Η Ιστορία δεν θα κρίνει μόνο το Γιώργο αλλά κι εμάς απέναντι στο Γιώργο

του ΠΑΝΤΕΛΗ ΦΛΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

 

 

Φιλοξενούμενος της Δημόσιας Τηλεόρασης στην πρωινή εκπομπή της Πέμπτης 20 Μαρτίου 2014 ήταν ο διαγραφείς από το ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Χάρης Καστανίδης. Παρόντος και του Δημήτρη Κρεμαστινού, είπε μεταξύ άλλων: Από το 1996 μέχρι το 2004 η κυβέρνηση Σημίτη δανείστηκε 71 δις ευρώ συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων. Από το 2004 μέχρι το 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή δανείστηκε 186 δις ευρώ, το χρέος ήταν συνολικά 257 δις!

 

Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε πρωθυπουργός τον Οκτώβριο του 2009, βρήκε έλλειμμα 36 δις. Η κριτική του Χάρη Καστανίδη στον Γιώργο Παπανδρέου αφορούσε το γεγονός ότι, αντί να προσφύγει στην κάλπη και να πει στο λαό «αυτά είναι τα δεδομένα» (το είχε προτείνει όντως τότε ο ίδιος) ο Γιώργος προχώρησε στη ρύθμιση του χρέους χωρίς να έχει τη σχετική νομιμοποίηση. Αποτέλεσμα να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ διότι χρεώθηκε αυτό ολόκληρη την ενοχή.

Είναι έτσι όπως τα λέει ο Χάρης Καστανίδης.

Είναι δε μια πλευρά της τραγικής αυτής ιστορίας, η οποία δεν αναδείχτηκε ποτέ. Δεν αναδείχτηκε ποτέ στα Μέσα Ενημέρωσης ότι μένοντας η χώρα άφραγκη ξαφνικά, δεν θα μπορούσε να κάνει καν εκλογές, διότι, απλά, δεν θα προλάβαινε, αφού χρεοκοπούσε μέρα τη μέρα... 

Υπό την έννοια αυτή η κριτική του Καστανίδη καθίσταται άδικη για τον Γιώργο Παπανδρέου. Η κριτική δηλαδή πολλών, μηδέ εξαιρουμένης της Νέας Δημοκρατίας, ότι η χώρα ΔΕΝ διαπραγματεύτηκε σθεναρά, επειδή, καθώς λένε, ο Γιώργος δεν ήταν άξιος να το κάνει, είναι εκ των υστέρων και, υπό μία έννοια, εκ του ασφαλούς. Διότι, απλά, τι θα έκανε ο Αντώνης Σαμαράς ή ο Τσίπρας ή άλλος, αν βρισκόταν ξαφνικά μπροστά στο έλλειμμα των 36 δις, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις την επόμενη μέρα, επομένως δεν προλαβαίνει να καταφύγει στις κάλπες για να νομιμοποιήσει τις ενέργειές του με εντολή του λαού; Θα έκανε ρύθμιση! Αυτό θα έκανε. Μόνο αυτό! Αυτό δηλαδή που έκανε ο πανταχόθεν βαλλόμενος Γιώργος... Το επιχείρημα ότι, εκείνη τη φοβερή στιγμή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η απειλή επιστροφής στη δραχμή, γεγονός που θα σήμαινε ότι διαλύεται η ευρωζώνη, δεν στέκει. Ο εκβιασμός αυτός μπορεί, λαϊκίστικα, να στοιχειοθετείται στην κοινή λογική, όμως θα ήταν έξω από κάθε λογική της Ιστορίας! Δεν εκβιάζεις, δε σκοτώνεις τον σύμμαχο ή το φίλο, με τον οποίο έχεις κάνεις διαρκή συμφωνία συμπόρευσης, δε μπορείς «να τον αδειάσεις», επειδή τα έκαμες μπάχαλο στη χώρα σου εσύ... Θα ήταν ένα έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας αυτό και, αργά – γρήγορα, ακόμη και αν η Ελλάδα γλίτωνε τότε την ασφυξία, θα το πετύχαινε προσωρινά, διότι, αργότερα, θα το πλήρωναν πολλαπλάσια η χώρα και ο λαός, αφού θα μετέτρεπε σε ορκισμένους εχθρούς την Ευρώπη ολόκληρη και την Αμερική...

Κάτι ακόμα που ΔΕΝ αναδείχτηκε ποτέ από τα Μέσα Ενημέρωσης, είναι η τεράστια ΕΝΟΧΗ του Κώστα Καραμανλή, όπως τεκμαίρεται πέραν πάσης αμφιβολίας από τους αριθμούς και τις ημερομηνίες! Ο Κωστάκης υπερδιπλασιάζει τα νούμερα μέσα σε μια πενταετία (2004 – 2009) και τινάζει τη μπάγκα στον αέρα! Κι όταν βλέπει τα δεινά, μπροστά στο αδιέξοδο, την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Σιωπών έκτοτε στη Ραφήνα, θεωρείται ακόμα σήμερα από πολλούς αφελείς... εθνικό κεφάλαιο!

Το μεγάλο σφάλμα του Γιώργου δεν ήταν που έκαμε τη ρύθμιση με την «Τρόικα» χωρίς να καταφύγει σε εκλογές, αλλ’ ότι ανέλαβε την καταδικαστική για τον ίδιο ευθύνη. Αυτή που θ’ αναλάμβανε κάθε σοβαρός πολιτικός...