσεων που τον αφορούν.Καταργεί μια βασική δημοκρατική κατάκτηση αποτέλεσμα αγώνων, που αποτέλεσε και εντολή του Ελληνικού λαού στις εκλογές, στις 4 Οκτώβρη 2009.
Η Διαύγεια απαντά στην ανάγκη να περάσουμε ταχύτατα στην ψηφιακή εποχή στην Δημόσια Διοίκηση. Πράγμα αναγκαίο, εάν θέλουμε να ξεφύγουμε επιτέλους από την πολυνομία, την επικάλυψη αρμοδιοτήτων, τις αθέμιτες αποφάσεις που πολλές φορές υποκρύπτουν πελατειακές εξαρτήσεις ή ακόμα και διαφθορά, καθώς και τον κρατικό συγκεντρωτισμό.
Όλα αυτά που αποτέλεσαν βασική αιτία της αναποτελεσματικότητας και της σπατάλης του κρατικού μηχανισμού. Όλα αυτά που αποτέλεσαν ισχυρά εμπόδια στη θεμελίωση ενός κράτους δικαίου, στην αποτελεσματική εξυπηρέτηση του πολίτη, την επιχειρηματικότητα και τις αναγκαίες επενδύσεις στη χώρα μας.
Η "Διαύγεια" αποτέλεσε μαζί με όλες τις διαδικασίες του Open.gov, μια μεγάλη τομή η οποία έτυχε αναγνώρισης και διεθνώς. Αποτέλεσε και αποτελεί στοιχείο προβληματισμού και δημοκρατικού διαλόγου σε Κυβερνήσεις, Οργανισμούς, Πανεπιστήμια. Η καινοτόμα αυτή πολιτική έχει πια μιμητές σε όλο και περισσότερες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.
Απέδωσε σημαντικά οφέλη στην προσπάθεια για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας.
Ας μην ξεχνάμε ότι, στις ΗΠΑ, η έλλειψη διαφάνειας στον τραπεζικό τομέα έφερε την κατάρρευση της Wall St., ενώ στην Ελλάδα, η έλλειψη διαφάνειας ακόμα και στην καταγραφή του ελλείμματος του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2009, έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Η οριστική έξοδος της χώρας από την κρίση απαιτεί την αλλαγή της χώρας.
Απαιτεί μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με δημοκρατικό – προοδευτικό πρόσημο, απαιτεί ανατροπή αντιλήψεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών, ακόμα και κατεστημένων συμφερόντων, που κρατούν τη χώρα δέσμια στο παρελθόν, απαιτεί να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας κρατά ομήρους του πελατειακού κράτους, απαιτεί τον πολίτη συμμέτοχο, πρωταγωνιστή στη λήψη των αποφάσεων που τον αφορούν.
Σήμερα, με την σκέψη να προχωρήσει σε απόφαση για ολική ή μερική κατάργηση της "Διαύγειας', η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί όλα αυτά που αποτελούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις και για την αντιμετώπιση και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα αλλά και των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πολίτης.
Επιχειρεί να καταργήσει με συνοπτικές διαδικασίες μια σημαντική τομή στη δημόσια ζωή τη στιγμή που απαιτείται το αντίθετο: άμεση συνέχιση και εμβάθυνση των μεγάλων δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων.
Η σθεναρή υποστήριξη της επαναστατικής τομής της Διαύγειας από πλήθος κόσμου που προέρχεται από όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες διψάνε για πραγματικές αλλαγές και στηρίζουν κάθε πολιτική απόφαση που ενισχύει την διαφάνεια, την ευνομία, τη Δημοκρατία.
Οποιαδήποτε σκέψη που επιφέρει πλήγμα στη Διαύγεια, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από κανέναν, πολύ περισσότερο από κάθε δημοκράτη πολίτη.
Η ευθύνη για την απόφαση αυτή βαρύνει την κυβέρνηση. Ευθύνη έχει και προσωπικά ο Πρωθυπουργός της χώρας.
Ας αναλάβουν την ευθύνη και για την αναίρεσή της.
Σε ό,τι με αφορά, προτείνω από τώρα, να καταστεί συνταγματική επιταγή η κατοχύρωση της Διαύγειας – με την ευκαιρία της επόμενης Συνταγματικής Αναθεώρησης".
Epikairo: Αυτά δεν τα πιστεύει ο Γιώργος Παπανδρέου τώρα. Από το 2005 σχεδιάζε την ανοιχτή διακυβέρνηση (opengov), ίσως η ριζοσπαστικότερη ιδέα στην άσκηση της διακυβέρνησης που έχει προαναγγελθεί και εφαρμοστεί (παρά τις υπονομεύσεις της μετέπειτα Κυβέρνησης Σαμαρά) από τη μεταπολίτευση και έπειτα. Αλλά βέβαια, πολλοί ελαφρόμυαλοι έχουν πει επανειλλημένα την περίοδο της κρίσης ότι: "τι ήθελε ο Παπανδρέου με την ανοιχτή διακυβέρνηση και βλακείες του. Έχασε χρόνο, αφού η Ελλάδα τότε καιγόταν και οδηγούνταν στην καταστροφική χρεοκοπία". Βέβαια ουδέποτε κανείς της εγχώριας πολιτικής σκηνής δεν κατάλαβε ότι η αναβάθμιση της ποιότητας της Δημοκρατίας περνά μέσα από τη Διαφάνεια και την Αξιοκρατία που αυτή συνεπάγεται. Η υπεράσπιση του ν. 3861/2010 (νόμος Ραγκούση) αποτέλεσε την πρώτη (παγκοσμίως πρωτότυπη) πραγματική μεταρρύθμιση του κράτους, το οποίο λογοδοτεί στους πολίτες και τους πληροφορεί για τη δράση του, επανομιμοποιώντας τη λειτουργία του και ανακτώντας τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Αλλά στη στενόμυαλη λογική του "βολικού κατεστημένου", η υπεράσπιση και αναβάθμιση της Δημοκρατίας περνά μέσα από την εφαρμογή του ποινικού νόμου και την καταστολή και όχι από την "ανοικτότητα" και τη συμμετοχή. Ο Παπανδρέου για ακόμα μια φορά δεν υπερασπίζει "μικρόψυχα" το έργο του, αλλά θέτει παρακαταθήκες και ιδέες (περί συνταγματικής κατοχύρωσης της Διαύγειας). Γι αυτό και ίσως αυτές οι ιδέες να αποτελέσουν τελικά τη φαρέτρα του "δημοκρατικού τόξου", όχι μόνο για να στοχεύσουν σ' έναν εχθρό της συγκυρίας, αλλά για να εξαλείψουν μόνιμες κακοδαιμονίες της δημοκρατίας. Γιατί κακά τα ψέμματα, ποιότητα της δημοκρατίας χωρίς χρηστή και διαφανή διοίκηση και κράτος δικαίου δεν μπορεί να υπάρξει. Ο Παπανδρέου το έχει πολύ καλά στο μυαλό του, ας το έχουμε σιγά σιγά και εμείς..
Αναλυτικά, η δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου έχει ως εξής [ysterografa.gr]:
"Η διαφαινόμενη απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει την υποχρεωτική ανάρτηση των αποφάσεων της Κυβέρνησης και της Διοίκησης στην ιστοσελίδα της Διαύγειας, προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα.
Και τούτο, γιατί μια τέτοια απόφαση επιφέρει πλήγμα στη Δημοκρατία και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Βάλει ευθέως εναντίον της διαφάνειας, της λογοδοσίας, της συμμετοχής του πολίτη στη λήψη των αποφάσεων που τον αφορούν.Καταργεί μια βασική δημοκρατική κατάκτηση αποτέλεσμα αγώνων, που αποτέλεσε και εντολή του Ελληνικού λαού στις εκλογές, στις 4 Οκτώβρη 2009.
Η Διαύγεια απαντά στην ανάγκη να περάσουμε ταχύτατα στην ψηφιακή εποχή στην Δημόσια Διοίκηση. Πράγμα αναγκαίο, εάν θέλουμε να ξεφύγουμε επιτέλους από την πολυνομία, την επικάλυψη αρμοδιοτήτων, τις αθέμιτες αποφάσεις που πολλές φορές υποκρύπτουν πελατειακές εξαρτήσεις ή ακόμα και διαφθορά, καθώς και τον κρατικό συγκεντρωτισμό.
Όλα αυτά που αποτέλεσαν βασική αιτία της αναποτελεσματικότητας και της σπατάλης του κρατικού μηχανισμού. Όλα αυτά που αποτέλεσαν ισχυρά εμπόδια στη θεμελίωση ενός κράτους δικαίου, στην αποτελεσματική εξυπηρέτηση του πολίτη, την επιχειρηματικότητα και τις αναγκαίες επενδύσεις στη χώρα μας.
Η "Διαύγεια" αποτέλεσε μαζί με όλες τις διαδικασίες του Open.gov, μια μεγάλη τομή η οποία έτυχε αναγνώρισης και διεθνώς. Αποτέλεσε και αποτελεί στοιχείο προβληματισμού και δημοκρατικού διαλόγου σε Κυβερνήσεις, Οργανισμούς, Πανεπιστήμια. Η καινοτόμα αυτή πολιτική έχει πια μιμητές σε όλο και περισσότερες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.
Απέδωσε σημαντικά οφέλη στην προσπάθεια για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας.
Ας μην ξεχνάμε ότι, στις ΗΠΑ, η έλλειψη διαφάνειας στον τραπεζικό τομέα έφερε την κατάρρευση της Wall St., ενώ στην Ελλάδα, η έλλειψη διαφάνειας ακόμα και στην καταγραφή του ελλείμματος του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2009, έφερε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Η οριστική έξοδος της χώρας από την κρίση απαιτεί την αλλαγή της χώρας.
Απαιτεί μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με δημοκρατικό – προοδευτικό πρόσημο, απαιτεί ανατροπή αντιλήψεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών, ακόμα και κατεστημένων συμφερόντων, που κρατούν τη χώρα δέσμια στο παρελθόν, απαιτεί να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας κρατά ομήρους του πελατειακού κράτους, απαιτεί τον πολίτη συμμέτοχο, πρωταγωνιστή στη λήψη των αποφάσεων που τον αφορούν.
Σήμερα, με την σκέψη να προχωρήσει σε απόφαση για ολική ή μερική κατάργηση της "Διαύγειας', η κυβέρνηση δείχνει να αγνοεί όλα αυτά που αποτελούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις και για την αντιμετώπιση και των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα αλλά και των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πολίτης.
Επιχειρεί να καταργήσει με συνοπτικές διαδικασίες μια σημαντική τομή στη δημόσια ζωή τη στιγμή που απαιτείται το αντίθετο: άμεση συνέχιση και εμβάθυνση των μεγάλων δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων.
Η σθεναρή υποστήριξη της επαναστατικής τομής της Διαύγειας από πλήθος κόσμου που προέρχεται από όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας, αποδεικνύει ότι οι Έλληνες διψάνε για πραγματικές αλλαγές και στηρίζουν κάθε πολιτική απόφαση που ενισχύει την διαφάνεια, την ευνομία, τη Δημοκρατία.
Οποιαδήποτε σκέψη που επιφέρει πλήγμα στη Διαύγεια, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από κανέναν, πολύ περισσότερο από κάθε δημοκράτη πολίτη.
Η ευθύνη για την απόφαση αυτή βαρύνει την κυβέρνηση. Ευθύνη έχει και προσωπικά ο Πρωθυπουργός της χώρας.
Ας αναλάβουν την ευθύνη και για την αναίρεσή της.
Σε ό,τι με αφορά, προτείνω από τώρα, να καταστεί συνταγματική επιταγή η κατοχύρωση της Διαύγειας – με την ευκαιρία της επόμενης Συνταγματικής Αναθεώρησης".
Epikairo: Αυτά δεν τα πιστεύει ο Γιώργος Παπανδρέου τώρα. Από το 2005 σχεδιάζε την ανοιχτή διακυβέρνηση (opengov), ίσως η ριζοσπαστικότερη ιδέα στην άσκηση της διακυβέρνησης που έχει προαναγγελθεί και εφαρμοστεί (παρά τις υπονομεύσεις της μετέπειτα Κυβέρνησης Σαμαρά) από τη μεταπολίτευση και έπειτα. Αλλά βέβαια, πολλοί ελαφρόμυαλοι έχουν πει επανειλλημένα την περίοδο της κρίσης ότι: "τι ήθελε ο Παπανδρέου με την ανοιχτή διακυβέρνηση και βλακείες του. Έχασε χρόνο, αφού η Ελλάδα τότε καιγόταν και οδηγούνταν στην καταστροφική χρεοκοπία". Βέβαια ουδέποτε κανείς της εγχώριας πολιτικής σκηνής δεν κατάλαβε ότι η αναβάθμιση της ποιότητας της Δημοκρατίας περνά μέσα από τη Διαφάνεια και την Αξιοκρατία που αυτή συνεπάγεται. Η υπεράσπιση του ν. 3861/2010 (νόμος Ραγκούση) αποτέλεσε την πρώτη (παγκοσμίως πρωτότυπη) πραγματική μεταρρύθμιση του κράτους, το οποίο λογοδοτεί στους πολίτες και τους πληροφορεί για τη δράση του, επανομιμοποιώντας τη λειτουργία του και ανακτώντας τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών. Αλλά στη στενόμυαλη λογική του "βολικού κατεστημένου", η υπεράσπιση και αναβάθμιση της Δημοκρατίας περνά μέσα από την εφαρμογή του ποινικού νόμου και την καταστολή και όχι από την "ανοικτότητα" και τη συμμετοχή. Ο Παπανδρέου για ακόμα μια φορά δεν υπερασπίζει "μικρόψυχα" το έργο του, αλλά θέτει παρακαταθήκες και ιδέες (περί συνταγματικής κατοχύρωσης της Διαύγειας). Γι αυτό και ίσως αυτές οι ιδέες να αποτελέσουν τελικά τη φαρέτρα του "δημοκρατικού τόξου", όχι μόνο για να στοχεύσουν σ' έναν εχθρό της συγκυρίας, αλλά για να εξαλείψουν μόνιμες κακοδαιμονίες της δημοκρατίας. Γιατί κακά τα ψέμματα, ποιότητα της δημοκρατίας χωρίς χρηστή και διαφανή διοίκηση και κράτος δικαίου δεν μπορεί να υπάρξει. Ο Παπανδρέου το έχει πολύ καλά στο μυαλό του, ας το έχουμε σιγά σιγά και εμείς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που περιέχουν υβριστικές λέξεις και εκφράσεις θα αποσύρονται. Παρακαλούμε να αφήνεται τις θέσεις και τις απόψεις σας, αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς και υβρεις.