Μπορεί το αποτέλεσμα των εκλογών στη Γερμανία να φέρει ένα «πράσινο» σχέδιο Μάρσαλ στην Ελλάδα;

του Ανδρέα Ανδρεάδη

Το αποτέλεσμα των εκλογών στη Γερμανία., μπορεί  υπό προϋποθέσεις να είναι ευνοϊκό για τη χώρα μας και το οικονομικό-δημοσιονομικό της πρόβλημα.  Θα αναρωτηθούν  ίσως κάποιοι , πώς , αφού η κ. Μέρκελ που επικράτησε , είναι από τους κεντρικούς εισηγητές των  σκληρών  μνημονίων που επιβάλλονται   στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια , μαζί με τα γνωστά αντιλαϊκά μέτρα που τα συνοδεύουν.   
Ήταν ωστόσο πολύ δύσκολο να μην κερδίσει  η Καγκελάριος τις εκλογές αφού ο απολογισμός της οκταετούς διακυβέρνησής της κρίνεται ιδιαίτερα  θετικός για τη χώρα της. Το  εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας είναι πολύ υψηλό , σε ιστορικά χαμηλά κινούνται τα  επιτόκια δανεισμού, πολύ μεγάλη η  εισροή ξένων κεφαλαίων στις γερμανικές τράπεζες, σε ιστορικά χαμηλά επίσης η ανεργία των νέων.
Η Γερμανία είναι η πιο κερδισμένη -οικονομικά και πολιτικά- χώρα από την καθιέρωση του ευρώ και  από τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης , ισχυρή όσο ποτέ άλλοτε μεταπολεμικά. Επομένως οι Γερμανοί πολίτες είχαν πολλούς λόγους για να επανεκλέξουν τους Χριστιανοδημοκράτες ( CDU ) και την κ.  Μέρκελ.
Το θετικό όμως του εκλογικού,  για την Ελλάδα,  αποτελέσματος  έρχεται από τον αποκλεισμό των παραδοσιακών κυβερνητικών εταίρων των Χριστιανοδημοκρατών. Οι αυτο-αποκαλούμενοι Ελεύθεροι  Δημοκράτες  (FDP), γνωστοί   για τις πολύ συντηρητικές και ανθελληνικές θέσεις τους  έχασαν μεγάλο μέρος της εκλογικής τους δύναμης  και  δεν εισέρχονται στη γερμανική Βουλή. 
Έτσι για καλή μας,  πιστεύω,  τύχη, ο  ισχυρός Αντικαγκελάριος κ. Ρέσλερ , ο επίσης  ισχυρός Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας κ Βέστερβέλλε , και τα άλλα στελέχη του κόμματος θα πάνε στα σπίτια  τους,  δεν θα τους βλέπουμε πια στις οθόνες των τηλεοράσεων.
Οι Χριστιανοδημοκράτες  λοιπόν θα πρέπει να συνεργαστούν  τώρα για τον  σχηματισμό Κυβέρνησης είτε με τους Σοσιαλδημοκράτες ( SPD ) είτε με τους Πράσινους ( Die Gruenen.) 
Σίγουρα «το καλάθι» των προσδοκιών στην Ελλάδα, πάλι πρέπει να το κρατάμε μικρό. Όμως η χώρα μας δεν πρέπει να μείνει μόνο στις προσδοκίες. Η συγκυρία είναι ευνοϊκότερη τώρα, μπορεί    να διεκδικήσει  καλύτερους όρους για την αντιμετώπιση του χρέους ( π.χ. κούρεμα, χαμηλά επιτόκια δανεισμού κ.α. ) και την έξοδό της  από την κρίση. 
Θυμίζω ότι τόσο οι Σοσιαλδημοκράτες, όσο και οι Πράσινοι έχουν εκφραστεί δημόσια με αρκετά  καλές  θέσεις για την Ελλάδα και το πρόβλημά της. Ο μεν υποψήφιος  των σοσιαλιστών κ. Στάινμπρουκ τάχθηκε προεκλογικά υπέρ της εφαρμογής ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ για την Ελλάδα και για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, οι δε γερμανοί Πράσινοι από καιρό  βρέθηκαν θεωρητικά τουλάχιστον, στο πλευρό της χώρας μας  τονίζοντας ότι για την αντιμετώπιση της κρίσης «χρειαζόμαστε την Ευρώπη της αλληλεγγύης, όχι μια Ευρώπη του χρήματος». Είναι γνωστό επίσης ότι οι Πράσινοι  σ΄ όλη την Ε.Ε.   διεκδικούν μια Ευρώπη που θα καλύπτει τις ανάγκες της 100% από ανανεώσιμες πηγές, μια γενναία δηλ. στροφή στην πράσινη ανάπτυξη-οικονομία.
Ιδού λοιπόν πεδίο για να διεκδικήσει  η χώρα μας ( Κυβέρνηση , Αντιπολίτευση, το συντεταγμένο Συνδικαλιστικό Κίνημα με μαζικούς και ειρηνικούς αγώνες κ.α. ) αυτό που ο πρώην Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου από καιρό πρότεινε. Ένα «πράσινο» Σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα και για όλες τις χώρες του νότου που πλήττονται  από την κρίση. 
Είναι τέλος  ευνοϊκή η συγκυρία για τη χώρα μας,  για  να διεκδικήσει την επιστροφή του κατοχικού δανείου, των πολεμικών αποζημιώσεων. Είναι κάτι που η σημερινή φίλη και σύμμαχος Γερμανία όφειλε να είχε κάνει αμέσως μετά τη λήξη του μεγάλου και καταστροφικού πολέμου,  που η ίδια προκάλεσε. Έστω και τώρα όμως μπορεί εν μέρει να επανορθώσει. Πρέπει όμως και  εμείς,  ως  χώρα,  να διεκδικήσουμε σθεναρά αυτή την επανόρθωση.