Στο τραπέζι του Ιουνίου 2011 υπήρχαν τρία «καυτά» ζητήματα.
Η εκ βάθρων αλλαγή της φορολογικής νομοθεσίας ώστε να πληρώσει η φοροδιαφυγή.
Η επίσπευση διευρυμένου προγράμματος πωλήσεων κρατικής περιουσίας.
Και η εφαρμογή της συμφωνίας με τους εταίρους της τρόικας προκειμένου να γίνει το «κούρεμα» του ενός τετάρτου του δημόσιου χρέους.
Αν ο Σαμαράς είχε αξιοποιήσει πλήρως την πρόταση του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου προκειμένου να συμτήξουν τις δυνάμεις τους σε ένα κοινό μέτωπο συνεννόησης έναντι των πιέσεων και απαιτήσεων της τρόικας, αλλά και του μεγέθους που είχε ήδη πάρει η κρίση, σήμερα η κατασταση θα ήταν πολύ διαφορετική.
Αντίθετα, απαίτησε Κυβέρνηση εθνικής ανάγκης με άλλο πρωθυπουργό και με αντικείμενο την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου.
Τον Ιούνιο του 13, το ΠΑΣΟΚ δεν ζητησε κάτι παρόμοιο, ούτε να προυπάρξει μια πλατφόρμα - "επικαιροποίηση" της συμφωνίας για τη συνεργασία μεταξύ των δύο κομμάτων.
Υπάρχει η συγκατοίκηση στην εξουσία από την αναγκη της αποφυγής των εκλογών... για τη σωτηρία της πατριδας....
Αν όλοι είχαν σκεφτει την πατρίδα το 2011 , η χώρα θα ειχε αποφύγει δύο εκλογικες αναμετρήσεις και η δυναμική θα ήταν με την πλευρά μας, ως χώρα.
Ήταν μια χαμένη ευκαιρία εθνικής συνεννόησης που τορπίλισαν στελέχη των δύο κομμάτων, τα συμφέροντα, οι φιλοδοξίες....
Τώρα θα πρέπει όλοι να συνυπολογίσουν ότι ο καιρός που έθεταν εκείνοι μόνοι τους όρους έχει περάσει....
" Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι" κατά τον Ευριπίδη (ελευθ. μτφρ: τα περισσότερα από αυτά που θα γίνουν στο μέλλον είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια που περιέχουν υβριστικές λέξεις και εκφράσεις θα αποσύρονται. Παρακαλούμε να αφήνεται τις θέσεις και τις απόψεις σας, αλλά χωρίς χαρακτηρισμούς και υβρεις.