ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ "ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ" ...

του Γιώργου Πεταλωτή

Είναι ΤΑ "ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ" ...

Βλέπω παλιές εφημερίδες και ψάχνω να βρω μια καταγγελία, μια δήλωση, έναν υπαινιγμό έστω καταδίκης ακόμη και από τους "δικούς μας ανθρώπους",

- όταν οι τότε "αντιμνημονιακοί" (Σαμαράς, Τσίπρας κλπ) χειραγωγούσαν την πλατεία, επενδύοντας όχι στη διαμαρτυρία κατά της πολιτικής της κυβέρνησης , αλλά ντοπάροντας με κάθε τρόπο την κοινωνία με το ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ, όταν διάφοροι θεωρητικοί τους - μέχρι και σήμερα - ανακαλύπτουν ότι η άσκηση βίας αποτελεί λόγο απαλλαγής του "αξιόποινου" αφού η ΒΙΑΙΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗ ΒΙΑ (στην Θεσσαλονίκη απαλλάχθηκαν από το αρμόδιο Δικαστήριο συνδικαλιστές που έλουσαν με καφέ και γρονθοκόπησαν τον γερμανό Πρόξενο...υποθέτω διότι με "βίαιο" τρόπο περιεκόπη και ο μισθός όσων αποφάσισαν την απαλλαγή),

-όταν ο Αλαβάνος επαιρόταν για την πλατεία Ταχρίρ


-όταν ο Παπανδρέου κατά τον Τσίπρα ήταν ΠΙΝΟΣΕΤ κι ο Πεταλωτής κατά τον Σκουρλέτη ΝΑΖΙ

- όταν στην πόλη μου, οι τοπικοί "Σπίθες" ,αναμασήματα "εθνικοπατριωτικών" περιέργως οργανωμένων και σε διάφορα επίπεδα στηριζομένων ατόμων, με εκμετάλλευση του ονόματος Θεοδωράκη, κυκλοφορούσαν αφίσα με φωτογραφία μου και " WANTED " κάθε φορά που ψήφιζα έναν "προδοτικό" και "αντεθνικό" νόμο,

- όταν στη γνωστή ιστορία με την "απελευθέρωση" των ΤΑΧΙ, επειδή απλώς ήμουν μέλος της κυβέρνησης, έπρεπε οι διερχόμενοι από το πιο κεντρικό σημείο της πόλης μου , το (έργο της χούντας) Μνημείο των Ηρώων, να βλέπουν καθημερινά ένα τεράστιο πανώ κατά του ΠΕΤΑΛΩΤΗ και ΡΑΓΚΟΥΣΗ,

και πολλά πολλά άλλα

και μετρώντας έτσι απλά την ανυπαρξία καταγγελτικού υπαινιγμού από "δημοκρατικές, δικές μας" κομματικές οργανώσεις, "δικούς μας" φορείς της αυτοδιοίκησης, άλλους "δικούς μας" φορείς, "δημοκρατικές" εφημερίδες, όχι προσωπικά για την στοχοποίηση και προτροπή προς λιντσάρισμα του κάθε Πεταλωτή, αλλά για τη στοχοποίηση της ίδιας της Δημοκρατίας, παρακολουθώ και το σημερινό "ξάφνιασμα" για την ωμή και σκληρή βία, μέχρι και δολοφονία των νεοναζί... μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι δυστυχώς κάπου εδώ θα φθάναμε ...

Μόλις ενημερώθηκα ότι στην Κομοτηνή κατά την "αντιφασιστική" πορεία, περνώντας οι "αντιφασίστες" από μιά σκοπιά της Αστυνομίας, με "αντιφασιστικά" καδρόνια την έκαναν θερινή, ο δε νεαρός αστυνομικός φρουρός με τα ίδια καδρόνια είχε την τύχη της σκοπιάς του ...

Μετράμε τα επόμενα και αναζητάμε την ψυχραιμία , αναλογιζόμενοι και τα δικά μας πολλά λάθη, έστω και σήμερα ...