Φίλιππος Πετσάλνικος: Εκλογές χωρίς διακύβευμα

• Σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται η προεκλογική περίοδος, τελειώνουν οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις των αρχηγών, τελειώνουν και οι συγκεντρώσεις στις πλατείες.
• Τι αποκομίζει ο πολίτης από αυτή την ‘’άψε-σβήσε’’ προεκλογική περίοδο; Τι του προτείνουν τα κόμματα που συμμετέχουν;
• Η Ν.Δ δεν υπόσχεται (λέει) τίποτα, παρά μόνο την επιστροφή της, την παλινόρθωση της Δεξιάς!
• Ο ΣΥΡΙΖΑ, παραζαλισμένος και ο ίδιος από τις πρωτοφανείς πολιτικές κωλοτούμπες του τελευταίου τριμήνου, έχοντας φορτώσει στη χώρα το επαχθέστερο Μνημόνιο, ‘’νεανίζει’’ χωρίς να προτείνει πλέον κάτι συγκεκριμένο.
• Και τ’ άλλα, μικρά κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου;
• Το ‘’ΠΟΤΑΜΙ’’ δεν κουράζεται, αλλά κουράζει τους πολίτες, να επαναλαμβάνει μονότονα ότι είναι διαθέσιμο και πρόθυμο για συνεργασία ‘’είτε με τον Αστυφύλαξ, είτε με τον Χωροφύλαξ’’!
• Στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, (όσοι κάνουν κουμάντο εκεί) αφού φέρθηκαν απαξιωτικά στον πρώην Πρόεδρο και Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, συνεργάζονται ισότιμα με την ΔΗΜΑΡ (ποια ΔΗΜΑΡ;) και κρύβουν πάλι το κόμμα, όπως και το 2014 με την ‘’Ελιά’’, μέσα στην ‘’Δημοκρατική Συμπαράταξη’’.
• Προτάσεις δεν υπάρχουν ούτε από τη ‘’Συμπαράταξη’’, παρά μόνο διαθεσιμότητα και η προθυμία για συνεργασία είτε με τον ένα είτε με τον άλλο, έτσι απλά. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς στόχους, χωρίς ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση.
• Κανείς όμως δε μιλά για την ταμπακιέρα. Ότι δηλαδή, από το Φθινόπωρο κιόλας η εφαρμογή όσων περιλαμβάνονται σ’ αυτό το ΜΝΗΜΟΝΙΟ θα σημάνει νέες επιβαρύνσεις, που μπορεί να είναι πλέον όχι δυσβάστακτες, αλλά αβάσταχτες.
• Κι αυτό όχι μόνο γιατί τα μέτρα αυτά καθαυτά (που εγκρίθηκαν με την ψήφο των παραπάνω κομμάτων στις 14 Αυγούστου) είναι ακόμη πιο ζόρικα, αλλά και γιατί αυτό το νέο τριετές πρόγραμμα έρχεται να εφαρμοστεί σε εξασθενημένους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, σε αποδιαρθρωμένη παραγωγική βάση, σε βαριά τραυματισμένη αγορά και προβληματικό τραπεζικό σύστημα.
• Δεν μιλούν οι ηγεσίες των κομμάτων για το ότι η χώρα θα έχει περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ, όπως όλα δείχνουν, και αύξηση περαιτέρω της ανεργίας.
• Δεν προτείνουν και δεν δεσμεύονται τα κόμματα για ένα συγκεκριμένο Σχέδιο Εξόδου από την Κρίση. Γιατί απλά δεν έχουν τέτοιο σχέδιο. Κρύβονται πίσω από την γενικόλογη επίκληση μεταρρυθμίσεων που θα γίνουν, αλλά δεν τις προσδιορίζουν. Και η ζωή έχει δείξει ότι αυτές οι ‘’μεταρρυθμίσεις’’ συνήθως είναι νέες περικοπές και φόροι. Οι τελευταίες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις είχαν ξεκινήσει το 2010 – 2011 επί Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και σταμάτησαν εκεί, με την ανατροπή του.
• Δεν κάνει κανένα κόμμα σημαία του την διεκδίκηση ενός προγράμματος χρηματοδότησης της Ανάπτυξης που θα ξανάβαζε σε λειτουργία τη μηχανή Δημοσίων Επενδύσεων και θα στήριζε παραγωγικές πρωτοβουλίες σε τομείς όπου η χώρα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα (π.χ τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μεταφορές) καθώς και σε τομείς που αποτελούν προϋπόθεση για κάθε είδους ανάπτυξη (έρευνα και νέες τεχνολογίες)
• Έτσι όμως πέρασαν οι μέρες, ήρθαν οι εκλογές και το κύριο δίλλημα μοιάζει να είναι το εάν ο κύριος Στ. Θεοδωράκης και η κυρία Φ. Γεννηματά θα σχηματίσουν Κυβέρνηση με τον κύριο Α. Τσίπρα ή με τον κύριο Β. Μεϊμαράκη. Και το διακύβευμα; Χάθηκε μέσα στην αντιπαράθεση: ποιος είναι πιο νέος ή πιο ψηλός ή πιο…. αλλιώς. Κι όμως αυτή η χώρα δεν δικαιούται να έχει μόνο προβλήματα και ταυτόχρονα φωνακλάδες αλλά ουσιαστικά ‘’άφωνους’’ πολιτικούς. 
• Έχει πολλές δυνατότητες η χώρα και ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό της και ακόμη πιο ιδιαίτερα τη νέα γενιά. 
• Θεωρώ ότι αυτοί κυρίως, οι νέοι, θα βρουν τον τρόπο να ανοίξουν δρόμους εκεί που σήμερα πολλά φαντάζουν αδιέξοδα. 
• Άλλωστε αυτές οι εκλογές όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, σε έντονα μεταβατική κατάσταση θα οδηγήσουν. 

Γιώργος Παπανδρέου: η προσέγγιση του μεγάλου αυτού ζητήματος απαιτεί μία νέα ευρωπαϊκή πολιτική

Ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Α. Παπανδρέου, πραγματοποίησε χθες το απόγευμα συνάντηση με εκπροσώπους φορέων για το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα.
Στη συνάντηση παρευρέθηκαν, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Μεταναστών, κ. Γιονούς Μοχαμεντί, ο Πρόεδρος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, κ. Μοαβία Αχμέντ, η κα Αναστασία Γεωργίου, Επιστημονική Συνεργάτης του ΕΦΜ, η Αναπληρώτρια Προϊσταμένη Αυτοτελούς Κλιμακίου Ασύλου Πάτρας και Υπεύθυνη του Γραφείου Ενημέρωσης και Δημοσίων Σχέσεων της Υπηρεσίας Ασύλου, κα Ελένη Πετράκη και ο Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου, κ. Νικήτας Κανάκης.
Η εκτενής ανταλλαγή απόψεων με τους φορείς επέτρεψε μία ουσιαστική, και ολοκληρωμένη αποτύπωση της προσφυγικής – μεταναστευτικής κατάστασης στη χώρα μας, αλλά και την ευρύτερη περιοχή, από την οποία αναδείχθηκαν οι αδυναμίες και τα βασικά προβλήματα που παρουσιάζονται στην αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Υπήρξε γενική συμφωνία ότι, είναι εξαιρετικά επείγον να διαμορφωθεί ένα στρατηγικό σχέδιο που θα επιτρέπει το συντονισμό των εμπλεκόμενων φορέων με εμφανή την παρουσία του κράτους πρόνοιας και την ενεργό συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.
Ένα τέτοιο σχέδιο, δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συνεργασία των προσφυγικών και μεταναστευτικών οργανώσεων. Ο ρόλος της Κοινωνίας των Πολιτών, ήταν και εξακολουθεί να είναι αδιαμφισβήτητα σημαντικός. Είναι άλλωστε οφθαλμοφανής η καταλυτική συμβολή των ανθρωπιστικών οργανώσεων, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, εκεί όπου το κράτος παρουσίαζε σοβαρές αδυναμίες. Η πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού στην Υπηρεσία Ασύλου είναι αναγκαία και επιτακτική.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, τόνισε ότι οφείλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με άλλους ευρωπαϊκούς φορείς, ώστε η αντιμετώπιση του προσφυγικού κύματος να είναι αποτελεσματική, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Επισήμανε δε, ότι η προσέγγιση του μεγάλου αυτού ζητήματος απαιτεί μία νέα ευρωπαϊκή πολιτική. Μία πολιτική με επίκεντρο την προστασία της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, όπως ορίζεται από το Διεθνές Δίκαιο, με την καθιέρωση του ευρωπαϊκού ασύλου. Μια πολιτική που θα εντάσσει τα προσφυγικά κύματα στην ΕΕ χωρίς να αφήνει χώρο για πολιτική εκμετάλλευση, ρατσισμό και ξενοφοβία.

Φίλιππος Πετσαλνικος :Οι μικροί «Tσιριμώκοι»

Όταν συμφωνείς και επαυξάνεις με εισηγήσεις σου προς τον Γιώργο Παπανδρέου την αναγκαιότητα να συγκροτήσει νέο πολιτικό φορέα, γιατί το παλιό κόμμα με την αποιδεολογικοποίηση του και την δεξιόστροφη πολιτική του δεν σε εκφράζει πλέον…
Όταν υπογράφεις την νέα ελπιδοφόρα ιδρυτική διακήρυξη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και συμμετέχεις στον αγώνα με εκατοντάδες άλλα στελέχη και χιλιάδες μέλη και φίλους τον Γενάρη για μια νέα αρχή στην πολιτική με αξίες, κανόνες, ηθική και προτάσεις ριζοσπαστικές για το αύριο σ’ αυτή τη χώρα…
Όταν συμμετέχεις όλο αυτό το διάστημα σε διαδικασίες του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ …
Όταν βλέπεις την απαράδεκτη, αλαζονική και απαξιωτική απάντηση που δίνεται στον Παπανδρέου, ο οποίος κάλεσε σε εκλογική συνεργασία όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, απάντηση της ηγεσίας του παλιού κόμματος που επί λέξει έλεγε «να διαλύσεις Γ. Παπανδρέου, το ΚΙΝΗΜΑ, να μην είσαι σε κανένα ψηφοδέλτιο εσύ και να επιλέξουμε εμείς 2-3 στελέχη» !! …
Όταν διαπιστώνεις ότι αντιθέτως αυτοί συνεργάζονται ισότιμα με την ΔΗΜΑΡ (ποια ΔΗΜΑΡ ; ) και την βάζουνε επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ( μια η «Ελιά», μια η «Συμπαράταξη» και ο διασυρμός της ιστορικότητας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ που είχε ιδρύσει ο Α. Παπανδρέου συνεχίζεται)…
Όταν διαπιστώνεις ότι και στην εκδήλωση πριν λίγες ημέρες στο Ζάππειο για την επέτειο της 3ης του Σεπτέμβρη, η κα Φώφη και οι περί αυτήν «δημογέροντες» που ξαφνικά επανεμφανίζονται εξαφανίζουν από την ιστορική αναδρομή τον Γιώργο Παπανδρέου, επί επτά χρόνια Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και με 44% εκλεγέντα  ( και μετά ύπουλα ανατραπέντα)  Πρωθυπουργό…
Όταν ενώ έχουν συμβεί όλα αυτά και εσύ αιφνιδίως συζητάς παρακαλείς και «χώνεσαι» καιροσκοπικά σε ψηφοδέλτια κόμματος που το μόνο που κάνει είναι να δηλώνει ότι είναι διαθέσιμο για συνεργασία και συμμετοχή σε Κυβέρνηση είτε με τον ένα είτε με τον άλλο ( έτσι απλά χωρίς ιδεολογία, χωρίς προσανατολισμό χωρίς θέσεις, χωρίς πολιτική, χωρίς όραμα), αφήνοντας άναυδους τους συναγωνιστές σου, τότε δικαιολογημένα κάνεις πολλούς να σκέφτονται ότι διακατέχεσαι από το σύνδρομο του μικρού «Tσιριμώκου». Τι κρίμα!

Υ.Γ. Αν οι νεότεροι δεν ξέρουν τι ήταν ο «Tσιριμώκος» ας ανατρέξουν στην νεότερη πολιτική ιστορία  της χώρας μας.

Φίλιππος Πετσάλνικος: «Οι μελαγχολικές εκλογές»

Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες καλούμαστε πάλι στην κάλπη για 4η φορά τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Η ΝΔ και ο Α. Σαμαράς κέρδισαν τις εκλογές το 2012 με δύο λαχανιασμένες προσπάθειες, αφού είχαν υψώσει με φανατισμό «αντιμνημονιακή» σημαία, επιτιθέμενοι διαρκώς στον Γιώργο Παπανδρέου και την Κυβέρνησή του, καταγγέλλοντάς τους για τη συμφωνία που απέτρεψε το 2010 τη χρεωκοπία στην οποία είχαν οδηγήσει τη χώρα οι πολιτικές της ΝΔ του Κ. Καραμανλή, με τα ελλείμματα των 36δις ετησίως και δημόσιο χρέος που είχε εκτιναχθεί στο 130%του ΑΕΠ.
Ο Α. Σαμαράς και η κυβέρνησή του πήραν το 2012-13 τα πιο σκληρά μέτρα, χωρίς να βάλουν τη χώρα σε δρόμο ανάπτυξης και σταματώντας τις ριζικές αλλαγές που είχαν ξεκινήσει επί Παπανδρέου το 2010-2011. Η αποτυχία των κυβερνήσεών του οδήγησαν στην εκλογή του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ πριν από 7 μήνες.
Αυτοί δεσμεύονταν όλο το προηγούμενο διάστημα ότι θα καταργήσουν το μνημόνιο «με ένα νόμο» και έβριζαν τον Παπανδρέου και τα στελέχη που αγωνίζονταν μαζί του για την αποφυγή της χρεωκοπίας και για ριζικές μεταρρυθμίσεις, αποκαλώντας μας «εθνοπροδότες», «πουλημένους», «υποχείρια της Μέρκελ» και άλλα.
Ο Α. Τσίπρας και οι περί αυτόν είχαν για όλους και για όλα και από μια (ευχάριστη) λύση, που παρουσίαζαν στον ελληνικό λαό μαζί με απίθανους τύπους όπως ο Π. Καμμένος και οι συν αυτώ.
Η νέα διακυβέρνηση όμως μετά από 6 μήνες μπαρουφολογίας, που βαπτίζονταν «σκληρή διαπραγμάτευση» μετετράπη σε τραγωδία. Τραγωδία που οδήγησε σε κλειστές τράπεζες και σε ένα νέο, ακόμη πιο σκληρό 3ετές μνημόνιο, που ψηφίστηκε άρον άρον τον Δεκαπενταύγουστο με την συνηγορία και των άλλων κομμάτων που παρίσταναν τους «λοιπούς συγγενείς».
Ο Α. Τσίπρας παραιτήθηκε και προκήρυξε βιαστικά πάλι εκλογές.
Και τώρα τι γίνεται?
Τι βλέπουν και ακούν οι πολίτες λίγες μέρες πριν τις εκλογές?
Τη ΝΔ με τον Β. Μεϊμαράκη να βιάζεται να επιστρέψει στην εξουσία, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στόχους, χωρίς θέληση για βαθιές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Η Δεξιά που βολεύεται με την νομή της εξουσίας και βολεύει ημέτερους και ισχυρούς διαχρονικά.
Τον ακρωτηριασμένο ΣΥΡΙΖΑ με τον Α. Τσίπρα να ζητά πάλι την ψήφο, αλλά να μην μπορεί να εξηγήσει πώς από την μια μέρα στην άλλη έπαθε αυτή την μετάλλαξη, πώς έφερε το σκληρότερο μνημόνιο και γιατί εγκατέλειψε πλήρως τις προεκλογικές, του Γενάρη, δεσμεύσεις του. Η επιτομή της υποκρισίας, της αναλήθειας, της εξαπάτησης του λαού.
Και οι άλλοι?
Τα άλλα κόμματα, που αυτάρεσκα αποκαλούνται κόμματα του χώρου της Κεντροαριστεράς, ζητούν την ψήφο δηλώνοντας απλά και μόνο ότι είναι «διαθέσιμοι», «χρήσιμοι», για συμμετοχή σε Κυβέρνηση είτε με τον ένα είτε με τον άλλο!!
Δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να μοιραστούν υπουργικούς θώκους «για το καλό της πατρίδας»!!
Είδαμε βέβαια και κάτι ακόμα.
Η κα. Φώφη Γεννηματά και οι περί αυτήν «δημογέροντες» να απαντούν στον Παπανδρέου, που πρότεινε συνεργασία των κομμάτων της Κεντροαριστεράς, ότι για να υπάρξει εκλογική συνεργασία θα έπρεπε πρώτα να διαλύσει (!) το ΚΙΝΗΜΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ (που πήρε 160.000 ψήφους το Γενάρη) και να αποκλειστεί ο ίδιος απ’ όλα τα ψηφοδέλτια(!).
Την ίδια ώρα όμως δεν τέθηκαν τέτοιοι εξευτελιστικοί όροι για την συνεργασία με την αποδεκατισμένη ΔΗΜΑΡ, (που σημειωτέον, είχε πάρει 49.000 ψήφους) με τις συνεχείς διασπάσεις της και τα περισσότερα στελέχη της να πηγαίνουν τώρα προς τον ΣΥΡΙΖΑ .
Οι πολίτες όμως δεν βλέπουν και δεν ακούν προτάσεις για το αύριο.
Για το πώς βγαίνει η χώρα από την κρίση και την ύφεση.
Για το πώς θα ξαναρχίσει η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας.
Προτάσεις και δεσμεύσεις για τις μεγάλες θεσμικές και κοινωνικά δίκαιες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα.
Δεν ακούν απαντήσεις στα αγωνιώδη ερωτήματα που διατυπώνει η νέα γενιά.
Πού είναι όλα αυτά;
Γιατί απουσιάζουν από τον προεκλογικό διάλογο;
Κατά την εκτίμησή μου η απουσία οφείλεται κυρίως στο ότι τα πολιτικά κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές διεκδικώντας (μερίδιο στην) κυβερνητική εξουσία και κυρίως οι ηγεσίες τους έχουν κολλήσει στο δικό τους χθες και γι αυτό είναι ανίκανα να οραματιστούν, να σχεδιάσουν και να αγωνισθούν για ένα διαφορετικό, καλύτερο αύριο.
Οι ιδέες και οι προτάσεις λείπουν, αλλά η μελαγχολία περισσεύει.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Προς τα Μέλη και τους Φίλους του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Αγαπητές Φίλες, αγαπητοί Φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
1. Η χώρα οδηγείται στις κάλπες για τρίτη φορά μέσα σε οκτώ μήνες.
Η ευθύνη για την καταστροφική αυτή εξέλιξη, βαραίνει αποκλειστικά τις πολιτικές δυνάμεις και τις κυβερνήσεις που μεσολάβησαν, μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Γιώργου Α. Παπανδρέου.
Με σειρά λαθών και αδιέξοδων επιλογών και με μοναδικό γνώμονα την αποφυγή πολιτικού κόστους εκ μέρους τους.
Την ανωριμότητα και την αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, πληρώνουμε όλοι σήμερα ακριβά. Η χώρα, η πορεία της οποίας παραμένει αβέβαιη, παρά τη συμφωνία που επετεύχθη πρόσφατα, η Ελληνική κοινωνία που βαρύνεται με πρόσθετο κόστος, από αυτό της κρίσης, ύψους πολλών δεκάδων δις Ευρώ και ιδιαιτέρως οι πιο αδύναμοι οικονομικά συμπολίτες μας.
Οι υποσχέσεις και της δεξιάς και της αριστερής συντήρησης, αποδείχθηκαν ήδη, αδιέξοδες και επιβάρυναν σημαντικά τις θυσίες των Ελλήνων σε πόνο και χρήμα.
Η θέση της χώρας διεθνώς και η αξιοπιστία της υπέστησαν βαρύτατο πλήγμα, η οικονομική κατάσταση επιβαρύνθηκε σημαντικότατα και οι Έλληνες βίωσαν ό,τι με μεγάλες προσπάθειες καταφέραμε να αποφύγουμε στην αρχή της κρίσης.
Όλα αυτά, αποτέλεσμα των εύκολων λόγων και των φρούδων υποσχέσεων, γέμισαν με πολιτικές αμαρτίες κόμματα που σήμερα πασχίζουν με κάθε τρόπο να καλύψουν αυτές τους τις επιλογές.
Έτσι, με δική τους ευθύνη, διαμορφώνεται ένα πολιτικό και επικοινωνιακό περιβάλλον, που ουδεμία σχέση έχει με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας και του Ελληνικού λαού.
Από το δημόσιο διάλογο απουσιάζει εντελώς κάθε συζήτηση που αφορά το πραγματικό διακύβευμα που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε όλοι. Πολιτικές δυνάμεις και πολίτες.
Αυτό, δηλαδή, που θα έπρεπε να έχει διδάξει όλους μας η κρίση.
Την ανάγκη να αλλάξουμε τη χώρα.
Απέδειξε η δεξιά συντήρηση, για μια ακόμα φορά, ότι δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στην Ελλάδα. Απέδειξε και η αριστερή συντήρηση, ότι απλά δεν μπορεί.
Σήμερα, που σχεδόν όλοι έχουν κυβερνήσει και πληρώνουν την απρονοησία τους να μην αντιμετωπίσουν τις πραγματικές αιτίες τις κρίσης, αλλά αντιθέτως, ακόμη και να αποδομήσουν σημαντικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες που έγιναν το 2009-11, το πολιτικό σύστημα της χώρας παραμένει δέσμιο του πελατειασμού και όμηρος μικρών και μεγάλων κατεστημένων και συμφερόντων.
Η συνεύρεσή τους, έχει ως αποτέλεσμα ένα εκρηκτικό πολιτικό και επικοινωνιακό μείγμα, που δυναμιτίζει την όποια προοπτική της χώρας και το μέλλον της Ελληνικής κοινωνίας.
Ένα πολιτικό μείγμα που δηλητηριάζει το πολιτικό περιβάλλον και αποκλείει την έκφραση κάθε νηφάλιας φωνής, επωφελούς για την κοινή μας πορεία.
Ένα πολιτικό μείγμα απαγορευτικό για την αναζήτηση μιας ρεαλιστικής προσέγγισης των πραγματικών προβλημάτων που έχουμε υποχρέωση να αντιμετωπίσουμε ως κοινωνία και πολιτικό σύστημα.
Το αυτονόητο ως εκ τούτου απουσιάζει – την ώρα μάλιστα, που όλα επιβεβαιώνουν την ανάγκη οικοδόμησης μιας σοβαρής πρότασης διακυβέρνησης της χώρας, που να απαντά στα πραγματικά προβλήματά της.
Μιας προοδευτικής πρότασης διακυβέρνησης που να μεριμνά για την απαλλαγή της χώρας από τα κακώς κείμενα του πελατειακού πολιτικοοικονομικού συστήματος.
Η δεξιά συντήρηση δεν μπόρεσε και η αριστερά έδειξε ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτήν την αδήριτη ανάγκη – ήθελαν ή δεν ήθελαν, ας το απαντήσουν οι ίδιοι.
Σημασία έχει ότι, σήμερα βιώνουμε τους πικρούς καρπούς αυτής της πραγματικότητας.
2. Το ΚΙΝΗΜΑ μας, ήταν και παραμένει η μοναδική φωνή που εκφράζει τη μεταρρυθμιστική αριστερά.
Αποδείξαμε ότι, και τη βούληση έχουμε να συγκρουστούμε με τα κακώς κείμενα και μπορούμε να αλλάξουμε τη χώρα.
Το διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές του Ιανουαρίου, έγινε μια μεγάλη προσπάθεια για να συγκροτηθούμε σε ολόκληρη τη χώρα. Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα σημαντικά, αλλά χρειαζεται περισσότερος χρόνος για ολοκληρωθεί το εγχείρημα. Σημαντικό είναι επίσης και το γεγονός ότι, υιοθετήθηκαν νέες ιδέες για τη συγκρότηση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, την Αυτοοργάνωση και την ανοιχτή λειτουργία του, αλλά και σε αυτό το πεδίο χρειάζονται ενισχύσεις και συμπληρώσεις.
Στο πολιτικό πεδίο, το ΚΙΝΗΜΑ είναι η μοναδική πολιτική δύναμη, αν και χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, που παραμένει συνεπής στην ανάγκη στήριξης της προσπάθειας της χώρας να ξεπεράσει την κρίση. Προτάσσει το εθνικό και δημόσιο συμφέρον και βάζει πλάτη εντός και εκτός των συνόρων της χώρας, ακόμη και με την ανάληψη πρωτοβουλιών εκ μέρους του Προέδρου του, Γιώργου Α. Παπανδρέου, σε κάθε γωνιά της γης.
Από την πρώτη στιγμή, έθεσε μια και μόνη προϋπόθεση για να προσφέρει τη στήριξή του, την ύπαρξη σχεδίου. Δυστυχώς, απεδείχθη ότι, δεν υπήρχε.
Εδώ και αρκετούς μήνες τονίσαμε την ανάγκη ενός διαλόγου που θα μπορούσε να συμβάλει στον μετασχηματισμό του ευρύτερου προοδευτικού χώρου ώστε να δωθεί μια δυναμική προοπτική στην προώθηση ενός προοδευτικού μεταρρυθμιστικού προγράμματος για τη χώρα. Το ΠΑΣΟΚ, ανταποκρίθηκε προεκλογικά στην πρόσκληση αυτή με όρους που επιβεβαίωσαν τις ιδεολογικές μας διάφορες και δεν έγιναν αποδεκτοί από τα μέλη και τα στελέχη μας.
3. Το ΚΙΝΗΜΑ έδωσε μέχρι τώρα δύο εκλογικές μάχες, του Ιανουαρίου και του Ιουλίου, με το δημοψήφισμα. Και τις έδωσε με αξιοπρέπεια, παρά τα περιορισμένα μέσα που διέθετε.
Στη 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφασίστηκε ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ να διερευνήσει τις δυνατότητες συνεργασιών με ευρύτερες δυνάμεις του προοδευτικού χώρου αλλά και το αν υπάρχουν οι απαραίτητες πρακτικές, επικοινωνιακές και πολιτικές προϋποθέσεις που αντικειμενικά επηρεάζουν την εκλογική ετοιμότητα των κομμάτων.
Παράλληλα, διερευνήθηκε κατά πόσο οι δυνάμεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ θα δώσουν με τον πλέον συντεταγμένο τρόπο τη μάχη και το αποτέλεσμα ήταν απολύτως ενθαρρυντικό, καθώς όλα τα στελέχη μας χωρίς την παραμικρή εξαίρεση δήλωσαν την αποφασιστικότητα τους να στρατευθούν από όποια θέση στα ψηφοδέλτιά μας και να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις σε αυτήν την προσπάθεια.
Ωστόσο, από πολλούς επισημάνθηκαν δύο σημαντικές παράμετροι:
- Η πρώτη, αφορά το απαγορευτικό για μια αξιοπρεπή συμμετοχή στις εκλογές περιβάλλον λόγω της πολύ σύντομης προεκλογικής περιόδου, των συνθηκών περιορισμού κεφαλαίων που καθιστά πολύ δύσκολη την οικονομική στήριξη από τα μέλη μας και τη μη προβολή των θέσεων μας από τα ΜΜΕ.
Αξίζει ωστόσο να επισημάνουμε, ότι την τελευταία περίοδο, καθώς γινόταν όλο και περισσότερο ορατό το ενδεχόμενο προσφυγής σε εκλογές, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ανταποκρίθηκαν δυσανάλογα των δυνατοτήτων τους, με τα ασφυκτικά περιθώρια που όλοι βιώνουμε λόγω των μέτρων στις τράπεζες και στήριξαν την όλη προσπάθεια με ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και με πράξεις που δύσκολα συναντά κανείς στις μέρες μας.
Για όλη αυτήν την συγκινητική συμμετοχή των μελών και των φίλων του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, αξίζει η δημόσια έκφραση του σεβασμού μας.
- Η δεύτερη, που συνδέεται με την πρώτη, αφορά τον κίνδυνο να ανακοπεί η πολιτική δυναμική του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ με ένα εκλογικό αποτύπωμα, αποτέλεσμα μιας άνισης μάχης, όπου μέσα οικονομικά και μιντιακά απέκλειαν να ακουστούν δυναμικά οι θέσεις μας.
Η απάντηση στο δίλλημα, δεν μπορεί παρά να είναι μια απόφαση που να διασφαλίζει τις στρατηγικές στοχεύσεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, που συνδέονται και μόνον με την υπηρέτηση του οράματος μας για τη χώρα και την παράταξη. Γι” αυτό αποφασίσαμε να μην συμμετάσχουμε σε αυτές τις εκλογές.
Ήδη, από προχθές το βράδυ, ο Πρόεδος μας, Γιώργος Α. Παπανδρέου, δήλωσε ότι, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε «δυναμώνοντας το ΚΙΝΗΜΑ μας, ώστε να αποτελέσει τον καταλύτη της ανασυγκρότησης του προοδευτικού χώρου, προκειμένου να υπηρετήσουμε αποτελεσματικά και με συνέπεια τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και της χώρας.»
Καθώς δεν υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να δώσουμε τη μάχη σε αυτές τις εκλογές, έχουμε χρέος, να προετοιμαστούμε για την επόμενη αναμέτρηση που απ” ό,τι φαίνεται, δεν θα είναι και πολύ μακριά.
Ο αγώνας μας δεν τελείωσε. Το αντίθετο.
Αρκεί να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, όλοι μαζί.
Να ανταποκριθούμε στο χρέος μας να συνεχίσουμε.
Η πορεία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ δεν τελείωσε. Το αντίθετο.
Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή .
Αν είμαστε δυνατοί και αποφασισμένοι, αξιολογώντας και τις αλλαγές που χρειάζονται για οργανωθούμε ακόμα πιο αποτελεσματικά, είναι βέβαιο ότι θα δώσουμε την επόμενη εκλογική μάχη με τις προϋποθέσεις που μας αξίζουν, που αξίζουν στο ΚΙΝΗΜΑ, στις αρχές και τις αξίες μας, στα ιδανικά μας, στην πολιτική μας πρόταση για τη χώρα και τους Έλληνες.
Για το λόγο αυτό, τις επόμενες ημέρες, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που διετύπωσε ήδη ο Πρόεδρος, αμέσως μετά την απόφαση για τη μη συμμετοχή στις εκλογές, θα ανακοινωθούν από τον ίδιο, όλες οι αναγκαίες αποφάσεις με τις οποίες,
θα ολοκληρώσουμε τη οργανωτική μας κάλυψη σε ολόκληρη τη χώρα,
θα οργανωθούμε καλύτερα κεντρικά και περιφερειακά,
θα επικοινωνήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο τα μηνύματά μας,
θα πραγματοποιήσουμε την 3η Συνδιάσκεψη μας στη Θεσσαλονίκη – και τέλος,
θα οδηγηθούμε στο Συνέδριο του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας. Στόχος μας να ολοκληρώσουμε οργανωτικά την συγκρότηση μας σε όλη την Ελλάδα ώστε να οδηγηθούμε σε Συνέδριο μέσα στο 2015.
Όλα αυτά, παράλληλα με την ανασυγκρότηση των Τομέων, των Παρατηρητηρίων και των Εργαστηρίων του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ώστε να καταστεί αποτελεσματική η δουλειά μας και να ολοκληρώσουμε και συζητήσουμε την πρότασή μας για το Εθνικό Σχέδιο που έχει απόλυτη ανάγκη η χώρα.
Τέλος, όσον αφορά τα περί δικαίωσης:
Τώρα πλέον, πολλοί μιλούν για δικαίωση των επιλογών μας. Δεν υπάρχει ζήτημα τέτοιας δικαίωσης, σήμερα. Αν κάτι δικαιώθηκε, δεν είναι άλλο από όσα αναγκαστικά επιλέξαμε και πράξαμε τότε, για να κρατήσουμε την Ελλάδα όρθια. Δεν είναι λίγο, είναι πολύ, αλλά δεν είναι αυτό που αφορά τη δικαίωση των προσπάθεια μας για τη χώρα.
Δικαίωση για εμάς, είναι να ανταποκριθούμε στο πραγματικό διακύβευμα που αφορά τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.
Να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, στην εκ βάθρων αλλαγή της χώρας.
Αυτό είναι το όραμά μας – αυτή είναι η στρατηγική επιδίωξη όλων μας και μαζί ιδρυτική δέσμευση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας.
Και για να συμβεί αυτό, απαιτείται:
- Η κατανόηση του πραγματικού προβλήματος της χώρας από όλο και περισσότερους συμπολίτες μας, από όλο και περισσότερες πολιτικές δυνάμεις. Η αλλαγή της χώρας, μπορεί να είναι υπόθεση που έχουν χρέος να φέρουν σε πέρας οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, αλλά θα γίνει μόνο με τη συμμετοχή του Ελληνικού λαού στη βάση ενός Εθνικού Σχεδίου. Ενός δικού μας σχεδίου.
- Η απόφαση όλο και περισσότερων Ελλήνων να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τη χώρα.
- Και όλα αυτά, με όρους αληθείας. Και κάτι ακόμη, ζήτημα σημαντικό για εμάς,
- Με προοδευτικό πρόσημο.
Γι” αυτό ιδρύσαμε το ΚΙΝΗΜΑ μας και γι” αυτό κάθε μέρα όλο και περισσότερο φαίνεται η αναγκαιότητα της ύπαρξής του.
Και γι” αυτό θα συνεχίσουμε με ακόμη μεγαλύτερο πάθος τον αγώνα όλοι μαζί, με το ΚΙΝΗΜΑ μας ακόμη πιο δυνατό.
Για όλους εμάς, αυτά είναι που αποτελούν την ιστορική συνέχεια για να οδηγηθούμε με συνέπεια και αξιοπρέπεια στην επίτευξη των στρατηγικών στοχεύσεων της 3ης Σεπτέμβρη 1974, όπως αναφέρουμε χαρακτηριστικά και στην Ιδρυτική Διακήρυξη του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας.

Γ. Παπανδρέου:Θα έπρεπε να αφήσουμε πίσω αυτά που μας χωρίζουν

,, Φαίνεται ότι κάποιοι δεν θέλουν να ξεχάσουν - ότι εγώ έφυγα από το κόμμα ενώ με κάθε τρόπο μας έδιωχνε.

Και εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω, ποιος και πως έριξε την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Πρότεινα όμως, να τα αφήσουμε πίσω μας, γιατί αν συνεχίσω να μιλάω για αποστασία και αυτοί για το ΚΙΝΗΜΑ, τότε απλά θα ανακόψουμε την προοπτική για τον χώρο μας.

Το να φύγω εκείνη τη στιγμή ήταν ότι πιο ευγενικό μπορούσα να κάνω.

Κανονικά θα έπρεπε να είχα διώξει τους αποστάτες όταν ήμουν Πρωθυπουργός, όπως έκανε ο Τσίπρας,, 

Είναι πολύ λίγοι για να εκπροσωπούν τον χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού

Υποστήριξαν οι Σκανδαλίδης, Γρηγοράκος, Βενιζέλος  ότι για να ενωθεί ο πολιτικός χώρος θα πρέπει:
Να μην συμμετέχει στα ψηφοδέλτια ο Παπανδρέου
Να αυτοδιαλυθεί το Κίνημα
Προφανώς  με τη λογική της ισχύος του δυνατού, η παράλληλη εξουσία του ΠΑΣΟΚ επέβαλε  στην Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τα όριά της .  Την απέτρεψε από μια επιτυχία στενεύοντας περιθώρια των κινήσεών της,
Είναι τα ίδια στελέχη που δήλωναν ενάντια στο μεσοπρόθεσμο και στα μνημόνιο επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, αλλά φέτος έκριναν ως εθνική υπόθεση την επιβίωση της χώρας ψηφίζοντας υπέρ του μνημονίου των Τσίπρα και Καμμένου. Είναι τα ίδια στελέχη που ιδεολογικοποίησαν τους προσωπικούς τους στόχους αδειάζοντας στην ουσία όχι τον Παπανδρέου και το ΚΙΝΗΜΑ, αλλά την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που περίμεναν με αγωνία την επίτευξη της συνεργασίας, η οποία θα έδινε προοπτική ανασύνταξης του χώρου.
Γιατί μπορεί σε κάποιους "πρωτοκλασσάτους"   να μην ταίριαζε η συνεργασία, όμως πολύ δύσκολα θα έβρισκες πολίτη πρώην ή νυν ψηφοφόρο της παράταξης που να μην την ήθελε. Είτε για εκλογικούς, είτε για συναισθηματικούς, είτε για ιστορικούς είτε για πολιτικούς λόγους.
Είναι οι ίδιοι "πρωτοκλασσάτοι" που δεν κατάλαβαν (ή δεν θέλησαν να αποδεχθούν) ότι μη προστατεύοντας την κυβερνητική θητεία 2009/2011 εξώθησαν τον Παπανδρέου στην δημιουργία κόμματος. Αφού είναι δεδομένο ότι η διάσπαση δεν ήρθε το 2015. Η διάσπαση έγινε τον Νοέμβριο του 2011, όταν έριξαν την ίδια τους την κυβέρνηση και τον νόμιμο πρωθυπουργό. Σήμερα αποτελείωσαν τον πολιτικό χώρο που υπηρετούν (ή μάλλον νομίζουν ότι φτιάχτηκε για να τους υπηρετεί)
Είναι σαφές ότι στη παρούσα φάση όποιο και να είναι το εκλογικό αποτέλεσμα η ζημιά είναι μεγάλη γιατί βαθαίνει ακόμη περισσότερο το ρήγμα στο χώρο.
Σήμερα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν διαφύλαξε το κόμμα του όπως θέλει να πιστεύει. Σήμερα, άνοιξε την καγκελόπορτα για να φύγουν οι πολίτες που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ούτε Κίνημα τον Γενάρη, αλλά επέλεξαν την αποχή να αποχωρήσουν οριστικά....Σήμερα, χαίρεται ο Τσίπρας, ο Θεοδωράκης και οι άλλοι...
Εμείς θα δώσουμε την δύσκολη μάχη. Με τις όποιες δυσκολίες. Θα διεκδικήσουμε με πίστη στις αξίες και τα ιδανικά μας, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
ΠΑΜΕ !!!!