Τελικά, γίναμε όλοι μνημονιακοί; Γίναμε όλοι "προδότες"; Γίναμε όλοι "γερμανοτσολιάδες" ;

Τι έλεγαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όταν ξέσπασε η κρίση και τι λένε τώρα που έγιναν κυβέρνηση. 

• Έλεγαν : ότι οι κυβερνώντες ήταν «προδότες», γιατί τάχα δεν διαπραγματεύτηκαν, δεν πήραν λεφτά από την Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν - που δήθεν απλόχερα μας έδιναν - απλά και μόνο επειδή είχαν σκοπό να οδηγήσουν τη χώρα στην καταστροφή.
• Τώρα : Δεν τους έδωσαν λεφτά ούτε οι Κινέζοι, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Ιρανοί. Αυτοί υποστηρίζουν ότι «διαπραγματεύτηκαν» , αλλά είναι σαφές ότι  με τον τρόπο που διαπραγματεύτηκαν, το κόστος που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός ανέρχεται σε πολλά δις. Τουλάχιστον τα μισά από το νέο δάνειο των 50 δισ.
• Έλεγαν: ότι επίτηδες προσκλήθηκε το ΔΝΤ να συμμετέχει στο πρόγραμμα, γιατί η τότε κυβέρνηση υλοποιούσε κρυφά σχέδια των Αμερικανών.
• Τώρα: Παραδέχονται ότι το ΔΝΤ το θέλει οπωσδήποτε η Γερμανία μέσα στον μηχανισμό και γι αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να μην συμμετέχει.
• Έλεγαν: ότι δίνοντας χρήματα στις τράπεζες στηρίζονταν οι τραπεζίτες και το κεφάλαιο.
• Τώρα: Προχωρούν με την  συμφωνία σε στήριξη των τραπεζών με ποσό μεταξύ 10 και 25 δισ.
• Ως αντιπολίτευση : προπηλάκισαν, λοιδόρησαν, σπίλωσαν προσωπικότητες. Δεν ψήφισαν ούτε μια από τις 100 μεταρρυθμίσεις και νόμους που ήρθαν στη βουλή για την αντιμετώπιση  της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της σπατάλης.
• Τώρα ως κυβέρνηση : Θέλουν να ξεκινήσουν μεταρρυθμίσεις που τότε έφερναν στην Βουλή οι Γκέμπελς και Πινοσέτ .
• Έλεγαν : ότι υπήρχε και άλλος δρόμος, τότε που η κυβέρνηση υποστήριζε ότι μεταξύ της άτακτης χρεωκοπίας και της σκληρής και σε πολλά σημεία άδικης δανειακής σύμβασης επιλέχτηκε το πρώτο.
• Τώρα: Λένε ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να συμφωνήσουν σε μια νέα δανειακή σύμβαση (μνημόνιο),  γιατί διαφορετικά θα πηγαίναμε ως χώρα σε άτακτη χρεωκοπία  και σε πολύ πιο επώδυνες καταστάσεις.
• Ως αντιπολίτευση: Στηλίτευσαν το ότι οι νόμοι ψηφίζονταν με τη διαδικασία του επείγοντος και με ένα άρθρο.
• Τώρα ως κυβέρνηση: Ψηφίζουν νόμους με ένα άρθρο εν μια νυκτί. Και βέβαια με τη διαδικασία του κατεπείγοντος. 
• Έλεγαν: ότι ήταν  εθνική ταπείνωση το γεγονός ότι η τρόικα έκανε συναντήσεις στα Υπουργεία.
• Τώρα: Η τρόικα (μάλιστα 4μελης πλέον) επέστρεψε στην Αθήνα και συνομιλεί με τους Υπουργούς στα Υπουργεία.
• Ως αντιπολίτευση: Δημιούργησαν κινήματα και  ζητούσαν από την κοινωνία να μην πληρώνει ΕΝΦΙΑ, να μην πληρώνει διόδια, να μην πληρώνει τις οφειλές στο κράτος.
• Τώρα: Προβάλουν ως πατριωτικό καθήκον να πληρώσουμε ΕΝΦΙΑ, διόδια και τις οφειλές στο δημόσιο.
• Ως αντιπολίτευση: κατηγορούσαν ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις «ξεπουλάμε την Ελλάδα».
• Τώρα: Συμφώνησαν και υπέγραψαν πακέτο 50δις για ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας.
• Ως αντιπολίτευση : Έφτασαν στο σημείο να  κατηγορήσουν περισσότερο την κυβέρνηση του 2010 από ότι τους δανειστές. Υποστήριζαν ότι τάχα δεν αναζητήθηκαν συμμαχίες.
• Τώρα: Μιλούν ξαφνικά και αυτοί για συντηρητική Ευρώπη, ενώ οι συμμαχίες που έκαναν (εκτός από τους podemos και τους Linke – που δεν ψήφισαν την σύμβαση στην γερμανική βουλή) ήταν άνευ αντικρίσματος. Πριν την οριστική κατάρρευση πιέστηκαν να συνεργαστούν με τον... Ολαντρέου και να ευχαριστήσουν τους Αμερικάνους (ποιον αποκαλούσαν Τζέφρυ ;) 
• Ως αντιπολίτευση: Έσχιζαν τα ιμάτια τους  ότι το δημοψήφισμα του 2011 θα έφερνε την χρεωκοπία στη χώρα την επόμενη μέρα.
• Τώρα που κυβερνούν:  Οι ίδιοι όρισαν δημοψήφισμα σε ημερομηνία μετά το τέλος του προγράμματος προστασίας με αποτέλεσμα να κλείσουν οι τράπεζες και να καταρρεύσει η ιδιωτική οικονομία με πολλά δισ ζημιά για την εθνική οικονομία, ζημιά που θα χρειαστεί να αποκατασταθεί με νέα δάνεια.

Δυστυχώς, η αλήθεια είναι μια. Δεν υπήρχε άλλος δρόμος το 2010. 
Και αν όλοι, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ στήριζαν από κοινού, έστω ένα μέρος των μεταρρυθμίσεων, σήμερα δεν θα βρισκόμασταν σε αυτή τη θέση.