Ενιαίο μέτωπο των ευρωβουλευτών κατά της συμφωνίας για το ταμείο εκκαθάρισης των τραπεζών. Καταγγέλλουν παραβίαση της αρχής της δημοκρατίας. Ζητούν μικρότερο χρονοδιάγραμμα, γραμμή πίστωσης και ισχυρή κεντρική αρχή
Αντιμέτωπη με τη συντονισμένη αντίσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βρίσκεται η συμφωνία-ορόσημο της Ευρώπης για τη δημιουργία ενιαίου ταμείου ύψους 55 δισ. ευρώ προκειμένου να στηριχθούν οι τράπεζες που αντιμετωπίζουν προβλήματα . Οι ευρωβουλευτές υποστηρίζουν πως το προσχέδιο της συμφωνίας (που ικανοποιεί τη γερμανική πλευρά) παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Με επιστολή τους προς την ευρωπαϊκή προεδρία, οι ευρωβουλευτές αναφέρουν πως η διακρατική συμφωνία για το ταμείο εκκαθάρισης της τραπεζικής ενοποίησης είναι παράνομη επειδή παρακάμπτει την εδραιωμένη νομική διαδικασία της Ένωσης.
Το ενιαίο μέτωπο εναντίον της συμφωνίας δείχνει πόσο δύσκολο θα είναι για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να καταλήξουν σε τελική συμφωνία μέχρι την άνοιξη και πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου.
Οι υπουργοί Οικονομικών ενέκριναν τον Δεκέμβριο προσχέδιο αποφάσεων για τη δημιουργία ενός ενιαίου καθεστώτος εκκαθάρισης τραπεζών που θα χρηματοδοτείται από κοινό ταμείο. Πρόκειται για το κομμάτι που έλειπε από το παζλ της τραπεζικής ενοποίησης με την οποία η Ε.Ε. θέλει να ενισχύσει την εμπιστοσύνη στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γηραιάς Ηπείρου. Δέχεται, όμως, έντονη κριτική καθώς χαρακτηρίζεται δύσχρηστη και υποχρηματοδοτούμενη. Ο υπουργός των ΗΠΑ Τζακ Λιου δήλωσε την Πέμπτη: «Δεν νομίζουμε πως (το ταμείο) είναι αρκετά μεγάλο. Δεν νομίζουμε ότι γίνεται αρκετά γρήγορα».
Το Βερολίνο παλεύει να διατηρήσει τις υποχωρήσεις που πέτυχε μετά από σκληρή μάχη και να προστατεύσει τη συμφωνία από την πολιτική επίθεση που δέχεται από το κοινοβούλιο, που θα πρέπει να συμφωνήσει με το τελικό κείμενο ώστε να γίνει νομοθεσία. Οι ευρωβουλευτές θέλουν να καταργήσουν τις γερμανικές δικλίδες ασφαλείας ώστε τα κεφάλαια να είναι συντομότερα διαθέσιμα, να υπάρχει πρόσβαση σε γραμμή πίστωσης και να αναπτυχθεί υπό μία πιο ισχυρή κεντρική αρχή.
Το κοινοβούλιο δεν έχει επίσημο ρόλο στην επικύρωση μιας συμπληρωματικής επιπρόσθετης συμφωνίας, πέρα από τις συνθήκες της Ε.Ε., η οποία καθορίζει πως θα γίνει σταδιακά η αμοιβαιοποίηση και η χρήση του κοινού ταμείου εκκαθάρισης. Παρ' όλα αυτά, διατηρεί τη διαπραγματευτική του ισχύ, καθώς η πλειοψηφία των μεταρρυθμίσεων του ψηφίσματος περιλαμβάνεται στη νομοθεσία της Ε.Ε., την οποία το ευρωκοινοβούλιο πρέπει να υπογράψει.
Η συμφωνία επιδιώχθηκε κυρίως για να αντιμετωπιστούν οι νομικές ανησυχίες της Γερμανίας, τις οποίες δεν συμμερίζονται όλοι. Σε μία σκληρή επιστολή -στην οποία έχουν πρόσβαση οι Financial Times- ανώτατοι διαπραγματευτές του ευρωκοινοβουλίου από όλα τα μεγάλα κόμματα εκφράζουν από κοινού τη «σθεναρή τους διαφωνία» με αυτήν την προσέγγιση.
Η Sharon Bowles, πρόεδρος της οικονομικής και χρηματοοικονομικής επιτροπής, ξεκαθαρίζει ότι το ευρωκοινοβούλιο δεν αναγνωρίζει επισήμως το κείμενο. Ο Sven Giegold, ευρωβουλευτής των Πρασίνων της Γερμανίας που είχε εμπλακεί στις συνομιλίες, δηλώνει: «Χωρίς ισχυρές αλλαγές στη θέση του Συμβουλίου της Ε.Ε. δεν θα υπάρξει συμφωνία».
Το ταμείο εκκαθάρισης, το οποίο θα χρηματοδοτείται από τις τράπεζες, σταδιακά θα ενοποιήσει τα εθνικά ταμεία εκκαθάρισης σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σε βάθος δεκαετίας, μέχρις ότου συγκεντρωθούν 55 δισ. ευρώ το 2026.
Εμπόδια, όμως, υπάρχουν σε πολλά θέματα. Οι ευρωβουλευτές ζητούν να απλοποιηθεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων, η οποία σε ακραίες περιπτώσεις είναι πολύ περίπλοκη. Το ευρωκοινοβούλιο ζητά επίσης πιο ισχυρή κεντρική αρχή.
Ένα ακόμη αίτημα είναι να επιταχυνθεί η αμοιβαιοποίηση του ταμείου και να ολοκληρωθεί μέχρι το 2018 και όχι το 2026. Κρίνεται επίσης απαραίτητο να υπάρξει γραμμή πίστωσης όταν χρειάζεται. Αυτές οι θέσεις έρχονται σε ευθεία αντίθεση με εκείνες του Βερολίνου.
Η κ. Bowles δηλώνει πως η αντίδραση του Κοινοβουλίου «είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία απλή κίνηση» στη συμπληρωματική συμφωνία. Για το Κοινοβούλιο, η προσφυγή σε μία διακυβερνητική συμφωνία είναι νομικά αβάσιμη επειδή δεν είναι απαραίτητη και καλύπτει μεταρρυθμίσεις που έγιναν με προτροπή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτό παραβιάζει την «αρχή της δημοκρατίας» καθώς παρακάμπτονται οι βασικές διαδικασίες για τη συμφωνία μιας νομοθεσίας.
Για να αντιμετωπιστούν οι νομικές ενστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η εναλλακτική είναι να μεταφερθούν κάποιες ή όλες οι διατάξεις ενός της Συνθήκης της Ε.Ε. Αυτή η επαναδιαπράγματευση, όμως, μπορεί να είναι πολύ έντονη και δύσκολη για τη Γερμανία.
Με επιστολή τους προς την ευρωπαϊκή προεδρία, οι ευρωβουλευτές αναφέρουν πως η διακρατική συμφωνία για το ταμείο εκκαθάρισης της τραπεζικής ενοποίησης είναι παράνομη επειδή παρακάμπτει την εδραιωμένη νομική διαδικασία της Ένωσης.
Το ενιαίο μέτωπο εναντίον της συμφωνίας δείχνει πόσο δύσκολο θα είναι για τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να καταλήξουν σε τελική συμφωνία μέχρι την άνοιξη και πριν από τις ευρωεκλογές του Μαΐου.
Οι υπουργοί Οικονομικών ενέκριναν τον Δεκέμβριο προσχέδιο αποφάσεων για τη δημιουργία ενός ενιαίου καθεστώτος εκκαθάρισης τραπεζών που θα χρηματοδοτείται από κοινό ταμείο. Πρόκειται για το κομμάτι που έλειπε από το παζλ της τραπεζικής ενοποίησης με την οποία η Ε.Ε. θέλει να ενισχύσει την εμπιστοσύνη στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γηραιάς Ηπείρου. Δέχεται, όμως, έντονη κριτική καθώς χαρακτηρίζεται δύσχρηστη και υποχρηματοδοτούμενη. Ο υπουργός των ΗΠΑ Τζακ Λιου δήλωσε την Πέμπτη: «Δεν νομίζουμε πως (το ταμείο) είναι αρκετά μεγάλο. Δεν νομίζουμε ότι γίνεται αρκετά γρήγορα».
Το Βερολίνο παλεύει να διατηρήσει τις υποχωρήσεις που πέτυχε μετά από σκληρή μάχη και να προστατεύσει τη συμφωνία από την πολιτική επίθεση που δέχεται από το κοινοβούλιο, που θα πρέπει να συμφωνήσει με το τελικό κείμενο ώστε να γίνει νομοθεσία. Οι ευρωβουλευτές θέλουν να καταργήσουν τις γερμανικές δικλίδες ασφαλείας ώστε τα κεφάλαια να είναι συντομότερα διαθέσιμα, να υπάρχει πρόσβαση σε γραμμή πίστωσης και να αναπτυχθεί υπό μία πιο ισχυρή κεντρική αρχή.
Το κοινοβούλιο δεν έχει επίσημο ρόλο στην επικύρωση μιας συμπληρωματικής επιπρόσθετης συμφωνίας, πέρα από τις συνθήκες της Ε.Ε., η οποία καθορίζει πως θα γίνει σταδιακά η αμοιβαιοποίηση και η χρήση του κοινού ταμείου εκκαθάρισης. Παρ' όλα αυτά, διατηρεί τη διαπραγματευτική του ισχύ, καθώς η πλειοψηφία των μεταρρυθμίσεων του ψηφίσματος περιλαμβάνεται στη νομοθεσία της Ε.Ε., την οποία το ευρωκοινοβούλιο πρέπει να υπογράψει.
Η συμφωνία επιδιώχθηκε κυρίως για να αντιμετωπιστούν οι νομικές ανησυχίες της Γερμανίας, τις οποίες δεν συμμερίζονται όλοι. Σε μία σκληρή επιστολή -στην οποία έχουν πρόσβαση οι Financial Times- ανώτατοι διαπραγματευτές του ευρωκοινοβουλίου από όλα τα μεγάλα κόμματα εκφράζουν από κοινού τη «σθεναρή τους διαφωνία» με αυτήν την προσέγγιση.
Η Sharon Bowles, πρόεδρος της οικονομικής και χρηματοοικονομικής επιτροπής, ξεκαθαρίζει ότι το ευρωκοινοβούλιο δεν αναγνωρίζει επισήμως το κείμενο. Ο Sven Giegold, ευρωβουλευτής των Πρασίνων της Γερμανίας που είχε εμπλακεί στις συνομιλίες, δηλώνει: «Χωρίς ισχυρές αλλαγές στη θέση του Συμβουλίου της Ε.Ε. δεν θα υπάρξει συμφωνία».
Το ταμείο εκκαθάρισης, το οποίο θα χρηματοδοτείται από τις τράπεζες, σταδιακά θα ενοποιήσει τα εθνικά ταμεία εκκαθάρισης σε ένα κοινό ευρωπαϊκό σε βάθος δεκαετίας, μέχρις ότου συγκεντρωθούν 55 δισ. ευρώ το 2026.
Εμπόδια, όμως, υπάρχουν σε πολλά θέματα. Οι ευρωβουλευτές ζητούν να απλοποιηθεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων, η οποία σε ακραίες περιπτώσεις είναι πολύ περίπλοκη. Το ευρωκοινοβούλιο ζητά επίσης πιο ισχυρή κεντρική αρχή.
Ένα ακόμη αίτημα είναι να επιταχυνθεί η αμοιβαιοποίηση του ταμείου και να ολοκληρωθεί μέχρι το 2018 και όχι το 2026. Κρίνεται επίσης απαραίτητο να υπάρξει γραμμή πίστωσης όταν χρειάζεται. Αυτές οι θέσεις έρχονται σε ευθεία αντίθεση με εκείνες του Βερολίνου.
Η κ. Bowles δηλώνει πως η αντίδραση του Κοινοβουλίου «είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία απλή κίνηση» στη συμπληρωματική συμφωνία. Για το Κοινοβούλιο, η προσφυγή σε μία διακυβερνητική συμφωνία είναι νομικά αβάσιμη επειδή δεν είναι απαραίτητη και καλύπτει μεταρρυθμίσεις που έγιναν με προτροπή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτό παραβιάζει την «αρχή της δημοκρατίας» καθώς παρακάμπτονται οι βασικές διαδικασίες για τη συμφωνία μιας νομοθεσίας.
Για να αντιμετωπιστούν οι νομικές ενστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η εναλλακτική είναι να μεταφερθούν κάποιες ή όλες οι διατάξεις ενός της Συνθήκης της Ε.Ε. Αυτή η επαναδιαπράγματευση, όμως, μπορεί να είναι πολύ έντονη και δύσκολη για τη Γερμανία.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που περιέχουν υβριστικές λέξεις και εκφράσεις θα αποσύρονται. Παρακαλούμε να αφήνεται τις θέσεις και τις απόψεις σας, αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς και υβρεις.